بازی فرقه‌ها با هویت منتقدان ✍علی محمدی هوشیار گاهی در دنیای فرقه‌ها و جریان‌های انحرافی مشاهده می‌کنیم که منتقدان و مخالفان، به شکلی عجیب، به همان فرقه یا به فرقه‌های دیگر نسبت داده می‌شوند. این اقدام، یک تاکتیک هوشمندانه و البته رایج فرقه ای است که با اهداف مشخصی صورت می‌گیرد. هدف اصلی از این کار، کمرنگ کردن نقد اصلی و انحراف اذهان عمومی است. از این رو، وقتی انتقادی مطرح می‌شود، به جای پاسخگویی مستقیم و شفاف، سعی بر آن دارند تا آن را به اختلافات درون گروهی یا رقابت‌های فرقه‌ای دیگر ربط دهند و بگویند که فلان منتقد قبلا از ما بود و به خاطر تهدید و تطمیع دشمنان از ما جدا شده یا اینکه در نقد ما دارای انگیزه فرقه ای است. در این‌ صورت، نقد سازنده منتقد به یک مسئله‌ی داخلی تقلیل یافته و از اهمیت آن کاسته می‌شود. 📌این تاکتیک، راهی برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌ها و نقص‌های خود فرقه است که به جای دفاع از باورها، به #تخریب شخصیت منتقد می‌پردازند تا از پاسخگویی شانه خالی کنند و با این روش در میان مخاطبان، نسبت به اعتبار و انگیزه‌های منتقد، تردید ایجاد می کنند. علاوه بر این، این روش به حفظ انسجام درونی فرقه نیز کمک شایانی می‌کند. اعضای فرقه این‌گونه تلقین می‌گیرند که هرگونه مخالفت یا صدای مخالفی، از سوی یک دشمن بیرونی یا عامل نفوذی است و نباید به آن اعتنا کرد. @ali_m_hoshyar