✏️ #گزارش_هفته | «مجیدبربری» با «پاییز آمد» 👈 نگاهی به شش کتاب درباره‌ی قهرمانان ایثار و شهادت که رهبر انقلاب بر آن‌ها تقریظ نوشتند 🔹«ملّت مسلمان و انقلابى ایران! برادران و خواهران! دولت دست‌نشانده و مزدور عراق تجاوز هوایى را به حریم جمهورى اسلامى ایران آغاز کرده و به چند پایگاه هوایى حمله نموده است. ما تا کنون نخواسته بودیم حمله را آغاز کنیم ...» گویی همین چند روز پیش بود که آیت‌اللّه خامنه‌ای، در سی‌ویکم شهریورماه ۱۳۵۹ و در آغاز جنگ تحمیلی، ساعاتی پس از بمباران فرودگاه مهرآباد توسّط رژیم صدّام، به‌عنوان نماینده‌ی حضرت امام خمینی (ره) پیامی را خطاب به ملّت ایران به‌صورت رادیویی و از طریق تلفن صادر کردند و مردم را دعوت به آرامش کردند. آن روزها شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که قرار است جنگی بزرگ بین ایران و رژیم بعث شکل بگیرد و، در همه‌ی ابعاد، هشت سال کشور را درگیر خود کند. امّا این اتّفاق افتاد و در کنار همه‌ی سختی‌ها و دشواری‌ها، دستاوردهای بی‌نظیری برای کشور داشت؛ دستاوردهایی همچون ساری و جاری شدن فرهنگ جهاد و ایثار و مقاومت و شهادت در کشور؛ فرهنگی که رهبر انقلاب زنده نگه‌داشتن آن را یکی از نیازهای اساسی کشور می‌دانند و همواره بر روی آن تأکید دارند. به همین مناسبت و در هفته‌ی دفاع مقدّس، شش کتاب حوزه‌ی «جهاد و مقاومت» که رهبر معظّم انقلاب اسلامی بر آن‌ها تقریظ نگاشته‌اند، در گزارش زیر معرّفی خواهد شد. 🔸پاییز آمد 🔹کتاب را که می‌خوانی، در نگاه اوّل، آن را روایتی از عاشقانه‌های یک زوج متدیّن و انقلابی می‌بینی که در گیر‌و‌دار انقلاب و جنگ و حوادث آن روزها، با هم آشنا می‌شوند، به هم دل می‌بندند و، در نهایت، یک زندگی ساده و شیرین را آغاز می‌کنند؛ زندگی‌ای که پُر است از حسّ خوبِ با هم بودن، پُر است از لحظه‌های شیرین و عاشقانه‌ای که شاید کمتر به گوش مخاطب امروز رسیده باشد و با این بُعد زندگی شهدا آشنایی داشته باشد. 🔹امّا وقتی برمی‌گردی و کمی با دقّتِ بیشتر، روایت زندگی فخرالسّادت را می‌شنوی، حس می‌کنی مسئله‌ی او صرفاً بیان خاطرات نبوده است؛ گویی او قصد داشته از مفهومی مهم صحبت کند که مسیر شکل‌گیری زندگی‌اش را بر اساس آن پی‌ریزی کرده و باعث تحمّل آن‌همه سختی و رنج در زندگی او شده است. و آن مفهوم، آن واژه، آن نیّت انسان‌ساز، کلمه‌ای نیست جز «رشد»؛ در واقع، فخرالسّادات به این درک و شناخت رسیده است که باید برای قوی شدن و رشد شخصیّت خود، با احمد یوسفی زندگی کند و پشتِ‌پا بزند به تمام آن راحتی‌ها و امکانات و بی‌خیالی‌ها و مرفّهانه زیستن‌ها. و این می‌شود شاکله‌ی اصلی تشکیل کتاب؛ آنگاه، خواننده دیگر کتاب را صرفاً یک عاشقانه‌ی شهدایی نمی‌بیند، بلکه در ورای قصّه‌ی یک زوج جوان، پی به مفاهیم مهم‌تری می‌برد؛ مفاهیمی که سرنوشت یک انسان را دگرگون می‌کند و از او شخصیّتی مستقل و قوی و خودساخته می‌سازد؛ شخصیّتی به مثابه‌ی یک الگو برای زنان. 🔸هواتو دارم 🔹همسرش می‌گفت: «خیلی بامرام بود. یک لوطی‌گری خاصّی در رفتارش بود. هر کسی برایش کاری می‌کرد، قطعاً آن را بی‌جواب نمی‌گذاشت. می‌گفت بعد از شهادتش هم این مرام و لوطی‌گری را دارد. اگر برایش یک زیارت عاشورا بخوانی و به او هدیه کنی، قطعاً پاسخت را می‌دهد و جبران می‌کند.» امّا مهم‌ترین قسمت گفت‌وگویم با همسر شهید، در همان ابتدای مصاحبه رقم خورد؛ آنجا که از او پرسیدم به عنوان همسر، مهم‌ترین ویژگی او را چه می‌دانید و او در پاسخ گفت: «مرتضیٰ تکلیف خودش را و خواسته‌ای را که از زندگی داشت، می‌دانست.» و این دانستنِ تکلیف و وظیفه بود که از همان ابتدا به زندگی او جهت داده بود و او را در مسیری درست نهاده بود. او تکلیف‌مدار بود و برای همین هم وقتی در سال‌ ۱۳۹۲، جریان تکفیری به مزار حجربن‌عدی جسارت کرد، خونش به جوش آمد و دیگر نتوانست نشستن و تماشا کردن را تحمّل کند و ببیند که دشمن به نزدیکی زینبیّه رسیده و در صدد جسارت به حرمِ بزرگ‌راویتگرِ تاریخِ تشیّع، یعنی حضرت زینب سلام‌الله علیها باشد. 🔸فقط بیست سال و سه روز 🔹عنوان «جوان‌ترین مدافع حرم»، به‌خودیِ‌خود، آن‌قدر جذّاب است که دیگر برای خواندن قصّه‌ی زندگی‌اش دنبال دلیل و مدرک نگردیم؛ زندگی جوانی بیست‌ساله که مانند بسیاری از شهدای دفاع مقدّس، نه در پی یک تحوّل آنی، که طیّ یک فرآیند چندساله و در مواجهه با آثار اندیشمندان بزرگ اسلامی و غوطه‌ور شدن و غُور در این آثار، در مقطعی مهم از تاریخ، تکلیف خود را تشخیص می‌دهد و پای در عرصه‌ی نبردی سهمگین می‌نهد؛ نبردی که باعث می‌شود در اوج جوانی از بسیاری از تمایلات خود بگذرد، قید تحصیل در خارج از کشور را بزند و با شناخت و بینشی عمیق، قدم در راهی بگذارد که اعتقاد به آن ذرّه‌ذرّه در وجود او شکل گرفته است. ✏️ ادامه #گزارش_هفته👇

✏️ ادامه #گزارش_هفته 🔹قسمت جذّاب ماجرا آنجا است که وقتی زندگی شهدا را از بالا نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که علی‌رغم داشتن شباهت‌هایی با یکدیگر، به‌شدّت در جزئیّات با هم متفاوت بوده‌اند و هر یک ماجرایی خاص دارند. سیّدمصطفیٰ موسوی از آن‌هایی بود که در این جزئیّات با دیگران بسیار متفاوت بود. از سبکِ کتاب‌هایی که می‌خواند گرفته تا مدل رفتار با پدر و مادر و حضور در جمع دوستان تا تیپ و ظاهر و مدل‌موی او، همگی سبب می‌شد که زندگی او خواندنی و، به‌خصوص برای نسل جوان، متفاوت باشد؛ نسلی که نیاز دارد بداند که شهدا افرادی بودند از جنس خودشان و در همین کوچه‌پس‌کوچه‌های تهران قدم می‌زدند، کافه می‌رفتند، برای ظاهرشان ساعت‌ها وقت می‌گذاشتند و، خلاصه، افرادی بودند که می شود به آن‌ها دست پیدا کرد و در آسمان هفتم آشیانه نداشتند. 🔸نفوذ از دل خاک 🔹اهمّیّتش را بعد از ماجرای هفتم اکتبر بیشتر فهمیدیم؛ آنجا که رزمندگان حماس، با استفاده از این راهبرد، باند تروریست رژیم صهیونی را به معنی واقعی کلمه به زانو درآوردند و توانستند با امکاناتی بسیار کمتر و با خلّاقیّتی بسیار بیشتر، جنگ را به نفع خود پیش ببرند. از «تونل‌های زیرزمینی» صحبت می‌کنیم؛ تونل‌هایی که بلای جان صهیون‌ها شد و جنگ را به نفع مبارزان فلسطینی مغلوبه کرد. ما نیز تجربه‌ی حفر تونل را بیش از سی سال پیش و در دفاع مقدّس خودمان داشتیم و درست در روزهایی که جنگمان گره خورده بود، توانسته بودیم با استفاده از این روش، عملیّات را به نفع خودمان به پایان برسانیم. کتاب «معبد زیرزمینی» روایت یکی از همین گره‌ها است؛ گرهی که به واسطه‌ی دشت باز و بدون مانع بین دو خطّ نبرد، و خاک‌ریز بلند بعثی‌ها و اشراف کامل آنان به منطقه به وجود آمده بود و امکان هیچ گونه پیشروی را به نیروهای خودی نمی‌داد. اینجا است که حاج غلامحسین رعیّت رکن‌آبادی وارد قصّه می‌شود و پس از بررسی کامل منطقه، اعلام می‌کند که می‌تواند به یاری خدا این گرهِ کور را باز کند؛ گرهی که باز کردن آن، در آن گرمای طاقت‌فرسا، مرد یل می‌خواهد و هر کسی از عهده‌ی آن برنمی‌آید. برای این کار، او جمعی از مقنّیان شهر را جمع می‌کند و با مینی‌بوس به منطقه می‌رود. 🔸از «مجیدبربری» تا «شهید مجید قربان‌خانی» 🔹پیش‌تر، جایی در متن نوشته بودم که وقتی از بالا به زندگی شهدا نگاه می‌کنیم، با وجود اختلاف در جزئیّات، قرابت‌های زیادی در زندگی آنان می‌بینیم؛ گویی همه شبیه به هم بودند و از یک الگوی خاص در زندگی پیروی می‌کردند. امّا مجید قربان‌خانی از آن‌هایی بود که اگر از صدفرسخی هم به زندگی او نگاه می‌کردیم، هیچ شباهتی بین او و دیگر شهدا پیدا نمی‌کردیم. ما با صفحات کتاب «مجیدبربری» مسیرِ رفته‌ی یک جوان را زندگی می‌کنیم: از روزهای تاریک و آغشته به منم‌ بودن‌هایش تا روزهای پاک و سفیدی که جز نجات جان دیگر انسان‌ها دغدغه‌ای ندارد؛ از شلوارهای زخمی جین و در‌به‌در دنبال خال‌کوب گشتن تا سر‌و‌کلّه زدن با آدم‌خوارهای داعشی با گوشت و پوست و استخوان و تن و جان. کتاب «مجیدبربری» روایتی است جانانه از مجیدی که با تمام اعتقادات غریبه بود، امّا یک اتّفاق مسیر زندگی‌اش را به‌کلّی عوض کرد و او را در مسیری قرار داد که پایان آن به فُوز عظیم شهادت ختم شد. 🔸آخرین فرصت 🔹زندگی‌اش را که نگاه می‌کنی، به طرز عجیبی عجین شده با کلمات حضرت حیدر؛ نه‌فقط با کلمات، که با راه و رسم و مرام حضرت حیدر. از همان ابتدای انقلاب که در مسجد محل، کلاس تفسیر نهج‌البلاغه داشت، تا تولّدش که در روز غدیر بود، تا روز ازدواجش که در روز غدیر بود، تا آرزو برای شهادتش که باز هم در روز غدیر بود، همه و همه باعث شد تا ما این شهید عزیز را به «شهید غدیری کشور» بشناسیم. 🔹کتاب «آخرین فرصت» روایتی است از زندگی مشترک شهید علی کسایی و همسر ایشان، خانم قافلان‌کوهی، که با قلمی روان و گیرا به رشته‌ تحریر درآمده است. این روایت نیز مثل همه‌ داستان‌های دیگر، مملو از شیرینی‌ها و تلخی‌ها در کنار یکدیگر است؛ امّا آنچه مخاطب را پای کتاب می‌نشاند، تماشای سبک زندگی شهید است: سبکی از زندگی که در تمام جزئیّات رفتاری او، مطلبی برای یاد گرفتن دارد، همراه با عشقی به مولا امیرالمؤمنین‌ علیه‌السلام که چنان در وجود حاج‌علی‌آقای کسایی رسوخ کرده که در همه‌ی ابعاد شخصیّتی‌اش، به‌وضوح، آن را نمایان کرده است. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

✏️ #گزارش_هفته | این مردم خیبرشکن 👈 نگاهی به ابعاد و اهمّیّت خطبه‌های تاریخی نماز #جمعه_نصر 🔸مراسم بزرگداشت شهید سیّدحسن نصرالله و نماز جمعه‌ی هفته‌ی گذشته در تهران، کم‌نظیر و تاریخی بود و می‌توان آن را یوم‌الله دیگری در تاریخ معاصر ایران دانست. این رویداد، از چند منظر، مهم و قابل توجّه است. نخست، جمعیّت عظیمی که در آن شرکت کردند. بسیاری از خیابان‌های اطراف مصلّای تهران مملو از جمعیّت بود. برخی افراد، خود را از شب قبل به آنجا رسانده بودند. چند ساعت پیش از آغاز رسمی مراسم، کلّ محوّطه‌ی مصلّا پُر شده بود و دیگر جا نداشت و، به‌ناچار، مردم در خیابان‌های اطراف مستقر شدند. بخشی از شرکت‌کنندگان در این مراسم عبادی و سیاسی، خود را از شهرها و روستاهای دور به پایتخت رسانده بودند تا به همه‌ی ناظران صحنه‌ی ایران این پیام را مخابره کنند که زیر پرچم ولایت فقیه، آماده‌ی فداکاری برای آرمان‌های خود هستند. 🔹شجاعت ملّت 🔸بخشی از این جمعیّت میلیونی که در این رویداد ملّی و تاریخی شرکت کردند، می‌گفتند برای اوّلین بار است که در نماز جمعه شرکت می‌کنند! این نکته‌ای مهم و قابل توجّه است که نباید از آن غفلت کرد. چهره‌های مختلف، با عقاید و سلایق سیاسی گوناگون، در این مراسم حضور داشتند. بنابر‌این، نماز جمعه‌ی سیزدهم مهرماه ۱۴۰۳ در تهران را می‌توان نمادی بارز و درخشان از اتّحاد و انسجام ملّی ایرانیان دانست؛ مردمی که وقتی احساس می‌کنند کشورشان در یک موقعیّت خاص و ویژه قرار دارد، اختلاف‌سلیقه‌ها را کنار می‌گذارند و زیر یک پرچم، متّحد می‌شوند. این حضور در حالی رخ داد که رژیم صهیونیستی، پس از عملیّات وعده‌ی صادق ۲، ایران را تهدید کرده است. رژیمی که بیش از ۴۱ هزار تَن را در غزّه قتل‌عام کرده که ۱۷ هزار نفر از قربانیان کودک هستند، طبیعتاً به هیچ کدام از قواعد بین‌المللی و اخلاقی پایبند نیست و هر گونه جنایتی از آن برمی‌آید؛ لذا حضور گسترده‌ی مردم در این شرایط خاص در این نماز جمعه، نشان از شجاعت مثال‌زدنی آنان دارد. 🔹خطّ بطلان بر فضاسازی دشمن 🔸نکته‌ی دوّم، حضور حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در یک مراسم عمومی و از‌پیش‌اعلام‌شده است که پیامهای شفاف و محکمی برای ناظران دارد. شرکت در این مراسم در حالی رخ داد که منابع رژیم صهیونیستی و حامیان و دنباله‌های آنها در رسانه‌های رسمی و فضای مجازی سعی داشتند فضای دلهره و ترس را بر جامعه ایرانی مستولی کنند و در این مسیر دست به خبرسازی‌هایی نیز زدند. از جمله خبرگزاری رویترز، چند روز پیش، در خبری دروغ، مدّعی شد که رهبر ایران به مکانی امن منتقل شده است! حضور ایشان در این رویداد خط بطلانی بر این فضاسازی‌های دروغین و عملیات روانی دشمن بود. کیفیّت حضور رهبر انقلاب در این مراسم نیز قابل تأمّل است. ایشان، پیش از اذان ظهر، در مصلّی حضور یافتند و در مراسم بزرگداشت شهید سیّدحسن نصرالله، پرچم‌دار مقاومت در منطقه، شرکت کردند. حضور مقامات ارشد لشکری و کشوری و فرزندان رهبر انقلاب در این مراسم و در کنار مردم نیز پیام روشنی برای ناظران داشت. 🔹متفاوت از گذشته 🔸خطیب جمعه‌ی تهران، در نماز جمعه، سوره‌ی جمعه را قرائت کردند که از مستحبّات نماز جمعه است؛ حال آنکه می‌شد سوره‌ای کوتاه‌تر نیز بخوانند. همچنین، برخلاف رویّه‌ی معمول که نماز دوّم را امام‌جمعه‌ای دیگر می‌خواند، نماز عصر را هم خودشان خواندند و پس از پایان نماز نیز با برخی از افراد حاضر در صف اوّل نماز، گپ‌و‌گفت داشتند. همه‌ی این‌ها برای ناظرانی کوچک‌ترین حرکات و کنش‌های رهبری را تحت نظر دارند، واجد پیام‌های روشنی بود. در چند ماه اخیر و به‌خصوص پس از ترور شهید اسماعیل هنیّه در تهران، بازوهای تبلیغاتی حامی رژیم صهیونیستی سعی کردند با عملیّات روانی گسترده جمهوری اسلامی را هراسان و ناتوان از پاسخگویی به اقدامات تروریستی و شرارت‌بار تل‌آویو نشان دهند. به نظر می‌رسد این عملیّات روانی سنگین و گسترده دو هدف اصلی را دنبال می‌کرد: نخست، ایجاد تصویری متزلزل از نظام که قادر به دفاع از حقوق قانونی، منافع خود و محور مقاومت نیست؛ و دوّم، ایجاد اختلال محاسباتی در تصمیم‌گیرندگان ارشد کشور، برای تزریق نوعی شتاب‌زدگی در تصمیم و اقدام. ✏️ ادامه #گزارش_هفته👇

✏️ ادامه #گزارش_هفته 🔹پیام مهم؛ «نه تعلّل، نه شتاب» 🔸نماز جمعه‌ی هفته‌ی گذشته در تهران را می‌توان از منظر اهمیت و اثرگذاری در حد عملیّات وعده‌ی صادق ۲ دانست که پیام جمهوری اسلامی ایران را از زبان مقام نخست کشور به دوست و دشمن ارسال کرد. قرائت خطبه‌ی دوّم نماز به زبان عربی، حاکی از آن است که این نماز جمعه و پیام آن مخاطبی فراتر از مرزهای ایران داشت و همان‌طور که رهبر انقلاب نیز به‌صراحت بیان کردند، مخاطب اصلی آن مردم لبنان و فلسطین بودند. حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، در انتهای خطبه‌ی اوّل، به این موضوع پرداختند و تأکید کردند: «کاری که نیروهای مسلّح ما کردند، کمترین مجازات برای رژیم غاصب صهیونی در برابر جنایتهای حیرت‌آور آن رژیم بود؛ رژیم خون‌آشام، رژیم گرگ‌صفت و سگ هار آمریکا در منطقه. جمهوری اسلامی هر وظیفه‌ای در این زمینه داشته باشد، با قدرت و صلابت و قاطعیّت انجام خواهد داد. ما در انجام این وظیفه، نه تعلّل میکنیم، نه شتاب‌زده میشویم؛ تعلّل نمیکنیم، کوتاهی نمیکنیم، دچار شتاب‌زدگی هم نمیشویم. آنچه منطقی است، آنچه معقول است، آنچه درست است، به نظر تصمیم‌گیران نظامی و سیاسی، در وقت خود، در هنگام خود انجام میگیرد؛ کمااینکه انجام گرفت و در آینده هم اگر لازم شد، باز انجام خواهد گرفت.» 🔹عامل تعیین‌کننده در محاسبات دوست و دشمن 🔸این سخنان محکم و قاطع، در کنار حضور مقتدرانه‌ی رهبر انقلاب در مصلّای تهران، به دوستان جبهه‌ی حق در سراسر دنیا نشان داد که علی‌رغم فضاسازی‌های گسترده‌ی دشمن، محور مقاومت استوار و باصلابت راه خود را طی می‌کند و حاضر به عقب‌نشینی و کوتاه آمدن از مواضع خود نیست. به مردم ایران نیز پیام خونسردی و مقاومت داد و احساس امنیّت و حمایت از سوی عالی‌ترین مقام نظام را در آنان تقویت کرد. 🔸رژیم صهیونیستی اگرچه سعی دارد تصویر یک سگ هار و بی‌منطق را از خود نشان دهد تا دیگران را دچار ترس و وحشت و، به دنبال آن، عقب‌نشینی کند، امّا بدون شک، این سگ هار و حامیانش به‌دقّت اوضاع داخلی ایران را زیر نظر دارند و در محاسبات خود، به آن دقّت می‌کنند. حضور شجاعانه‌ی رهبر انقلاب در نماز جمعه با آن کیفیّت خاص و لبّیک تاریخی مردم به این فراخوان عزّت و اتّحاد، بی‌شک، در محاسبات دشمنان اثر دارد و حماسه‌ی «جمعه‌ی نصر»، در تحوّلات مهمّ آینده، از دید تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران در اردوگاه خصم دور نخواهد ماند. 🔹درباره‌ی نماز جمعه‌ی هفته‌ی گذشته‌ی تهران ــ که به‌یقین، می‌توان آن را یکی از روزهای تاریخی و ماندگار ایران دانست ــ بسیار باید گفت و نوشت؛ امّا آنچه از همه مهم‌تر است این است که مردم غیور نشان دادند وقتی پای دشمن و بیگانه در میان باشد، برای دفاع از ایران یک‌صدا و متّحد هستند. بنابر‌این، کسانی که از تاریخ درس نگیرند و بخواهند شجاعت این مردم را امتحان کنند، حتماً پشیمان خواهند شد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

✏️ #گزارش_هفته | نسبت ترورهای تابستان ۱۳۶۰ ایران و ترورهای اخیر لبنان چیست؟ 👈 از تهران تا بیروت؛ تروریسم حریف مقاومت نیست 🔹برخی از فرماندهان ارشد مقاومت لبنان و رهبران این جنبش مقاومت، از جمله عالم مجاهد، جناب سیّدحسن نصراللّه، در حملات تروریستی رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند. شهادت این عزیزان، برخی از دوستداران جبهه‌ی مقاومت و حامیان و همراهان آن را درباره‌ی آینده و سرنوشت این جبهه دچار نگرانی و بعضاً تردیدهایی کرد. در کنار این نگرانی‌های قابل درک، رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن نیز عملیّات روانی سنگینی را در همین زمینه به راه انداختند؛ عملیّاتی که هدف اصلی آن ایجاد رعب و وحشت، تردید، تزلزل، و در نتیجه تسلیم در برابر این رژیم جنایت‌کار بود. شایعه‌پراکنی و ساختن و ترویج روایت‌های جعلی از صحنه‌ی جنگ، از جمله‌ی ابزارهای دشمن در این زمینه بود و همچنان نیز هست. 🔸یک تشبیه تاریخی بجا 🔹رهبر انقلاب اسلامی، در بخشی از خطبه‌ی دوّم نماز جمعه‌ی تاریخی اخیر تهران که به زبان عربی ایراد شد، فرمودند: «مردم مقاوم لبنان و فلسطین! مبارزان شجاع و مردم صبور و قدرشناس! این شهادتها، این خونهای برزمین‌ریخته، نهضت شما را سست نمیکند، [بلکه] استوارتر میکند. در ایران اسلامی، در حدود سه ماهِ تابستانِ یک سال (سال ۱۳۶۰ هجری شمسی)، چند ده شخصیّت برجسته و ممتاز ما ترور شدند که یکی از آنها شخصیّت بزرگی مثل سیّدمحمّد بهشتی بود، یکی رئیس‌جمهوری مثل رجائی و نخست‌وزیری مثل باهنر بود، علمائی از قبیل آیت‌اللّه مدنی و قدّوسی و هاشمی‌نژاد و امثال اینها بودند. اینها هر کدام در سطح ملّی یا محلّی از ستونهای انقلاب به شمار می‌آمدند و فقدانشان چیز آسانی نبود؛ ولی انقلاب متوقّف نشد، عقب‌نشینی نکرد، بلکه سرعت گرفت.» 🔹کسانی که آن دوره‌ی خاص را از نزدیک درک و مشاهده کرده باشند زیاد نیستند و متأسّفانه باید گفت به خاطر کم‌کاری‌ها در زمینه‌ی آگاهی و شناخت نسل جوان نسبت به تاریخ معاصر کشور، علی‌رغم آنکه زمان زیادی از آن دوران نگذشته، این نسل آن‌چنان که باید و شاید اطّلاع کافی و عمیقی در این مورد ندارد. بسیاری از ابهامات و شبهات و طمع دشمن به تأثیر بر جامعه، ناشی از همین ضعف است؛ موضوعی که یکی از دغدغه‌های جدّی رهبر انقلاب نیز هست: «... یکی از راههای فریب و اغواگری، تحریف تاریخ است که امروز متأسّفانه این کار به‌وفور صورت میگیرد. ... من از اینکه میبینم جوانان ما از این قضایا بی‌اطّلاعند، رنج میبرم.»۱۳۸۰/۸/۲۰ «یکی از چیزهایی که بنده نگران آن هستم، این است که این نسلِ جوانِ بالنده‌ی ما که بحمداللّه، هم آگاه و بابصیرت است، هم دارای انگیزه است، آماده‌به‌کار است، وسط میدان است، انقلابی است، بتدریج این حوادث مهم را، این عبرتهای بزرگ دوران معاصر را از یاد ببرد ...»۱۳۹۴/۶/۱۸ 🔸یک تابستان داغ 🔹امّا در تابستان سال ۱۳۶۰ چه گذشت و نسبت آن با وقایع اخیر چیست؟ قبل از هر چیز باید توجّه داشت که در آن مقطع، ایران شرایطی بسیار خاص داشت. کمتر از سه سال از پیروزی انقلاب می‌گذشت و نهادهای نظامِ جدید بسیار نوپا بودند. اوّلین رئیس‌جمهور کشور، ابتدا از فرماندهی کلّ قوا و سپس از ریاست جمهوری عزل شده و به خارج گریخته بود. گوشه‌هایی از کشور دچار ناامنی و شاهد سربرآوردن گروهک‌های مسلّح و تجزیه‌طلب بود. و از همه مهم‌تر اینکه جنگ تحمیلی حدود یک سال بود که آغاز شده بود؛ جنگی همه‌جانبه و بزرگ که در یک سوی آن، رژیم صدّام با آمادگی و سازوبرگ کامل و برخورداری از حمایت ابرقدرت غرب و شرق بود و در سوی دیگر، جمهوری اسلامی ایران که با انواع و اقسام مشکلات و چالش‌های داخلی دست‌به‌گریبان بود. 🔹اگرچه خطّ ترور از ماه‌های اوّلیّه‌ی پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شده بود، امّا اوج این موضوع را می‌توان تابستان سال ۱۳۶۰ دانست؛ تابستانی داغ و پُرحادثه که طرّاحان و مجریان آن امید داشتند آخرین تابستان عمر جمهوری اسلامی ایران باشد. به طور کلّی، در این سال، حدود دو هزار نفر در سراسر کشور ترور شدند! رقمی تکان‌دهنده که حجم آن، به‌روشنی، گویای ابعاد ماشین ترور در آن سال خاص است. حتّی مردم عادی نیز از موج ترور در امان نبودند و عملاً بسیاری از ترورها کور و با هدف ایجاد رعب و وحشت در میان مردم و برای از میدان به در کردنِ آن‌ها انجام می‌شد. امّا برخی از ترورها نیز کاملاً هدفمند طرّاحی و اجرا می‌شدند؛ عملیّات‌هایی که چهره‌های کلیدی و درجه‌یک انقلاب را هدف گرفته بودند و می‌خواستند با حذف فیزیکی این پایه‌های مدیریّتی کشور، عملاً جمهوری اسلامی را دچار فروپاشی و براندازی کنند. ✏️ ادامه #گزارش_هفته 👇

✏️ ادامه #گزارش_هفته 🔸از مسجد ابوذر شروع شد 🔹هدف اوّلین ترور در این تابستان داغ، آیت‌اللّه خامنه‌ای بود. ششم تیرماه، در حین سخنرانی امام‌جمعه‌ی تهران و نماینده‌ی امام در شورای عالی دفاع در مسجد ابوذر، از طریق انفجار بمبی که در یک رادیو کار گذاشته شده بود، به جان ایشان سوءقصد شد که منجر به جراحت و جانبازی ایشان شد. فردای آن روز، یک عملیّات تروریستی بسیار بزرگ رخ داد: با انفجار دو بمب قوی در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در نزدیکی محلّه‌ی سرچشمه‌ی تهران که منجر به فروریختن این ساختمان شد، آیت‌اللّه دکتر سیّدمحمد بهشتی ــ رئیس وقت دیوان عالی کشور ــ و ۷۲ تن از یاران امام را به شهادت رساندند؛ در این حادثه، چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نماینده‌ی مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمدند. 🔹در هشتم شهریورماه، ساختمان نخست‌وزیری بر اثر یک عملیّات تروریستی منفجر شد و رئیس‌جمهور رجایی به همراه نخست‌وزیر باهنر به شهادت رسیدند. این‌ها تنها چند نمونه از اقدامات تروریستی آن ایّام بود و البتّه کار به همین جا ختم نشد؛ از چهره‌های مؤثّر و فعّال در انقلاب گرفته تا ائمّه‌ی جمعه‌ی محبوب و اثرگذار در میان مردم، هدف ترور قرار گرفتند. حجم و شدّت اهداف تروریستی و سرعت این اقدامات به گونه‌ای بود که طرّاحان و مجریان آن مطمئن بودند جمهوری اسلامی از این تونل ترور و وحشت، زنده خارج نخواهد شد. 🔹حضرت امام خمینی، در واکنش به این ترورها، یک روز پس از انفجار ساختمان نخست‌وزیری فرمودند: «با رفتن شهدایی با اینکه بسیار ارزشمند، بسیار ارزشمند بودند و هستند، با رفتن شهدا، در عین حال که ما متأثّر هستیم، لکن چون ما توجّهمان به خداست و برای خداست و ملّت ما برای خدا قیام کرده است، با رفتن اشخاص، هیچ سستی به خودشان راه نمیدهند.» (صحیفه‌ی امام، ج ۱۵، ص ۱۳۸؛ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (۱۳۶۰/۶/۹)) 🔸از تهران تا بیروت 🔹ترورهای هفته‌های گذشته در بیروت اگرچه باعث از دست رفتن تعدادی از عزیزترین و ارزشمندترین چهره‌های مقاومت شد و دل‌های آزادگان جهان را به درد آورد، امّا تصوّر و تبلیغ دشمن درباره‌ی تأثیر این ترورها بر حرکت و جریان مقاومت شبیه همان محاسبات غلط تروریست‌های چهل‌وچند سال پیش در تهران و دیگر شهرهای ایران است. 🔹از دست دادن آن شخصیّت‌های بزرگ و ارزشمند، بی‌شک، سخت و لطمه‌زننده بود امّا جمهوری اسلامی را از حرکت بازنداشت، چرا که نه جمهوری اسلامی و نه مقاومت در لبنان و سایر مناطق منطقه، متّکی به افراد نبوده و نیستند که بتوان با ترور آن‌ها حرکت اصلی را متوقّف کرد؛ از قضا، این شهادت‌ها به دیگران برای پایمردی در این راه انگیزه‌ی مضاعف می‌بخشد. حزب‌اللّه لبنان، در روزهای اخیر، با زدن ضربات کاری به دشمن صهیونیستی نشان داد تحلیل رهبر انقلاب درباره‌ی این جنبشِ اصیل و برخاسته از دل مردم، چقدر درست و دقیق است. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

📝 #گزارش_هفته | مـاشـین ڪشتار خسـته و در بن‌بسـت 👈 واقعیّت‌هایی کمتر‌شنیده‌شده از میدان نبرد با رژیم صهیونی 🔸رهبر انقلاب در پیامی که به مناسبت شهادت یحیی سنوار، فرمانده اسطوره‌ای مقاومت، خطاب به ملّت‌های مسلمان و جوانان غیور منطقه صادر کردند، فرمودند: «مجاهد قهرمان، فرمانده یحیی السّنوار، به یاران شهیدش پیوست. او چهره‌ی‌ درخشان مقاومت و مجاهدت بود؛ با عزم پولادین، در برابر دشمن ظالم و متجاوز ایستاد؛ با تدبیر و شجاعت به او سیلی زد؛ ضربه‌ی جبران‌ناپذیر هفتم اکتبر را در تاریخ این منطقه به یادگار گذاشت و آنگاه با عزّت و سربلندی به معراج شهیدان پرواز کرد. کسی چون او که عمری را به مبارزه با دشمن غاصب و ظالم گذرانده است، سرانجامی جز شهادت شایسته‌ی او نیست. فقدان او برای جبهه‌ی مقاومت البتّه دردناک است، ولی این جبهه با شهادت برجستگانی چون شیخ احمد یاسین، فتحی شقاقی، رنتیسی و اسماعیل هنیّه از پیشروی بازنماند، و با شهادت سنوار هم کمترین توقّفی نخواهد داشت؛ باذن‌اللّه. حماس زنده است و زنده خواهد ماند.» شاید بتوان گفت مهم‌ترین نکته‌ی این پیام جمله‌ی پایانی آن است: «حماس زنده است و زنده خواهد ماند.» یکی از اهداف صریح و اعلامی رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ نابرابر غزّه، نابودی حماس بود؛ هدفی که با گذشت بیش از یک سال و علی‌رغم تمام جنایت‌ها و خباثت‌های تاریخی صهیونیست‌ها در باریکه‌ی کوچک و تحت محاصره‌ی غزّه، محقّق نشده است. 🔹فرماندهی که اسطوره شد 🔸شهادت سنوار، برخلاف آنچه صهیونیست‌ها تصوّر می‌کردند، نه‌تنها به تضعیف مقاومت فلسطین در غزّه منجر نشد بلکه تصویر و روایتی که از شهادت غرورآفرین این فرمانده به دنیا مخابره شد، خود به معضل و چالشی بزرگ برای این رژیم تبدیل شد. صهیونیست‌ها در یک سال اخیر مدّعی بودند یحیی سنوار در تونل‌های زیرزمینی غزّه پنهان شده و از اسرای صهیونیست به عنوان سپر انسانی برای محافظت از خود استفاده می‌کند، امّا در نهایت مشخّص شد او لباس رزم بر تن داشته و در میدان نبرد حاضر بوده و علی‌رغم جراحت شدید، تا آخرین نفس و به شکلی کم‌نظیر ایستادگی کرده است. چنین مقاومتی روحیّه‌ای مضاعف به رزمندگان کلّ جبهه‌ی مقاومت و به‌خصوص مبارزان غزّه تزریق کرد و نشان داد تبلیغات و شایعات رژیم در خصوص جبهه‌ی مقاومت در غزّه چقدر پوچ و توخالی است. 🔹اعتراف روزنامه‌ی آمریکایی 🔸این موضوع چنان واضح و آشکار بود که حتّی رسانه‌های بین‌المللی را نیز وادار به اعتراف کرد. در همین زمینه، روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز در گزارشی تأکید کرد که حماس ویدئویی منتشر کرد که نشان می‌داد مبارزان این جنبش یک موشک منفجر‌نشده‌ی اسرائیلی را به یک بمب تبدیل کرده‌اند. این روزنامه اشاره کرد که بعید است شهادت یحیی سنوار بر قدرت و توان مبارزان حماس در شمال غزّه تأثیری بگذارد. 🔸نیویورک‌تایمز افزود که کشته شدن فرمانده تیپ زرهی ۴۰۱ ارتش رژیم صهیونیستی به دست مبارزان حماس در شمال غزّه ثابت کرد که شاخه‌ی نظامی این جنبش، همچنان مبارزان و مهمّات کافی برای کشاندن ارتش اسرائیل به سمت جنگی فرسایشی و سخت را در اختیار دارد. نیویورک‌تایمز بیان کرد که مبارزان حماس در ساختمان‌های ویران‌شده و شبکه‌ی تونل‌های گسترده که علی‌رغم تلاش‌های گسترده‌ی ارتش رژیم صهیونیستی، همچنان بخش زیادی از آن دست‌نخورده باقی مانده، پناه می‌گیرند. این روزنامه تأکید کرد که مبارزان حماس برای مدّتی کوتاه در واحدهای کوچک برای بمب‌گذاری ساختمان‌ها و راه‌ها یا نصب بمب بر روی خودروهای زرهی اسرائیلی و یا شلّیک راکت به سمت نیروهای اسرائیلی ظاهر می‌شوند، سپس به داخل تونل‌ها بازمی‌گردند. نیویورک‌تایمز به نقل از صلاح‌الدّین العواوده، از اعضای حماس و مبارز سابق گردان‌های قسّام که اکنون یک تحلیگر سیاسی و نظامی است، تأکید کرد که نیروهای چریکی عملکرد خوبی دارند و نه‌تنها در کوتاه‌مدّت، بلکه در بلندمدّت نیز تسلیم کردن آن‌ها سخت و دشوار است. العواوده اظهار داشت که هنوز مقادیر بی‌شماری موادّ منفجره و سلاح‌های سبک در اختیار مبارزان حماس است. 📝 ادامه #گزارش_هفته👇

📝 ادامه #گزارش_هفته 🔹درون ارتش رژیم چه می‌گذرد؟ 🔸امّا جالب‌تر از گزارش نیویورک‌تایمز، گزارشی است که یکی از رسانه‌های صهیونیستی از وضعیّت واقعی درون ارتش رژیم منتشر کرده است. قبل از پرداختن به محتوای این گزارش باید توجّه داشت که اوّلاً رژیم سانسور شدیدی را درباره‌ی وضعیّت داخلی خود اعمال می‌کند و سعی دارد مانع از انتشار واقعیّت‌ها در این زمینه شود و دوّماً آنچه به صورت بسیار نادر نیز منتشر می‌شود، اغلب به زبان عبری است تا دایره‌ی مخاطبان آن، تا جای ممکن، محدود شود و همگان نتوانند وضعیّت واقعی درون رژیم را به‌راحتی درک کنند. 🔸گزارش این رسانه‌ی عبری‌زبان درباره‌ی وضعیّت وخیم سربازان رژیم و نظر آن‌ها درباره‌ی جنگ جاری، یکی از معدودروایت‌ها در این زمینه است. تیتر گزارش مذکور که حدود ده روز پیش منتشر شده چنین است: «سرپیچی خاموش و بی‌صدا؛ سربازان حاضر نیستند بیشتر به جنگ ادامه دهند». به اعتراف این گزارش، تیپ ناحال در ماه سپتامبر یازدهمین دُور نبرد خود را در غزّه آغاز کرد، امّا از یک جوخه با سی سرباز، تنها شش نفر حاضر شدند و بقیّه خواستار دریافت معافیت پزشکی شدند. یکی از کسانی که با این رسانه مصاحبه کرده حالت بن‌بست و بیهودگی‌ای را که سربازان رژیم احساس می‌کنند، این‌گونه شرح می‌دهد: «آن‌ها به همان ساختمان‌هایی که قبلاً پاک‌سازی کرده‌اند بازمی‌گردند، امّا دوباره آن‌ها را در تله‌ی انفجاری می‌بینند. تنها در محلّه‌ی الزّیتون، آن‌ها سه بار آنجا بوده‌اند! آن‌ها می‌دانند که این کار بیهوده است.» 🔹سربازان «سیاه» 🔸این رسانه‌ی صهیونیستی اضافه می‌کند: «زمانی که مجبور شدند به مکان‌هایی که قبلاً آنجا بوده‌اند ــ مانند جبلیّه، زیتون، و شجاعیّه ــ برگردند، این موضوع نمایان شد. سربازان، پس از دوازده ماهِ متوالی از جنگی که نسبت به آن احساس بی‌هدف بودن می‌کنند، خود را «سیاه» توصیف می‌کنند؛ یک اصطلاح عامیانه‌ی نظامی برای احساس افسردگی، خستگی و تخلیه‌ی انگیزه. امروز، انگیزه صفر است.» این گزارش، وضعیّتی را که سربازان صهیونیست در غزّه با آن روبه‌رو هستند این‌طور توصیف می‌کند: «تنها موسیقی‌ای که آن‌ها می‌شنوند صدای بمب‌های نیروی هوایی است. هوا بوی مرگ و زوال می‌دهد. آن‌ها احساس می‌کنند ارتش، آن‌ها را رها کرده است و با آن‌ها مانند ابزاری صرف در مسیر "پیروزی مطلق" رفتار می‌شود.» این گزارش با جمله‌ای قابل تأمّل از یک سرباز رژیم به پایان می‌رسد: «اگر وضعیّت به‌زودی بهبود نیابد، اندک بادِ باقیمانده در بادبان‌های ما نیز از بین می‌رود.» 🔹کشتار غیر‌نظامیان و دیگر هیچ 🔸این‌ها تنها گوشه‌هایی از واقعیّت‌های وضعیّت ارتش رژیم صهیونیستی در این جنگ است؛ جنگی که رژیم در روی زمین به بن‌بست راهبردی رسیده و تنها ابزاری که در دست دارد بمباران وحشیانه‌ی هوایی و کشتار بی‌امان مردم بی‌پناه است؛ مسیری که تا کنون به قتل‌عام حدود پنجاه هزار نفر مردمی که بیشتر آنان زنان و کودکان مظلوم هستند انجامیده و با هیچ منطق و نگاهی نمی‌توان آن را پیروزی نظامی نامید. 🔸البتّه از رژیمی که با ارعاب و ترور متولّد شده است، غیر از این هم انتظاری نباید داشت. آنان هفت دهه با راهبرد وحشت‌آفرینی به تجاوز و اشغال ادامه داده‌اند و کاری جز این بلد نیستند. مشکل آن‌ها آنجا است که امروز با نسلی از مبارزان و رزمندگان در فلسطین، لبنان، یمن، عراق، سوریه و البتّه ایران مواجه هستند که شهادت در راه قدس را افتخار می‌دانند و از سگ‌هار آمریکا در منطقه هراسی ندارند. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

📝 #گزارش_هفته | حمله به محاسبات غلط باند جنایت‌کار 👈 نگاهی به راهبرد رهبر انقلاب در مواجهـه با شرارت اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران 🔸رهبر معظّم انقلاب، در دیدار خانواده‌های شهدای امنیّت، به موضوع شرارت اخیر رژیم صهیونی در قبال ایران پرداختند و نکات مهمّی را در این خصوص بیان فرمودند. پیش از پرداختن به این بخش از بیانات رهبر انقلاب، توجّه به اوّلین بحثی که ایشان در این دیدار درباره‌ی جنگ اخیر در منطقه و جنایت‌های رژیم صهیونیستی مطرح کردند، برای ورود به بخش دوّم خالی از فایده نیست.ایشان، در بخش نخست بیاناتشان، به جنایت‌های بی‌سابقه و بی‌شمار رژیم در فلسطین و لبنان و زیر پا گذاشتن تمام قواعد و خطوط جنگی اشاره کردند: «جنگ البتّه چیز سختی است بلاشک، منتها جنگ هم یک قواعدی دارد، یک قوانینی دارد، یک حدودی دارد. این‌جور نیست که وقتی کسی با کسی میجنگد، همه‌ی این حدود را زیر پا لگد کند و له کند، آن‌چنان که این باند جنایت‌کار حاکم بر فلسطین اشغالی دارند میکنند. ... خب، «جنایت جنگی» یکی از عناوین مجرمانه در عرف دنیای امروز است؛ یعنی امروز در دنیا، جنایات جنگی محکوم است؛ نه‌اینکه فقط ما محکوم میکنیم؛ نه، همه‌ی دنیا، همه‌ی دادگاه‌های بین‌المللی ــ آنهایی که بحق تشکیل شده‌اند، آنهایی که نا‌بحق تشکیل شده‌اند ــ جنایت جنگی را محکوم میکنند. خب، دیگر جنایت جنگی از این بالاتر؟ ده هزار کودک کشته بشوند، ده هزار زن یا بیشتر به شهادت برسند؛ باید در مقابل آنها [ایستاد].» 🔸لزوم تشکیل ائتلاف جهانی 🔹رهبر انقلاب با انتقاد شدید از بی‌توجّهی و بی‌عملی دنیا ــ به‌خصوص دولت‌ها ــ در مواجهه با این باند جنایت‌کار، بر لزوم تشکیل یک ائتلاف جهانی برای مقابله با این رژیم و توقّف این ماشین کشتار تأکید کردند: «یک ائتلاف جهانی باید به وجود بیاید ــ ائتلاف سیاسی، ائتلاف اقتصادی، اگر لازم شد ائتلاف نظامی ــ علیه رژیم خبیث صهیونیستی که وحشیانه‌ترین جنایات جنگی را دارد امروز انجام میدهد. ... مطالبه‌ی ما از دنیا و دنیای اسلام بالخصوص، تشکیل یک ائتلاف جهانی است علیه رژیم صهیونیستی.» در چنین شرایطی، دستگاه‌های متولّی ــ به‌خصوص وزارت امور خارجه ــ در عملیّاتی کردن این مطالبه نقشی جدّی دارند. در دنیا کم نیستند کشورهایی که به طور صادقانه و جدّی مخالف جنایت‌های رژیم اسرائیل هستند و این مخالفت را به اَشکال مختلف و با شدّت و ضعف نشان داده‌اند. کمی کمتر از یک سال پیش، آفریقای جنوبی شکایتی را از این رژیم در دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه ثبت و پیگیری کرد؛ پرونده‌ای که رژیم را به نسل‌کشی در غزّه متّهم کرده و همچنان در جریان است و سران این باند جنایت‌کار را به‌شدّت عصبانی کرد و تحت فشار گذاشت. طیّ این مدّت، بیش از ده کشور دنیا به شکایت آفریقای جنوبی ملحق شدند یا اعلام کرده‌اند که به‌زودی به آن ملحق خواهند شد. این یک نمونه از کارها و برنامه‌های جهانی موفّق برای فشار به رژیم جنایت‌کار در سطح جهانی است و نشان می‌دهد علی‌رغم برخورداری تل‌آویو از حمایت‌های بی‌دریغ غرب در اَعمال ضدّانسانی خود و نسل‌کشی در غزّه، مخالفان این رژیم و حامیان فلسطین کاملاً دست‌بسته نبوده و می‌توانند حرکت‌های مؤثّری را کلید بزنند و پیش ببرند.در جمهوری اسلامی ایران، دستگاه‌های متولّی و مرتبط با این موضوع ــ که در حمایت از جبهه‌ی مقاومت و مردم مظلوم غزّه و لبنان، در میدان عمل پیشتاز و درخشان هستند ــ باید در این عرصه‌ی جهانی نیز جدّی‌تر و عملیّاتی‌تر وارد شوند و از فضای نسبتاً مناسب جهانی و انزجار افکار عمومی دنیا از رژیم، برای ائتلاف‌سازی و ممانعت از ادامه‌ی این جنایت‌های تاریخی حدّاکثرِ استفاده را بکنند. 📝 ادامه #گزارش_هفته👇

📝 ادامه #گزارش_هفته 🔸حرکت شرورانه‌ی باند جنایت‌کار 🔹رهبر انقلاب، در دوّمین بخش بیانات خود، به شرارت اخیر رژیم نسبت به ایران پرداختند. رژیم صهیونیستی در بامداد پنجم مهرماه، در محدوده‌ی هوایی‌ای از عراق که در اختیار ارتش آمریکا بود، موشک‌هایی از جنگنده‌های خود شلّیک کرد که علی‌رغم رهگیری شمار زیادی از آن‌ها، چند موشک به برخی از پایگاه‌های نظامی در تهران، ایلام و خوزستان اصابت کرد که منجر به شهادت چند نفر از نیروهای پدافند ارتش گردید. ایشان در این زمینه فرمودند: «مطلب دوّم مربوط به این حرکت شرورانه‌ای است که دو شب پیش اینجا انجام دادند. خب، یک غلطی کردند؛ خودشان هم البتّه بزرگ‌نمایی میکنند. بزرگ‌نمایی آنها غلط است، امّا توجه داشته باشید که کوچک‌انگاری آن هم غلط است؛ اینکه ما بگوییم نه، چیزی نبود، اهمّیّتی نداشت و مانند اینها، این هم غلط است. بایستی خطای محاسباتی رژیم صهیونیستی به هم بخورد؛ اینها نسبت به ایران دچار خطای محاسباتی‌اند؛ اینها ایران را نمی‌شناسند، جوانان ایران را نمی‌شناسند، ملّت ایران را نمی‌شناسند، قدرت و توانایی و ابتکار و اراده‌ی ملّت ایران را هنوز نتوانسته‌اند درست بفهمند؛ این را ما باید به اینها بفهمانیم. کیفیّت کار را مسئولین ما باید تشخیص بدهند و درست بفهمند و آنچه صلاح این کشور و این ملّت است، آن را انجام بدهند. [آنها] باید بدانند ملّت ایران کیست، جوانان ایران چگونه‌اند. خود این فکر، این انگیزه، این رشادت، این آمادگی‌ای که امروز در ملّت ایران وجود دارد، امنیّت‌ساز است؛ این را بایستی حفظ کنیم.» 🔸بزرگ‌نمایی دشمن 🔹اوّلین نکته در بیانات ایشان اشاره به بزرگ‌نمایی دشمن و لزوم نیفتادن در این دام است. صهیونیست‌ها پس از این حمله، به شکل گسترده‌ای شروع به انتشار اخبار جعلی و غیرموثّق درباره‌ی ابعاد و میزان موفّقیّت اقدام غیرقانونی و تجاوزکارانه‌ی خود کردند و مدّعی شدند به تمام اهدافی که داشته‌اند دست یافته‌اند. البتّه چنین رویکردی از دو منظر قابل درک و تحلیل است. نخست آنکه پس از عملیّات گسترده و موفّقیّت‌آمیز وعده‌ی صادق دو، آن‌ها چه در سطح افکار عمومی خود و چه منطقه و دنیا نیازمند نوعی خودنمایی و اعاده‌ی حیثیّت بودند؛ ارائه‌ی روایت‌های جعلی و اغراق‌آمیز از آنچه کردند، اقدامی در این راستا به نظر می‌رسد. نکته‌ی دوّم آنکه آنان به این وسیله سعی داشته و دارند افکار عمومی ایرانیان را تحت تأثیر قرار دهند و به نوعی مرعوب سازند. هدف این مرعوب‌سازی آن است که به مردم ایران القاء کنند رژیم اسرائیل از قدرتی بی‌مانع برخوردار است و ایستادن مقابل آن فایده‌ای ندارد و صرفاً به وارد آمدن صدمات بزرگ به کشور می‌انجامد. رهبر انقلاب، به‌درستی، این عملیّات روانی را شناخته و آن را هدف قرار دادند. 🔸کوچک هم نشمرید 🔹به موازات بزرگ‌نمایی شرارت دشمن، برخی در داخل کشور به دلایل مختلف شروع به تخفیف این اقدام کردند. درباره‌ی انگیزه‌ی این طیف می‌توان به موارد متعدّدی اشاره کرد که خارج از موضوع این گزارش است، امّا در نهایت باید گفت کوچک‌انگاری اقدام رژیم لبه‌ی دیگری از قیچی تحلیل و نگاه اشتباه به ماجرا است. کوچک‌انگاری این شرارت باعث حسّاسیّت‌زدایی از ماجرا شده و می‌تواند عواقب ناخوشایندی برای کشور به دنبال داشته باشد. 🔸تصحیح محاسبات غلط رژیم 🔹آنچه در بیانات رهبر انقلاب به‌صراحت بیان شده لزوم تغییر و تصحیح محاسبات غلط رژیم صهیونیستی درباره‌ی ایران است. درباره‌ی چیستی این محاسبات و چرایی شکل‌گیری آن‌ها می‌توان و باید به‌تفصیل سخن گفت، امّا آنچه مسلّم است این است که رژیم نباید گمان کند حمله به تمامیّت ارضی ایران و ضربه زدن به منافع ما در هر نقطه از دنیا آسان و بدون هزینه است.رهبر انقلاب نوع فهماندن این موضوع مهم را به مسئولان امر محوّل کرده‌اند و آن‌ها باید درباره‌ی کیفیّت و کمّیّت اقدام مناسب تصمیم‌گیری کنند. البتّه این موضوع به هیچ عنوان جدید نیست و در ماجرای وعده‌ی صادق یک و دو نیز همین روند طی شده بود. تصمیم‌گیری و اقدام در این زمینه از ظرایف و پیچیدگی‌های خاصّ خود برخوردار است و هماهنگی در برنامه و آمادگی و اقدام میان تمام ارکان کشور از بدیهیّات چنین موضوعی است؛ همان‌طور که رهبر انقلاب در نماز جمعه‌ی تاریخی سیزدهم مهرماه امسال نیز تأکید کردند که جمهوری اسلامی در تصمیم‌گیری و اقدام در این میدان، نه دچار تعلّل می‌شود و نه شتاب‌زدگی. در این مسیر طولانی و پُر‌پیچ‌و‌خم، این راهبرد عقلانی ادامه دارد و خواهد داشت. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله

📝 #گزارش_هفته | حزب ‌اللّه؛ میراث ماندگار نصراللّه 👈 ریشه‌ی مقاومت لبنان چقدر مستحکم است و چرا؟ 🔸رهبر انقلاب اسلامی، در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری که روز پنجشنبه هفدهم آبان ۱۴۰۳ برگزار شد، با اشاره به اربعین شهادت دبیرکلّ حزب‌اللّه لبنان فرمودند: «... مرحوم آقای نصراللّه و دیگرِ این شهدای عزیزِ این روزها، اینها حقّاً و انصافاً به اسلام عزّت دادند، به جبهه‌ی مقاومت هم عزّت دادند و توانایی و قدرت مضاعف دادند؛ همه‌ی اینها؛ اینهایی که اسم بردیم، هر کدام به حدّی و به شکلی. سیّد عزیز ما خب به مقامات عالیه‌ی شهدا عروج کرد و او خود به آنچه آرزوی آن را داشت رسید، لکن یک یادگار ماندگاری هم در اینجا گذاشت و آن «حزب‌اللّه» است. «حزب‌اللّه» به برکت شجاعت سیّد و درایت سیّد و صبر و توکّل عجیبی که او داشت، رشد کرد؛ رشد فوق‌العاده‌ای کرد و حقیقتاً تبدیل شد به یک تشکیلاتی که دشمنِ مجهّزِ مسلّح به انواع سلاحهای مادّی و بیانی و تبلیغی و رسانه‌ای و غیره، نتوانسته بر آن فائق بیاید و ان‌شاءاللّه نخواهد توانست فائق بیاید. مرحوم آقای سیّدحسن نصراللّه «حزب‌اللّه» را به یک چنین موجودی، به یک چنین پدیده‌ای تبدیل کرده. ... حالا یک عدّه‌ای در خود لبنان و جاهای دیگر، به گمان اینکه حزب‌اللّه ضعیف شده، زبان به قَدْح کارهای حزب‌‌اللّه باز کرده‌اند؛ اشتباه میکنند، اینها دچار توهّمند. حزب‌اللّه قوی است و دارد مبارزه میکند. بله، شخصیّت برجسته و مهمّی مثل جناب سیّدحسن نصراللّه یا جناب سیّدهاشم صفی‌الدّین و امثال اینها در بین آنها نیستند امّا [این] تشکیلات با مردان خودش، با قدرت معنوی خودش، با روحیه‌ی خودش بحمداللّه حضور دارد و دشمن نتوانسته بر این تشکیلات فائق بیاید، و ان‌شاءاللّه نخواهد توانست ...» در این گزارش، به ابعاد و ریشه‌های این میراث بزرگ پرداخته می‌شود. 🔹سراب شکست حزب‌اللّه 🔸ضربات سنگین و دومینووار رژیم صهیونیستی علیه حزب‌اللّه با ترور شهید فؤاد شُکر آغاز شد، سپس ماجرای انفجار پیجرها و بی‌سیم‌ها رخ داد که بر اثر آن، ده‌ها تن از نیروهای مقاومت و مردم عادی در لبنان به شهادت رسیدند و هزاران تن مجروح شدند؛ بعد از آن نیز، در غروب غم‌بار بیروت، ضاحیه با ده‌ها بمب اهدایی آمریکا به رژیم صهیونیستی بمباران شد که بر اثر آن، سیّدحسن نصراللّه ــ دبیرکلّ حزب‌اللّه ــ و جمعی از همراهانش به شهادت رسیدند و چند روز بعد هم سیّدهاشم صفی‌الدّین، در بمبارانی مشابه، ترور شد.پس از این اتّفاقات، صداهایی در منطقه و فراتر از منطقه بلند شد و از پایان حزب‌اللّه گفتند. سفیر آمریکا در بیروت، برخی چهره‌ها و شخصیّت‌های لبنانی را جمع کرد و گفت لبنان باید خود را برای مرحله‌ای جدید ــ که عبارت است از حذف حزب‌اللّه ــ آماده کند. البتّه چنین اظهارات و مواضعی چندان نیز جای تعجّب نداشت؛ آنچه حزب‌اللّه در حدود دو ماه اخیر تجربه کرد برای از پا درآوردن یک حکومت نیز کافی به نظر می‌رسید، چه رسد به یک گروه مقاومت! 🔹شناخت عمیق و یک پیش‌بینی 🔸امّا معدود‌کسانی که حزب‌اللّه را عمیق و دقیق می‌شناختند، نگاه و نظر دیگری داشتند. رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در پیامی به مناسبت شهادت دبیرکلّ حزب‌اللّه، تأکید کردند: «دنیای اسلام شخصیّتی باعظمت را و جبهه‌ی مقاومت پرچم‌داری برجسته را و حزب‌اللّه لبنان رهبری کم‌نظیر را از دست داد، ولی برکات تدبیر و جهاد چندده‌ساله‌ی او هرگز از دست نخواهد رفت. اساسی که او در لبنان پایه‌گذاری کرد و به دیگر مراکز مقاومت جهت بخشید، با فقدان او نه‌تنها از میان نخواهد رفت، که به برکت خون او و دیگر شهیدان این حادثه استحکام بیشتر خواهد یافت. ضربات جبهه‌ی مقاومت بر پیکر فرسوده و روبه‌زوال رژیم صهیونی، به حول و قوّه‌ی الهی کوبنده‌تر خواهد شد. ذات پلید رژیم صهیونی در این حادثه به پیروزی دست نیافته است. سیّد مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت.» ۱۴۰۳/۷/۷ 🔸آنچه باند جنایت‌کار حاکم بر سرزمین‌های اشغالی و حامیان اصلی آن ــ یعنی آمریکا و دیگر کشورهای غربی ــ از فهم و درک آن عاجز هستند، ماهیّت و هویّت حزب‌اللّه است. آنان نمی‌دانند که با یک گروه صرفاً چریکی و نظامی روبه‌رو نیستند، بلکه با یک حزبِ به معنای واقعی کلمه اعتقادی و ایدئولوژیک روبه‌رو هستند که رژیم صهیونیستی را عامل اصلی مشکلات و تهدید شماره‌ی یک منطقه و جهان اسلام می‌داند و بر اساس همین نگاه اعتقادی، «شهادت یا پیروزی» را یک راهبرد می‌داند. 📝 ادامه #گزارش_هفته👇

📝 ادامه #گزارش_هفته 🔸امام خیمنی؛ پدر معنوی حزب‌اللّه رژیم صهیونیستی به بهانه‌ی مقابله با مبارزان فلسطینی که آواره شده و در لبنان مستقر بودند، در تابستان سال ۱۳۶۱ به لبنان هجوم برد؛ هجومی که تقریباً مقاومت خاصّی در برابر آن وجود نداشت و ارتش متجاوز صهیونیستی به‌سرعت به بیروت رسید و پایتخت را نیز تحت اشغال خود درآورد، ده‌ها شخصیّت برجسته‌ی لبنانی ترور شدند و مردم این کشور نیز به معنای واقعی کلمه تحقیر شدند. در چنین شرایطی، عدّه‌ای از بزرگان شیعیان لبنان به این نتیجه رسیدند که گروه‌های مقاومت فعلی و فعّال در این کشور، کارایی لازم را ندارند و نیازمند تشکیل یک گروه جدید با مختصّات و ویژگی‌های جدید هستند؛ گروهی که اگرچه کاملاً لبنانی بود امّا، در عقیده و راه، از انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی الهام گرفته بود.سیّدحسن نصراللّه درباره‌ی نسبت حزب‌اللّه و انقلاب اسلامی ایران و امام خمینی چنین می‌گوید: «ما، در آن زمان، تحت تأثیر ادبیّات امام خمینی بودیم و همچنان هستیم. این واقعیّت را انکار نمی‌کنیم که انقلاب اسلامی ایران و پیروزی آن در سال ۱۹۷۹ اثرات عظیمی بر همه‌ی امّت گذاشت. ما هم بخشی از همین امّت بودیم و با این پیروزی، کنش و واکنش درونی پیدا کردیم. یقیناً، ما به‌شدّت تحت تأثیر تفکّر امام خمینی، نظرات امام خمینی، روحیّه‌ی امام خمینی، شادابی امام خمینی و، طبعاً به عنوان نتیجه‌ی قطعی، تحت تأثیر ادبیّات امام خمینی قرار داشتیم. امام از حزب‌اللّه صحبت می‌کرد و طبعاً از حزب‌اللّه به معنای وسیع کلمه صحبت می‌کرد و در نتیجه، هر گروه مؤمن به اسلام و فداکار و مجاهدی که به این راه اعتقاد داشت می‌توانست خود را «حزب‌اللّه» بنامد. ما هم گفتیم خب اسم خودمان را بگذاریم «حزب‌اللّه» و بقیّه‌ی اسامی را رها کنیم که شاید از طرف دیگران استفاده شده باشد یا شاید خیلی دقیق بازتاب‌دهنده‌ی عقاید ما در خصوص مرحله‌ای که در آن به سر می‌بریم و با آن مقابله می‌کنیم نباشد.» 🔸این راه، دیوانگی است! 🔹او درباره‌ی وضعیّت خاصّ آن ایّام و چالش‌های طاقت‌فرسایی که حزب‌اللّه در ابتدای تولّدِ خود با آن روبه‌رو بود نیز می‌گوید: «سال‌های اوّل بسیار سخت و طاقت‌فرسا بود؛ ولی چون اراده بود و ایمان بود و عزم بود و یقین و اطمینان به درستی راه بود، توانستیم آن سختی‌های طاقت‌فرسا را پشت سر بگذاریم. چرا به اطمینانمان به درستی راه اشاره می‌کنم؟ دلیلش این است که از همان روزهای اوّل بعضی‌ها می‌گفتند «رفتن در این راه، دیوانگی است! شماها می‌خواهید با اسرائیل بجنگید؟ شماها که یک مشت جوان هستید، امکانات خاصّی هم ندارید.» ولی ما به درستی راه ایمان داشتیم و با همین ایمان پیش رفتیم.» 🔹حزب اللّه نشان داد اگرچه دشمن روی کاغذ و بر اساس محاسبات صرفاً مادّی برتری کامل دارد، امّا چنین دشمنی نیز قابل شکست دادن است اگر رزمندگانی که مقابلش صف‌آرایی کرده‌اند، فقط به عوامل مادّی جنگ تکیه نکنند و عنصر ایمان و اعتقاد را نیز وارد عرصه‌ی نبرد کنند. این نسخه و راهبرد جدید جنگی که دیگر فقط مختصّ جنگ نبود و مفهومی فراگیرتر و عمیق‌تر به نام «مقاومت» نامیده می‌شد، هر قدر هم دشمن قوی و وحشی بود، قابل شکست دادن نبود.شهید سیّدحسن نصراللّه، در طول دوره‌ی طولانی رهبری خود بر حزب‌اللّه، «مقاومت» را به مفهومی جذّاب مبدّل کرد؛ مفهومی که دیگر فقط محدود به جامعه‌ی شیعیان نبود و غیر‌شیعیان لبنان و حتّی آزادگانی در بیرون از مرزهای این کشور نیز جذب آن می‌شدند. 🔸مثل ققنوس 🔹روند نبرد در چند هفته‌ی اخیر نشان داد همان‌طور که رهبر انقلاب تأکید کرده بودند، نه‌تنها حزب‌اللّه در وضعیّت ضعف نیست، بلکه شگفتی‌های جدیدی نیز برای دشمن دارد؛ آن‌قدر شگفت که اتاق‌خواب نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی هم دیگر برایش جای چندان امنی نباشد. حزب‌اللّه از چالش سنگین فقدان سیّد عزیز و دیگر فرماندهان خود خارج شده و با ساختاری جدید و ناشناخته، همچنان تهدیدی مهلک برای رژیم جعلی اسرائیل است؛ نکته‌ای که از دید رسانه‌های این رژیم نیز دور نمانده و چندی پیش، یکی از آن‌ها اعتراف کرد: «به ما گفته شد که حزب‌اللّه شکست خورده و در هم شکسته است، امّا حزب‌اللّه با حملات به پایگاه گولانی ثابت کرد که می‌تواند مرگ‌بار باشد.» 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله