مشق عشق 📚 @DasTanak_ir

شبکه i24 رژیم صهیونیستی؛ نیروی دریایی سپاه به آمریکایی‌ها فهماند که کت تن کیست! هشدار صریح نیروی دریایی سپاه به ناو آمریکایی‌؛ اگر از دستورات پیروی نکنید بالگردهای شما هدف قرار خواهند گرفت، تمام! 📚 @DasTanak_ir

😇راز مهم عفیف ماندن و بی میل شدن برای انجام گناه... حجت الاسلام عالی ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب)👇 📚 @dastanak_ir

اینجا خلیج فارس است 📚 @DasTanak_ir

⭕️پدرخوانده «لاله و لادن» درگذشت 🔹«علیرضا صفائیان» در سال۱۳۵۳ «لاله و لادن» دوقلوهای از سر به هم چسبیده را که در بیمارستان رها شده بودند به فرزندی قبول کرد. 🔹لاله و لادن در سال ۱۳۸۲ و در پی عمل جراحی ناموفق از دنیا رفتند. 🔹مراسم ترحیم علیرضا صفائیان جمعه ۳ شهریور ساعت ۱۷ در مسجد امام صادق (ع) واقع در فلکه دوم صادقیه برگزار می‌شود. 📚 @DasTanaK_ir | داناب 👈

‏﷽❁ عاشقانه ۳۰ ❁ ✓عنوان:‌ دوست‌داشتنی‌ترین دخترِدنیا ✓موضوع: اعتقادی ، تربیتی ، مناسبتی ✓اشاره: بمناسبت شهادت حضرت‌رقیه«س» - تقدیم‌به نازدانه‌ی سه‌ساله امام‌حسین(؏) ❀ حضرت‌‌ رقیه سلام‌ٱللهِ‌علیها ❀ و تمامی دختران سرزمین ایران اسلامی که قدردان خون شهیدانشان هستند. ☜ دریافت و تماشا با کیفیت بالا ☞⁩ ۞لطفاً درجمع‌خانواده‌ و باتوجه ببینید۞ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 💌دعوتیدبه‌: پایگاه‌ فرهنگی‌،تبلیغی‌ بلاغ

عجب کیسی بود اگه این اتفاق تو ایران افتاده بود!! ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب)👇 📚 @dastanak_ir

💯یه #تک_تیرانداز حرفه‌ای میتونه یه گردان ۱٠٠نفره از دشمن رو زمین گیر کنه! 💥پس سعی کن توفضای مجازی مثل تک تیرانداز باشی؛ نقطه زن و اثرگذار! 🧨اینجا سعی میکنیم مهمات #تک_تیراندازی شما رو تامین کنیم👇 https://eitaa.com/joinchat/3231121522C405b282792 بزن رو لینک🔺تا مســــــلح شی (کپی برداری از بنر شرعا جایز نیست❌)

. ♻️ تفسیر تصویری جمله دشمن می‌دانه اگر یکی بزنه، ده تا می‌خوره، اینطوریه... 📚 @DasTanak_ir

👆دعای روزهای ماه صفر خواندن این دعا را در این ماه ترک نکنید! 🔻صفحات ما | zil.ink/shobhe_shenasi

«کفش هایم کو» اول صبحی دل توی دلم نبود.اولش فکر کردم درها بسته است اما با حرکت در چوبی براق روی لولای برنجی فهمیدم دارند در رواق ها را باز می کنند.با خودم گفتم بالاخره طلسم فراق شکسته شد و رسیدم. خم شدم کفش هایم را بردارم بدهم کفشداری که دیدم کفش هایم مال من نیست! هاج و واج نگاهشان کردم و نگاهی به در باز رواق.با کفش مردم زیارت رفتن قربت نیست، غربت است.کفش ها را دستم گرفتم و برگشتم حسینیه.توی حسینیه بودم که از خواب پریدم. یک هفته به سفرمان مانده بود.پیش خودم گفتم: _ یا امام رضا دوباره دارید چه بهانه ای درست می کنید من نیااام؟ خواب را برای آقاجانم تعریف کردم و گفت: مصطفی را یک وقت توی سفرتان اذیت نکنی،یک وقتی نظرت را تحمیل نکنی..... خندیدم و گفتم آقاجان باور کن مصطفی زورش می چربد،نظرش را یک جوری تحمیل می کند که من اصلا نمی فهمم نگرانش نباشید. تمام طول سفر نگران بودم که نکند تعبیر کفش های اشتباهی ام توی نرسیدن باشد.اما همچین که پایم رسید به مشهد گنبد و گلدسته را که دیدم خیالم راحت شد و یادم رفت.یادم رفت کفش های اشتباهی پوشیده بودم. برگشتن مصطفی زورش چربید و بردمان شمال.تمام سال های بعد از ازدواجمان فرصت نکرده بودیم شمال برویم!تقصیر خودم بود که به سفر دور و دراز با ماشین شخصی ذهنیت منفی داشتم.خصوصا که مصطفی، کم سابقه تصادف ناشی از خوابیدن پشت فرمان نداشت... همیشه هم سمت من آسیب می دید.بگذریم که چند سال زندگی توی قم دست فرمانش را خوب کرد. شمال،هوا شرجی بود.و ما که قوچان هوای اول زمستان را وسط مرداد تجربه کرده بودیم حسابی غافلگیر شدیم. عصر آخر رسیده بودیم چالوس.به مصطفی گفتم: _ تورو خدا مسیر معمولی را برای رفتن به تهران انتخاب کن.برمان نداری ببری توی جاده پیچ در پیچ!من بچگی هایم چند باری که از انجا گذشتم نزدیک بود قالب تهی کنم.او هم صفحه گوشی اش را نشانم داد و گفت باشه نگران نباش ببین همه جایش صاف است، اصلا مارپیچ ندارد... راه که افتادیم به سمت تهران نماز مغرب را مرزن آباد خواندیم.کمی که از مرزن آباد گذشتیم سر و کله جاده پیچ در پیچ چالوس پیدا شد.مسیر برگشت جاده پر از ماشین بود.محاسبات و پژوهش مصطفی درباره مسیر غلط از آب درآمده بود.توی دل ظلمات برمان داشته بود آورده بود جاده مارپیچ چالوس.گاهی اتوبوسی از روبرو می چرخید و من حس می کردم الان است که کار تمام بشود و ما قولنج روحمان زیر چرخ های اتوبوس بشکند، تند تند دانه های تسبیح را می انداختم و با ذکر خودم را آرام می کردم ویواشکی دو تا «تو روحت صلوات» نثار مصطفی می کردم یکجوری که نشنود و تمرکزش توی تاریکی جاده به هم نریزد. با سرعت چهل مسیر یکی دو ساعته را از اذان مغرب تا دوازده شب طولش دادیم.نزدیک های یک نیمه شب رسیدیم شاه عبدالعظیم.داشتم از خواب می مردم. عین شاگرد شوفرها تمام مسیر پا به پای مصطفی بیدار بودم که مبادا خوابش برود و برویم ته دره... صندل هایم را کندم که چند دقیقه سرم را زمین بگذارم و حالم جا بیاید.هنوز چشمم گرم نشده بود که با خنده زهرا از خواب پریدم که می گفت: _مامان چرا صندلات تابه تا شده! اولش فکر کردم بچه توی تاریکی چشم هایش آلبالو گیلاس چیده اما نور موبایل را که انداختم دیدم راست می گوید یک لنگه صندل خودم با یک لنگه صندل کهنه درب و داغان پیرزنی اشتباه شده و من از شدت خستگی نفهمیدم. تنها چیزی که یادم می آمد این بود که مرزن آباد صندل هایم را زیر فضای خالی جاکفشی جفت کرده بودم و وقتی بیرون آمدم دیدم جایشان عوض شده و با توجه به اینکه ما نفرات آخری بودیم که از مسجد خارج شدیم یحتمل یکی گیج تر از من اشتباهی پوشیده و رفته و من هم توی تاریکی به خیال جفت بودن پوشیده بودمشان.... صبح که درهای شاه عبدالعظیم را باز کردند یادم آمد خواب دیده بودم رفتم زیارت،کفش های اشتباهی پوشیده بودم. به قلم طیبه فرید ــــــــــــــــ #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) دانابی شو؛ دانا شو!👇👇 📚 @dastanak_ir