eitaa logo
باور
6.7هزار دنبال‌کننده
820 عکس
107 ویدیو
10 فایل
🌱 باور ما این است که اسلام، مکتبی کامل و پاسخگوی تمام نیازهای تربیتی است. 🏠 اینجا خانه‌ای است برای تمام کنشگران تربیت اسلامی. 🔴 لطفا مطالب را با ذکر منبع انتشار دهید. ◽️باور در صفحات مجازی: https://zil.ink/bavar_tarbiat ◾️ارتباط با ما: @adminbavar
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔸موسی(ع) روی فرعون کار می‌کند و اصلاً مأموریت دارد که شخصاً روی فرعون کار کند. خدا می‌گوید: فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‌؛ یعنی طوری سخن نگویید که او سفت شود؛ بلکه به گونه‌ای با او صحبت کنید که بتوانید از لابه‌لای دلش عبور کنید. 🔹چرا می‌گوید: «لیّن»؟ خداوند می‌گوید: مواظب باشید فرعون را که نمونه شقاوت است، تحریک نکنید؛ چون «لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‌» تذکرش به چیست؟ اگر از دل برقی بیرون نزند که تذکر نیست. اگر از دل چشمه‌ای جاری نشود که خشیت نیست. 🔸تذکر و خشیت معنایش این است که از کوه متلاشی شده، به نور برسد و نور از درون فرعون جستن بکند. ما هیچ فکر می‌کردیم که قرآن انتظار داشته از فرعون، نور بیرون بزند؟ او که حرف لغو نمی‌زند... 🔹بدان که این «انسان» است و چون انسان است، «مرتبط» است و چون مرتبط و متصل است، اگر از این مانع روی قلبش بگذری، به نور می‌رسی. در روایات داریم که از شرورترین مردم این امت مأیوس نباشید... 🔸روش تربیتی در برخورد این است که تذکر پیدا شود و خشیت حاصل شود. اساس تربیت اسلامی بر این است که طرف از غفلت بیرون بیاید؛ آگاه شود؛ بصیرت پیدا کند؛ از زیر این سنگ‌ها چشمه بجوشد و بالا بیاید. غایت تربیت، تذکر و خشیت است؛ آن هم تذکر و خشیتی که از درون خود فرد جوشش کرده باشد. یعنی انبیاء می‌آیند که سنگ‌ها را بردارند و چشمه‌های درون انسان‌ها را استخراج کنند. ✍ | راه رشد، جلد ۱، صفحه ۲۱۸ الی ۲۲۰ 🛎 2⃣1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🪴 اهل‌بیت(ع) از ابتدای ازدواج یا فرزنددار شدن، کار بزرگی می‌کردند و آن «ظرفیت‌سازی» بود... ظرفیت‌سازی یعنی اینکه این بچه طوری تربیت شود که حتی اگر در حال خطبه خواندنِ جدش، روی گردن او سوار شود، ظرفیتش را داشته باشد و مغرور و بی‌ادب نشود... 🪴 به حدیث کساء نگاه کنید...نوه که به مادر می‌گویند: «اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّاهُ!» مادر می‌گوید: «وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَةَ عَیْنی وَ ثَمَرَةَ فُؤادی!» این رابطه بهشتی‌ها با هم است. این الگوست برای ما که با بچه‌هایمان این‌طور رفتار کنیم... 🪴 یک قانون در تربیت هست و آن اینکه پدر و مادر باید به بچه معرفتی بدهند که وقتی باران محبت بر او می‌ریزد، تبدیل به سیل نشود... 🪴 اگر از اول محبت را به بچه بچشانند تا ظرفیت جذب محبت داشته باشد، وقتی که محبت دید، لوس و ننر نمی‌شود. این لوس شدن به دلیل آن است که محبت برایش غذای غیرعادت است. 🪴 اگر بچه را تحقیر کنی و به او تشر بزنی و بعد به او محبت کنی، این محبت برایش غذای غیرعادت است و آن را برمی‌گرداند و استفراغ می‌کند. باید به بچه، آرام آرام محبت بدهی تا کم کم بتواند محبت‌پذیر شود... 🪴 خیلی کار می‌خواهد که آدم به بچه‌اش بگوید: نور چشم من و بچه‌اش نُنُر نشود. ✍ | راه رشد، جلد چهارم، صفحات ۱۷۵ الی ۱۸۰ ☘ 3⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔹بچه‌تان را طوری تربیت کنید که وقتی به او گفتید: ای میوۀ دل من یا روشنی چشم من، این بچه لوس نشود و ظرفیت داشته باشد و مثل کسی که غذای خلاف عادت خورده، استفراغ نکند. فرض کنید بچه‌ای که همیشه به او دشنام داده‌اند و او را تحقیر کرده‌اند و تشرش زده‌اند، اگر یک بار نوازشش کنند، دیگر خودش را نمی‌شناسد و چون به او رو داده‌اند، بی‌قانون و بی‌انضباط می‌شود. 🔸شما نباید بگویید: «رو دادن غلط است»؛ بلکه باید بچه را طوری بار بیاورید که بشود به او رو داد؛ یعنی او را طوری وزین و سنگین بار بیاورید که وقتی به او احترام کردید، متواضع‌تر و مؤدب‌تر و حرف‌شنوتر بشود. | راه رشد، جلد چهارم، صفحه ۱۸۵ ☘ 6⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔸محبت و احترام، دو بالی هستند که انسان با آن رشد می‌کند. انسان در زندگی‌اش هم به محبت نیاز دارد و هم به احترام. 🔹محبت برای بچه مثل آب است برای چیزی که می‌خواهیم از آن، چیزِ سخت درست کنیم. چطور شکر را تبدیل به نبات می‌کنیم؟ اگر بخواهید شکر یا خاک قند را که گَرد است، به نباتی که صُلب است تبدیل کنید، چکار می‌کنید؟ اوّل شکر را در آب حل می‌کنید و شیرۀ شکر غلیظ درست می‌کنید. بعد این شیره را می‌ریزید توی ظرفی که نخی در وسطش هست. این شیره دور نخ جمع می‌شود و می‌شود دانه‌های نبات. پس صُلب شدن نبات در نتیجۀ آبی است که به شکر تزریق می‌کنیم. 🔸در سنگ‌ها هم همین‌طور است. سنگ‌ها وقتی که آب می‌خورند، بلور سختی پیدا می‌کنند. محبت هم برای انسان مثل آب دادن به شکر برای درست کردن نبات است. پدرها و مادرهایی که به بچه‌هایشان محبت نمی‌کنند، بچه‌هایشان چیز خوبی نمی‌شوند، صُلب نمی‌شوند، با استقامت نمی‌شوند. 🔹احترام و محبت، صلابت می‌دهد؛ اما تحقیر، موجب بخار شدن آب‌ها می‌شود. آب را که از سنگ گچ بگیری، پودر می‌شود. ✍ | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۲۳۵ ☘ 9⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
هدایت شده از باور
. 🔺علی(ع) و فاطمه(س) چه کار کرده بودند که زینب(س) این‌گونه از آب درآمد و حسین(ع) آن‌گونه؟ 🔻اولین اثری که بر اولاد خودشان گذاشتند، این بود که اولاد خود را «نترساندند»، بچه را با وحشت تربیت نکردند، خانه‌شان خانه‌ی خفقان و وحشت و رعب نبود. بسیاری از پدر و مادرها بچه‌های با استعدادی دارند و تحمل بچه‌ی بااستعداد، مشکل است. لذا این بچه‌ها را از بچگی مرعوب می‌کنند... 🔺اصل تربیتی دیگر علی(ع) و فاطمه(س)، «حرمت و احترام»، عجیبی بود که برای فرزندانشان قائل بودند... 🔻اصل سومی که علی(ع) و فاطمه(س) در خانه داشتند «محبت بی‌دریغ» بود. بسیاری از پدرها می‌ترسند بچه خودشان را ببوسند. بسیاری از مادرها فرزندانشان را کم می‌بوسند. این غلط است. فاطمه زهرا(س) بچه‌ی خودش را به سینه‌اش می فشرد. رسول‌خدا(ص) در هنگام رحلت، اجازه نداد که این بچه‌ها را از روی سینه‌اش بلند کنند. 🔺این روحیه دادن و محبت کردن است که موجب می‌شود هیچ‌کس نتواند اینها را با هیچ‌چیز بخرد. محبت کردند تا بچه ها قابل «تطمیع» نباشند. نترساندند تا بچه‌ها قابل «تهدید» نباشند. به بچه‌ها شخصیت و حرمت دادند تا «ابهت‌های اجتماعی» و جمعیت‌های انبوه آنها را نگیرد و دچار واهمه نکند. زینب کبری(س) وقتی که در بازار صحبت کرد، دچار واهمه نشد؛ وقتی که در مجلس یزید سخنرانی کرد، دچار واهمه نشد. ✍ ، راه رشد، جلد۲، صفحات ۵۶ و ۵۹. 🌱 🩸بازنشر به مناسبت شهادت سلام الله علیها 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
3.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 🔻مادر و پدر باید چنان به فرزند محبت چشانده باشند که بی‌نیاز از محبت دیگران باشد... اگر بچه را از محبت دور بدارند، به گونه‌ای که تشنۀ محبت باشد، ممکن است با کمترین محبتی خودش را ببازد و تسلیم کند. ✍️ | راه رشد، جلد۱، صفحات ۲۴۸ و ۲۵۷ ☘️ 3️⃣1️⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
8.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 🏷 این ستون‌ها که ایستاده‌اند، آجر به آجر مقداری ملات لای آنهاست که حفظشان می‌کند. ملات ترس، ملات وحشت، ملات تهدید، مثل خاکستر است که ماندگاری ندارد و ریزش می‌کند. ملات ماندگار و پایدار، عشق است، محبت است...پدر‌ها و مادرها! ملات ارتباطتان با فرزند‌های خودتان را عشق قرار بدهید. ✍ | راه رشد، جلد۱، صفحه ۲۴۸ ☘️ 5⃣1️⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🪴 محبت خود را به فرزندتان ارزان نفروشید؛ چون اگر هرچه محبت دارید، ارزان یا رایگان به فرزندتان بدهید، او از محبت شما وازده می‌شود...او را همیشه تشنه محبت خودتان نگه‌دارید. این‌جور نباشد که فرزندتان را نوازش کنید و ببوسید و بگذارید توی بغل و فشارش دهید؛ چون انسان یک‌دفعه از بچه خوشش می‌آید و می‌خواهد خودش را آرامش ببخشد؛ این ساختن بچه نیست؛ این ویران کردن بچه است. 🪴 محبت انسان باید توی مشتش باشد؛ توی قلبش باشد؛ وقتی یک کار خوب از بچه دید، یک ذره از این محبت را روانه کند... 🪴 بچه باید پر تحمل بار بیاید و راهش هم زدن نیست، اذیت کردن نیست، گوش مالی دادن نیست؛ راهش پیچ محبت را شل و سفت کردن است، فتیله‌ محبت را بالا و پایین کنید. 🪴 وقتی خوب می‌درخشد یک‌خرده محبت کنید، نه زیاد. شما خیلی بچه‌ات دوست می‌داری، دلیل ندارد که دم‌به‌دم در بغلش بگیری. خیلی او را دوست داری، دلیل ندارد او را مرتباً ببوسی. 🪴 محبتتان قیمتی است، با زیاد کردن او ارزانش نکنید. به مادر هم سفارش کنید. محبت باید حساب داشته باشد. بوسیدن باید حساب داشته باشد. در بغل فشردن باید حساب داشته باشد. وقتی کاری نکرده که مستوجب محبت است، خرجش نکن. وقتی کرد، خرجش کن. ✍ | تمثیلات اخلاقی تربیتی | جلد۲، صفحه ۱۵۴ و ۱۵۵ و سخنرانی استاد در جمع والدین ☘️ 7⃣1️⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔸در محبت کردن به طفل هم گاهی انسان با برخورد حیوانی، بچه‌اش را محبت می‌کند و گاهی با برخورد انسانی. وقتی که مثلاً بچه‌اش را نگاه می‌کند و عاطفه‌اش تحریک می‌شود و می‌خواهد بچه‌اش را نوازش کند، آن نوازش تاثیر سوء دارد؛ چون این کار را عکس‌العملی انجام می‌دهد، تحت تأثیر نفسانیتش است؛ چون بچه‌اش را می‌بیند که سالم و خوب راه می‌رود، تحریک می‌شود و او را می‌گیرد و نوازش می‌کند و می‌بوسد. این بچه، بچۀ بیخودی می‌شود؛ 🔹اما اگر پدر خودش را کنترل کند و حساب داشته باشد که چطور بچه‌اش را نوازش کند، با نگاهش، با لبخندش، با نوازشش، با صحبتش، با تفریحی که با بچه می‌کند، با همبازی شدن با او، به این بچه روح و شخصیت بدهد؛ اینجا دیگر این برخورد، برخورد نفسانی با محبت نیست و بچه رشد پیدا می‌کند و لوس هم نمی‌شود. 🔸علت اینکه بچه غرور پیدا می‌کند و حالت ذوق‌زدگی به او دست می‌دهد و حرکات بی‌معنایی از او سر می‌زند، نوازش‌های نفسانی پدر است. نوازش‌های نفسانی، بچه را بی‌تربیت می‌کند، بچه را بی‌انضباط می‌کند؛ اما نوازش روی حساب و روی جنبه نورانیت، به بچه نور می‌دهد، به بچه رشد می‌دهد، به بچه شخصیت می‌دهد. 🔹باید روشن شود که آیا بچه، یک بازیچه و وسیله است برای تسکین غیظ و عاطفه یا اینکه یک انسان است و مربی باید با او برخورد کاملاً جدی داشته باشد، به گونه‌ای که بوسیدن او هم روی حساب باشد. ✍ | راه رشد، جلد۳، صفحه ۵۱ ☘️ 9⃣1️⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 📌 چرا «داستان» بیشتر از «نصیحت» تأثیر می‌گذارد؟ برای اینکه غریزه طفل، تشنه‌ی داستان است. خدا انسان را نوعی آفریده که قصه گذشتگان، برای او سیاحت و گردش است... 🔰 قصه‌ها «ساختمان روحانی طفل» را پایه‌گذاری می‌کنند. قصه‌ها «ملاک خوب و بد» به بچه می‌دهند. بچه از لابه‌لای این قصه‌ها، نور تشخیص و قوه تمییز پیدا می‌کند. 🌀 اگر او بخواهد بین خوب و بد، زشت و زیبا، کار قبیح و کار مناسب فرق بگذارد، یک اطلاعات قبلی می‌خواهد. بچه اطلاعات قبلی‌اش برای قضاوت را از لابه‌لای قصه‌ها درک می‌کند. ✴️ گاهی می‌شود یک کلام و یک مطلب چنان در قلب او اثر می‌گذارد که تا آخر عمر، این نصیحت، این گفته یا قصه به او خط و جهت می‌دهد و او را می‌سازد. 📖 ✍️ | راه رشد، جلد سوم، صفحه ۸۸ و ۸۹. 🔻 به مناسبت 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🔹شما اگر می‌خواهید بچه‌تان شخصیت پیدا کند، اول باید خودتان شخصیت پیدا کنید که او شخصیت را از شما ارث ببرد. 🔸این شخصیت‌های بزرگ عالم، مادرهایشان صاحب شخصیت بودند؛ مادرهایشان سنگین بودند؛ مادرهایشان وزین بودند... 🔹خود امام[خمینی]، مادر فوق‌العاده‌ای داشته است. من در زندگی و احوال‌شان مطالعه کردم و دیدم این‌ها عموماً مادرهایشان برجستگی‌هایی داشته‌اند که این بچه‌ها برجسته شدند. | راه رشد، جلد ۲، صفحه ۱۸۶ 🧕 1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat
. 🛑 کوچک کردن انسان 🏷 آقای دکتر ایزدی که وزیر کشاورزی آقای بازرگان بود، می‌گفت: من در لندن بودم و از خیابان عبور می‌کردم. دیدم بچه‌ای سوار سه‌چرخه بود و مادرش هم همراهش بود. ناگهان بچه در جوی آب یا در باغچۀ خیابان افتاد و سه‌چرخه هم رویش افتاد. 🏷 حالا اگر ما در کشورمان و با فرهنگ خودمان بودیم، چه کار می‌کردیم؟ می‌گفتیم: عزیزم! وامصیبت! چطور شد؟ داد و بیداد می‌کردیم تا همه به کمکش بیایند. ایشان می‌گفت: من بر اساس فرهنگ اینجا رفتم که کمک کنم؛ اما با نگاه تند مادر مواجه شدم. مثل چوب خشک شدم؛ ولی نمی‌توانستم این صحنۀ جالب را نگاه نکنم. 🏷 کمی گذشت و مادر هیچ نگاهی نکرد و حرفی نزد و چیزی نگفت و اجازه داد که بچه بر خودش مسلط شود. وقتی که هیچ چیزی نگفت، یعنی اتفاقی نیفتاده و این می‌شود فرهنگ. 🔻فرهنگ از اینجا به دست می‌آید. تربیت از اینجا به دست می‌آید. ملت‌ها از اینجا خراب می‌شوند و از اینجا درست می‌شوند. تپیدن و لرزیدن برای بچه، یعنی عالَم را عوضی به او نشان دادن؛ یعنی مشکل را بزرگ کردن و انسان را کوچک کردن. | راه رشد، جلد ۴، صفحه ۱۶۷ 📝 8⃣3⃣ 🧕 2⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat