eitaa logo
کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
14.7هزار دنبال‌کننده
6.4هزار عکس
2.5هزار ویدیو
27 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 بقیة الله 🔸 از القاب برجسته آن ذات قدسی «بقیة الله» است؛ حالا یا چون است، مظهر «هو الباقی» است یا چون ﴿وَ أَمَّا مَا ینفَعُ النَّاسَ فَیمْكُثُ فِی الأرْضِ﴾[1] است، «هو البالقی» است یا چون موجودِ «عند الله»ی است: ﴿مَا عِندَكُمْ ینفَدُ وَ مَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ﴾[2] است؛ به هر تقدیر او است و شاگردانی که در دامنه این قلّه به سر می برند، آنها نه تنها سهمی از «بقیة الله»ی دارند، آنها ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ هستند! 🔸 تعبیر قرآن از جامعه فقها و علما و حکما و محققان این نیست که آنها عالِم هستند، چون خیلی ها عالِم هستند. تعبیر قرآن این نیست که اینها باقی هستند که در نهج البلاغه آمده است: «الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِی الدَّهْر».[3] قرآن به همان دلیل که حرف اول و آخر را می زند، برای عالمان دین مقامی قرار داده است که گرچه به حسب ظاهر خبر است؛ ولی در واقع انشا است؛ یعنی بکوشید: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ بشوید! ﴿فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ﴾، ﴿أُولُوا﴾؛ یعنی ﴿أُولُوا﴾، ﴿أُولُوا بَقِیةٍ ینْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأرْضِ﴾،[4] نه تنها باقی باشید، نمیرید، نه تنها «بقیة الله» باشید، صاحب مُلک و مِلک بقا باشید! ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ باشید که غنی تر و قوی تر از ﴿أُولِی الأبْصَارِ﴾[5] است، قوی تر و غنی تر از ﴿أُوْلِی الألْبَابِ﴾[6] است، بقا مِلک شما باشد! می توانید را تصاحب کنید، این چه مقامی است؟ فرمود، چرا یک عده ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ نشدند؟ یک؛ چرا ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ به وظیفه شان عمل نکردند و جلوی فساد را نگرفتند؟ دو؛ ﴿فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ﴾، چرا ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ درست نکردند؟ چرا حوزه ای درست نکردند که «اولوا بقیة الله» مظهر «بقیة الله» شود، شاگرد «بقیة الله» شود، ولی «بقیة الله» شود، جزء ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ شود؟ چرا چنین کاری نکردند؟! اگر چنین کاری کردند، چرا امکاناتی به آنها ندادند که جلوی فساد را بگیرند؟ ﴿فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُوا بَقِیةٍ﴾ که ﴿ینْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الأرْضِ﴾، نه تنها در یک شهر، در نتیجه شاگردان ولی عصر کسانی هستند که مظهر «هو الباقی» باشند، باشند و نائب «بقیة الله» باشند، در محدوده ولایت، ولی «بقیة الله» باشند، در حوزه شاگردان آن حضرت، جزء ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ باشند که در اختیار آنها باشد، ماندنی باشند! این اصل اول. 🔸 جامعه ای ماندنی است که داشته باشد، فکری که با بنای عقلا و عرف و امثال آن است که اگر از محدوده شریعت بگذریم، به کشور چین و ژاپن برسیم، هم همین حرف هاست! این دیگر «بقیة الله» نیست، این دیگر ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ نیست، فرمود شما چرا جامعه ای نساختید که در آن ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ تربیت شود؟ صاحبان بقا بشوند؟ ﴿أُوْلِی الألْبَابِ﴾؛ یعنی لُب، مِلک اوست، ﴿أُولِی الأبْصَارِ﴾؛ یعنی بصیرت و بصیر بودن، مِلک و مُلک اوست، ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾؛ یعنی بقا مِلک اوست، دیگران را می توانند زنده نگه بدارند، کسی ولی بقاست که جلوی مرگ دیگران را بگیرد. ممکن است خود باقی باشد؛ اما نتواند جامعه ای را زنده کند، جامعه ای را نگه بدارد: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ هستند که مالک و مَلِک بقا هستند و می توانند جامعه را سر پا نگه بدارند، فرمود شما می توانید این باشید! این هم دو. اولاً فرمود شما تک تک در حوزه های شخصی بخواهید: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ تربیت کنید، این مقدور نیست: نهنگ آن بِه که با دریا ستیزد ٭٭٭ ز آب خرد ماهی خرد خیزد[7] اگر بخواهید فکر نو؛ یعنی فکر عمیق علمی این را پیدا کنید، ناچار هستید ده ها سال، حرف های دیگران را جمع کنید، ؛ به عرض دیگران برسانید، ؛ تعامل متقابل بین شما و دیگران باشد، ؛ آن عُرضه را از خود داشته باشید که حق را از ناحق تشخیص بدهید، ؛ آن حق را تحقیق کنید به احق برسانید، ؛ تا بشوید باقی، ؛ بعد بشوید: ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾، ؛ تا بتوانید جامعه را زنده کنید. [1]. سوره رعد، آیه7. [2]. سوره نحل، آیه96. [3]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، حکمت147. [4]. سوره هود، آیه116. [5]. سوره حشر، آیه2. [6]. سوره بقره، آیه179 و 197. [7]. نظام، خمسه، خسرو و شیرین، بخش48. 📚 سخنرانی در همایش اساتید حوزه علمیه قم تاریخ: 1395/02/30 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اصلاح جهان 🔸 ولی عصر (ارواحنا فداه) كه ظهور كرد برنامه رسمی از كجا شروع می ‌شود و حضرت چگونه جهان را پر از می ‌كند؟ وقتی ذات مباركش به دنیا آمد این آیه را تلاوت كرد[1] ﴿وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی اْلأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ﴾،[2] این آیه در جریان پیروزی بنی اسرائیل بر مستكبران آل فرعون است. حضرت در روز میلادش این آیه را هنگام تولد قرائت كرد؛ یعنی برنامه من با همراه است، من تنها رسالتم بیان احكام نیست، وضعی كه من به بار می ‌آورم مشابه وضعی است كه موسای كلیم به بار آورد، مشابه وضعی است كه جدم نبی اكرم به بار آورد و مانند آن. پس حضرت در میلادش این كریمه را قرائت كرد، شما وقتی این كریمه را تحلیل می ‌فرمایید می ‌بینید در طرفی از این كریمه موسای كلیم قرار دارد و در جبهه مقابل فرعون واقع شده است. این آیه مفادش آن است كه خدا اراده كرده است بر اساس تكوین كه را از شرّ مستكبرین برهاند ، و آنها را وارثان زمین قرار بدهد ، و حكومت عدل و داد را به دست اینها بسپارد ، فرعون و امثال فرعون را برای همیشه از تاریخ طرد كند ، و مانند آن. 🔸 پس برنامه اصلاحی بقیة الله (ارواحنا فداه) با قرائت همین آیه روشن شد؛ منتها این حضرت وقتی جریان حكومت را تشریح می ‌كند آیات دیگری كه درباره مستضعف آمده را نمی ‌خواند، بلکه جریان مبارزه موسای كلیم را ذكر می ‌كند. سخن بلندی كه عارف نامدار صاحب فتوحات می ‌فرماید این است که می‌ گوید گرچه موسای كلیم پیروز شد و آل فرعون به كام دریا غرق شدند، اما این كار رایگان نبود! این كار با زنان و مردان نستوه بنی اسرائیل بود كه قربانی‌ های فراوانی دادند، آن خون های به ناحق ریخته شده موسی که آل فرعون را به دریا سپرد. بعد می‌ گوید این تجلّی خداست نه به نحو ! این ‌طور نیست كه آن ارواح در موسی دمیده شدند به نحو تناسخ كه مستحیل است؛ یعنی تلاش ها و كوشش های فراوانی لازم است، قربانی دادن های زیاد لازم است تا در بین این قربانی ها ذات اقدس الهی اراده كند موسای كلیمی قیام كند تا درباره صحنه مقابل خدا بفرماید ﴿فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیمِّ﴾؛[3] ما همه اینها را به دریا ریختیم. پس اگر بقیة الله (ارواحنا فداه) برنامه ‌اش را در هنگام میلاد با قرائت ﴿وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی اْلأَرْضِ﴾ تبیین كرد، یعنی گرچه مستضعفان پیروزند و گرچه مستكبران محكومند اما های زیادی لازم است، های فراوانی لازم است، این‌ چنین نیست كه بشود ریشه مستكبر را رایگان از جا كند! 🔸 آن كه به فكر خام است كه ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كند و خودش به تنهایی جهان را اصلاح كند، او گرفتار همان فكری است كه به موسای كلیم گفتند ﴿اذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا هاهُنا قاعِدُونَ﴾.[4] عده‌ ای به موسی گفتند تو و خدای تو به جنگ طاغوتیان بروید ما اینجا نشسته ‌ایم منتظر خبر پیروزی شماییم. آن كه به این فكر است امام بیاید و اصلاح كند، چون امام غایب است به او معتقد است و اگر امام ظهور كرد اول كسی كه مخالف امام است همین فكر است! اینكه می ‌گوید به من چه یا به تو چه خود امام اصلاح می ‌كند این فكرش همان ﴿اذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا هاهُنا قاعِدُونَ﴾ است. [1] . الغیبة، شیخ طوسی، ج1، ص۲۳۶. [2] . سوره قصص، آیه5. [3] . سوره قصص، آیه40. [4] . سوره مائده، آیه24. 📚 سخنرانی در نیمه شعبان تاریخ: 1369/12/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
6.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 خردمندان زمان شناس 🔸 روایتی را که مرحوم کلینی و سایر محدّثان (رضوان الله تعالی علیهم) نقل کردند گفتند: «الْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَیهِ اللَّوَابِس»؛ کسی که ، امر بر او مشتبه نمی ‌شود. منظور از زمان، آن متزمّن است؛ وگرنه زمان‌ شناسی به معنای لیل و نهار و تاریخ، سهمی ندارد. حوادث مهمی که در زمان رخ می‌دهد، اگر کسی اینها را بشناسد، امر بر او مشتبه نمی ‌شود. این حدیث نورانی به ما می‌ گوید شما وقایع جهان را کاملاً باید رصد کنید، ؛ حق و باطل اینها را باید بشناسید، ؛ راه برون ‌رفت از باطل و گرایش به حق را هم بشناسید، ؛ و عمل کنید، . وگرنه زمان ‌شناسی به معنی صِرف اطلاع از آنچه در خارج می ‌گذرد مشکل را حل نمی ‌کند؛ این اصل اوّل است. 🔸 اصل دوم این است که اینکه می‌ گوید هر کسی زمانش را بشناسد، حوادث بر او مشتبه نمی‌ شود، چون این مربوط به تمام زمان و زمین «الی یوم القیامة» است، پس هر حادثه ‌ای در هر گوشه زمین و زمانی رخ بدهد دین برای آن حرفی برای گفتن دارد. آپارات: https://aparat.com/v/9HDiG 📚 سخنرانی در جمع دانشجویان پژوهشگاه امام صادق (علیه السلام) تاریخ: 1396/09/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 نور هُدی ▫️ یك روایت نورانی از وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است که فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ»؛ شما از فراست و بر حذر باشید، چون او با می ‌بیند. اگر كسی تقوا و اخلاق و ایمان را در بر كرده باشد، نورانیتی در مجرای علمی او پیدا می ‌شود كه او با آن نور، اشیا را می ‌بیند. ▫️ هر مطلب تازه‌ای كه باشد است ؛ ثانیاً ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾ ؛ شخص با نور الهی، نعمت الهی را می ‌بیند ، آن‌گاه در فنّ خودش دارد؛ فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ». اگر طلبه ‌ای دارد مطالعه می ‌كند، چراغ روشنی هست, عینكی در اختیار او هست و كتابی هست که دارد مطالعه می ‌كند، ماورای همه اینها نورانیت دیگری هم هست كه با آن دارد می ‌بیند. ▫️ اگر در بخشی از آیات قرآن كریم فرمود: ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ یعنی عده ای در اثر نورانی‌ هستند و كسی كه نورانی باشد می‌ شود که هم راه خود را می ‌بیند، چون عالِم است و هم به دیگران راه نشان می ‌دهد، چون «مصباح ‌الهدایة» است. 👈 اگر درباره سالار شهیدان حسین ‌بن‌ علی (سلام الله علیهما) آمده است كه «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة»، همین است؛ , و او طوری است كه دیگران را راهنمایی می‌ كند؛ خاصیت این است. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/08/01 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 نور هُدی ▫️ یك روایت نورانی از وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است که فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ»؛ شما از فراست و بر حذر باشید، چون او با می ‌بیند. اگر كسی تقوا و اخلاق و ایمان را در بر كرده باشد، نورانیتی در مجرای علمی او پیدا می ‌شود كه او با آن نور، اشیا را می ‌بیند. ▫️ هر مطلب تازه‌ای كه باشد است ؛ ثانیاً ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾ ؛ شخص با نور الهی، نعمت الهی را می ‌بیند ، آن‌گاه در فنّ خودش دارد؛ فرمود: «اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ ینْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ». اگر طلبه ‌ای دارد مطالعه می ‌كند، چراغ روشنی هست, عینكی در اختیار او هست و كتابی هست که دارد مطالعه می ‌كند، ماورای همه اینها نورانیت دیگری هم هست كه با آن دارد می ‌بیند. ▫️ اگر در بخشی از آیات قرآن كریم فرمود: ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ یعنی عده ای در اثر نورانی‌ هستند و كسی كه نورانی باشد می‌ شود که هم راه خود را می ‌بیند، چون عالِم است و هم به دیگران راه نشان می ‌دهد، چون «مصباح ‌الهدایة» است. 👈 اگر درباره سالار شهیدان حسین ‌بن‌ علی (سلام الله علیهما) آمده است كه «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة»، همین است؛ , و او طوری است كه دیگران را راهنمایی می‌ كند؛ خاصیت این است. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/08/01 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
  ادب دعا
🔹 این است كه وقتی انسان دست را در نیایش، به سمت خدای سبحان دراز كرد، بعد آن دست را به صورت بمالد؛ این جزء سنن دعا و ادب دعاست، چون این دست، خالی برنمی گردد. 🔹 ادب دعا این نیست كه ما از خدای سبحان، فلان شیء معین را بخواهیم؛ ما چه می دانیم این شیء برای ما مصلحت دارد یا نه؟! گاهی می بینید می گویند ما با اخلاص خواستیم، نماز خواندیم، گریه ها كردیم و از خدا فلان مطلب را خواستیم؛ اینكه صحیح نیست كه انسان به مولایش پیشنهاد كند كه من از تو همین را می خواهم! ﴿وَعَسَی أَن تُحِبُّوا شَیئاً وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ﴾. 🔹 این است كه انسان از خدا خیر بخواهد و بگوید خدایا! اگر خیر ما در این است، این مطلب را به ما بده؛ مثل كودكی كه تمام تلاش و كوشش خود را می ‌كند و با و با اشك و زاری و لابه، از مادرش غذایی می‌ خواهد كه برای او خوب نیست! این با اخلاص می‌ خواهد؛ اما ﴿وَعَسَی أَن تُحِبُّوا شَیئاً وَهُوَ شَرٌّ لَكُم﴾. 🔹 نباید گفت ما با اخلاص و با ضجه از خدا خواستیم و به ما نداد؛ این سوء ظنِ در مسئله دعاست. ما با ادب دعا آشنا نیستیم؛ ما نباید پیشنهاد بدهیم به خدا كه این را از شما می‌ خواهیم، چون ما كه نمی‌ دانیم به مصلحت ما است یا نه، ما باید . 🔹 اگر همان مطلب، صلاح بود كه اعطا می كند (این )، اگر آن مطلب، صلاح نبود، گناهی از گناهان انسان را می آمرزد (این ) و اگر انسان گناهی نداشت، درجه ای بر درجات او افزوده می کند (این ). 🔹 اینها به عنوان «مانعة ‌الخلو» است كه جمع را شاید؛ یعنی گاهی انسان با یك دعا نتایج فراوان می گیرد؛ هم همان مطلب و هم مغفرت ذنوب و هم ترفیع درجه. 👈 ممكن نیست دست به سوی خدا دراز شود و خالی برگردد، لذا گفته اند این است كه انسان بعد از دعا، دست را به صورتش بمالد، چون این دست، از جای بلند و شریفی آمده است. 📚 سوره مبارکه بقره جلسه 75 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
دفاع حق طلبانه
🔹 اگر مسلمین، هر اندازه كه هستند، به وظیفه خاصّ خودشان عمل بكنند و قیام بكنند ﴿أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی﴾، در آن ‌گونه از موارد، 1️⃣ ﴿كَمْ مِن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّهِ﴾ هست 2️⃣ ﴿إِن تَنصُرُوا اللَّهَ ینصُرْكُمْ وَیثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ﴾ هست 3️⃣ و هیچ آسیبی هم به احكام الهی نمی ‌رسد، چه اینكه به اصل كیان دین یا نورانیت دین، آسیبی نمی‌ رسد 🔹 و اگر مسلمین تماشاگر باشند، احكام الهی آسیب می ‌بینند، لذا وجود مبارك سیدالشهداء (سلام الله علیه) فرمود مگر نمی ‌بینید به حق عمل نمی ‌شود: «أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ اَلْحَقَّ لاَ یعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ اَلْبَاطِلَ لاَ یتَنَاهَى عَنْهُ». اگر به وظیفه ‌شان عمل نكنند و قاعد باشند، البته دین آسیب می ‌بیند. 🔹 یك وقت كسی حرفی را طبق هر مصلحتی بود زد و آن بود كه گفت: «أنا ربّ الإبل و لهذا البیت ربّ» و از او هم كاری ساخته نبود؛ اما آیا این ‌‌چنین است كه انسان در هر عصری بگوید: «أنا ربّ الإبل و لهذا البیت ربّ»؟ 👈 اگر گفت، ﴿اضاعوا الصّلاة وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ﴾ می ‌شود، ﴿إِذَا نَادَیتُمْ إِلَی الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُواً﴾ می ‌شود، «أَ لاَ تَرَوْنَ أَنَّ اَلْحَقَّ لاَ یعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ اَلْبَاطِلَ لاَ یتَنَاهَى عَنْهُ» می ‌شود و مانند اینها. 📚 سوره مبارکه ال عمران جلسه 289 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
نقش صبر و امید در رسیدن به اهداف / تأکید بر تعهد اجتماعی و پایبندی به پیمان در روابط انسانی 🔹
پایگاه اطلاع‌ رسانی اسراء: 
جلسه هفتگی درس اخلاق آیت‌الله العظمی جوادی آملی امروز (چهارشنبه) سوم بهمن 1403در مسجد اعظم قم به‌صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد. 👈 در این جلسه، آیت‌الله العظمی جوادی آملی، و را از جمله فضیلت‌های مورد تأکید در آیات و روایات دانستند و یادآور شدند که وعده خداوند برای رساندن صابران به مقصد، حتمی است. ایشان بیان داشتند: امیرالمومنین در می فرمایند: «لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ، وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ»، انسان صابر هرگز ناامید نمی‌ شود و حتماً به هدف و مقصد خود خواهد رسید، حتی اگر زمان طولانی سپری شود. 🔹 معظم له صبر را مفهومی سه ‌ضلعی معرفی کردند که شامل انتخاب هدف عاقلانه، شناخت راه مستقیم و انتظار عاقلانه برای رسیدن به مقصد است. کسی که هدف عاقلانه و حکیمانه دارد ، راه مستقیم را با چراغ هدایت شناسایی کرده و در مسیر سیر و سلوک است ، و به انتظار رسیدن به مقصد به سر می ‌برد . چنین فردی نه بی‌ هدف است، نه بی‌ حرکت، و نه ناامید. 🔹 رجا و امید هدفمند و همراه با عمل است، اما آرزو، بی‌عمل و بی‌ هدف است، آرزو بدون هدف و تلاش انسان را محروم می کند، لذا عمل و داشتن هدف، به ‌عنوان دو عنصر ضروری برای مطرح شده است. 🔹 انسان در کارهای شخصی، مسئولیت محدودی دارد. اما زمانی که وارد تشکیلات یا گروهی می ‌شود، مسئولیت او نسبت به اهداف و اقدامات آن تشکیلات به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. اگر کسی بدون آگاهی وارد یک گروه با اهداف نادرست شود یا حتی تنها به آن راضی باشد، دو گناه بر عهده او خواهد بود، (رضایت قلبی) و (همکاری با آن گروه). 🔹 حضرت علی (علیه السلام)، بر اهمیت تعهد و عهد_و_پیمان_‌ها، به‌ویژه در روابط بین‌المللی و سیاسی تأکید کرده و بیان می دارند انسان‌ها باید همچون میخ‌های محکم (اوتاد) باشند که نه می‌لرزند و نه اجازه می‌دهند دیگران بلرزند. در تمامی معاملات، روابط اجتماعی و سیاسی، همواره باید اصول تعهد رعایت شود. 🔹 افراد باید در تعهدات خود مانند اوتاد باشند و اجازه ندهند روابط‌شان از مسیر حق منحرف شود. ◀️ معظم له در پایان با بیان اهمیت نهج‌البلاغه، به ارزش خطبه‌ های حضرت امیرالمومنین علی (علیه‌ السلام) اشاره کردند و آن را گنجینه‌ای از معارف الهی و دانستند. ↙️ لینک خبر: https://news.esra.ir/fa/w/5362474 📚 درس اخلاق تاریخ: 1403/11/03 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra