گاو صاحب الزمان(ع) ✍علی محمدی هوشیار سال ۱۲۶۵ هجری قمری و در میدان صاحب‌الأمر تبریز، قصابی قصد داشت گاوی را ذبح کند. این حیوان از دست او گریخت و به مسجد صاحب‌الزمان(ع) پناه برد. تلاش قصاب برای بیرون کشیدن گاو بی‌نتیجه ماند و در جریان کشمکش با گاو، قصاب ناگهان جان باخت. این حادثه برای مردم شگفت‌آور بود؛ گروهی آن را معجزه پنداشتند و شور و هیجان مذهبی در شهر برانگیخته شد. در فضای کم‌آگاهی عمومی نسبت به معارف اصیل مهدویت، شایعات فراوانی دهان به دهان چرخید و آن گاو را «گاو امام زمان» دانستند. بزودی مسجد چراغانی شد و مردم برای دیدن گاو به این مکان می‌آمدند و از آن تبرک می‌جستند، گاه مو یا پارچه‌ای از آن می‌بردند و برای خود یادگاری نگاه می‌داشتند. برخی افراد بانفوذ – که خود نیز ممکن بود گرفتار باورهای نادرست زمانه باشند – این جریان را تأیید و بزرگ‌نمایی کردند. عوامل بیگانه نیز فرصت را مغتنم شمردند تا با هدایا و تشویق‌ها، فضای عمومی را به سمتی ببرند که از آشوب حاصل، سود سیاسی ببرند. خوراندن همه نوع نذورات از جمله نقل و نبات به گاو، باعث بیمار شدن و مرگ آن شد. پس از آن، مراسم تشییع و دفن مفصلی انجام گرفت و آرامگاه گاو در گوشه مسجد پدید آمد. در ادامه، این مکان تبدیل به محل نذر و حاجت‌خواهی شد، و قصه‌ها و باورهایی روایت گردید که ارتباطی با چهره حقیقی مهدویت نداشت. مدتی بعد، با ورود نیروی حکومتی و تدابیر امیرکبیر، این جریان مهار شد و نقش دست‌های خارجی در تشویق و هدایت این باورهای غلط روشن گردید. این ماجرا، تصویری روشن از این حقیقت است که محبت و ارادت به امام مهدی(عج) زمانی به ثمر می‌نشیند که همراه با شناخت عمیق و آموزش درست باشد. در غیر این صورت، امکان دارد حتی حادثه‌ای ساده، جریانی مانند گوساله #سامری را برای مردم تکرار کند و دستاویز تحریف و سوء‌استفاده قرار گیرد و جامعه را از مسیر هدایت دور کند. 🔹کانال علی محمدی هوشیار🔹