eitaa logo
با امام خامنه‌ای تا ظهور
5.8هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
8.9هزار ویدیو
287 فایل
اعتقاد و اهداف ما ؛ دفاع از #ولایت و رهبری ، حمایت از جریان انقلابی ، امید آفرینی، دشمن شناسی ، بصیرت افزایی و ترویج ارزش های دینی و انقلابی ✔️ آیدی مدیر کانال @p_bazargan
مشاهده در ایتا
دانلود
4.72M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اصل اساسی در انتقاد کردن از دولت 🔶منتقد منصف کیست؟ 🔷عدالت‌خواهی امید آفرین، در نگاه رهبری انقلاب 🔶هنر عدالت‌خواهی، گفتن درد نیست، ساختن درمان هست... ✅ نقد منصفانه، نه تخریب بی رحمانه
7.34M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️ به یاد آن روزها و حال خوش بازیگر خوش رکاب 🔹سفر به خیر مسافر خوش رکاب
بازگشت به گرمای راهکاری برای احیای پیوندهای خانوادگی در سال‌های اخیر، کاهش دید و بازدیدهای خانوادگی و تضعیف صله‌ رحم به یکی از چالش‌های جدی اجتماعی بدل شده است؛ چالشی که آثار روانی آن به‌ ویژه بر ، نگران‌کننده است. عواملی چون افزایش هزینه‌ های پذیرایی، گرایی، کاهش عاطفه‌ ها و بی‌توجهی به یکدیگر، همگی تحت تأثیر گسترش فعالیت‌ های مجازی، موجب شده‌اند تا زمان و انرژی انسان صرف ارتباطات سطحی شود و حتی درون خانواده‌ها نیز ارتباط فیزیکی جای خود را به حضور بی‌روح در فضای مجازی بدهد. این روند، دورها را نزدیک و نزدیک‌ها را دور کرده است. اما راهکارهایی ساده و مؤثر می‌توانند این روند را معکوس کنند. پیشنهاد می‌شود خانواده‌ها مکان‌هایی مانند پارک یا باغچه باغ های خانوادگی را برای گردهمایی انتخاب کنند؛ جایی که هر فرد غذای خود را به همراه بیاورد و تمرکز بر ارتباط انسانی باشد نه پذیرایی پرهزینه. همچنین، برگزاری دیدارهای هفتگی در منزل یکی از اعضای فامیل با همین رویکرد، می‌تواند چشم‌ و‌ هم‌ چشمی را کاهش داده و پیوندهای عاطفی را تقویت کند. از دیگر پیشنهادهای مؤثر، برنامه‌ریزی برای پیاده‌روی‌های خانوادگی یا ورزش‌های گروهی ساده مانند بدمینتون، طناب‌ کشی یا بازی‌ های حرکتی در فضای باز است. این فعالیت‌ ها نه‌ تنها به سلامت جسمی کمک می‌کنند، بلکه فرصت گفت‌ و‌ گو، خنده و همدلی را فراهم می‌سازند. حتی یک پیاده‌روی عصرگاهی در محله می‌تواند بهانه‌ ای برای باهم‌ بودن و تقویت روابط باشد. این تغییرات کوچک، گامی بزرگ در احیای صمیمیت و سلامت روانی خانواده‌ هاست. بیایید دوباره به هم نزدیک شویم.
سلام و عرض ادب 🌹 از عبور کن، وقت شناخت خود واقعی است؛ در دنیایی که همه چیز بر پایه ظاهر، موقعیت اجتماعی و رفتارهای بیرونی سنجیده می‌شود، بسیاری از ما لحظه‌ای مکث نمی‌کنیم تا بپرسیم: واقعاً من کی هستم؟ این سؤال، ساده به نظر می‌رسد اما پاسخش عمیق‌ تر از آن است که در آیینه یا رزومه‌مان پیدا شود. حقیقت این است که آنچه ما را می‌کند، نه جسم، نه شغل، نه حتی خاطرات‌ مان است؛ بلکه روح ماست. همانطور که در آمده است خداوند بعد از خلق انسان از خود در داخل آن دمید و انسان را کامل نمود و به جسم انسان روح را اضافه نمود. با توجه به این موضوع می توان گفت روح از به خداوند می باشد . روح، تجلی امر الهی و گوهر پنهان وجود انسان است؛ سرچشمه فهم، اراده، عشق و اضطراب. اگر آن را نشناسیم، در ظاهر زندگی می‌کنیم اما در درون، سردرگم، بی‌قرار و بی‌جهت. ، یعنی شناخت خودِ واقعی؛ یعنی فهمیدن اینکه چرا گاهی شاد نیستیم، چرا گاهی بی‌ هدفیم، و چرا گاهی حتی در اوج موفقیت، احساس شکست می‌کنیم. مطالبی که در ادامه می‌خوانید، حاصل پژوهشی‌ ست که قبلا در قالب ام در مقطع ارشد برای رشته نوشتم ، اما در این کانال قصد دارم با نگاهی متفاوت‌ تر و کاربردی‌ تر مطالبی را حول محور شناخت روح ارائه کنم؛ نگاهی که هدفش نه فقط فهم نظری، بلکه در زندگی است. اگر آماده‌ای از ظاهر عبور کنی، این مسیر را با هم آغاز کنیم. لطفا پیشنهاد و یا نقطه نظرات اصلاحی خود را اینجا ارسال بفرمایید 👇 @p_bazargan 1⃣
راز پنهان درون ما، آیا همان منِ واقعی است؟ ما اغلب خود را با ظاهرمان می‌شناسیم؛ با چهره، لباس، شغل یا حتی رفتارهای بیرونی. اما حقیقت این است که ما، روح ماست. ، آن بخش از وجود ماست که نمی‌میرد، نمی‌پوسد، و فراتر از جسم، درک، عشق و اراده را شکل می‌دهد. وقتی انسان فقط جسم خود را بشناسد، دچار سردرگمی، اضطراب و بی‌هدفی می‌شود. اما وقتی روح را بشناسد، مسیر زندگی‌اش معنا پیدا می‌کند. ، از عالم ملکوت آمده تا در این دنیا رشد کند. شناخت آن یعنی شناخت هدف زندگی، شناخت نیازهای واقعی، و شناخت راه نجات. اگر بدانیم روح ما از جنس نور و آگاهی است، دیگر خود را درگیر ظاهر نمی‌کنیم. این شناخت، آغاز تحول است؛ تحولی که انسان را از سطحی‌نگری به عمق می‌برد. شناخت روح، یعنی شناخت خودِ حقیقی. و کسی که خود را بشناسد، خدا را نیز خواهد شناخت. این شناخت، نه فقط علمی، بلکه نجات‌بخش است. پس بیاییم از ظاهر عبور کنیم و به درون بنگریم؛ جایی که حقیقت ما پنهان شده است . ادامه‌دارد.... 2⃣
با امام خامنه‌ای تا ظهور
سلام و عرض ادب 🌹 از #ظاهر عبور کن، وقت شناخت خود واقعی است؛ در دنیایی که همه چیز بر پایه ظاهر، موقع
مقدمه را حتما بخوانید تا الان ۹ بخش را آماده کردیم که به مرور ارسال می شود . لطفا پیشنهاد و یا نقطه نظرات اصلاحی خود را اینجا ارسال بفرمایید 👇 @p_bazargan
از چه ساخته شده؟ با چه چیزی زنده می‌ماند؟ ، نه از خاک، بلکه از عالم ملکوت آفریده شده؛ لطیف، مجرد، و آگاه. جنس آن از نور و فهم است؛ نه ماده، نه وزن، نه رنگ. همان‌طور که بدن نیاز به غذا دارد، روح نیز محتاج تغذیه است. اما غذای روح، نان و گوشت نیست؛ بلکه یاد خدا، محبت، صداقت، تفکر، و عمل صالح است. اگر روح را از غذایش محروم کنیم، پژمرده، افسرده و بی‌قرار می‌شود. بسیاری از اضطراب‌ها و بی‌هدفی‌ها، ریشه در گرسنگی روح دارند. ، دعا، خلوت با خدا، و خدمت به خلق، همچون شهدی شیرین، روح را زنده می‌کنند. برعکس، دروغ، ظلم، شهوت‌پرستی و غفلت، همچون سم، روح را بیمار می‌سازند. روح، با حقیقت زنده می‌ماند و با دروغ می‌میرد. اگر انسان به تغذیه روح بی‌توجه باشد، حتی در رفاه جسمی، دچار بی‌قراری خواهد شد. پس باید هر روز، لحظه‌ای برای تغذیه روح کنار بگذاریم؛ با ذکر، با تفکر، با مهربانی. این تغذیه، نه‌تنها آرامش می‌آورد، بلکه انسان را به سوی تعالی و رضایت درونی سوق می‌دهد. ادامه دارد ..... 3⃣
چگونه خود را شاداب نگه داریم؟ نسخه‌ای برای آرامش درون شادابی واقعی، از طراوت روح سرچشمه می‌گیرد؛ نه از لذت‌های زودگذر جسم. برای شاداب نگه‌داشتن روح، باید برنامه‌ای منظم داشت: خلوت روزانه با خدا، انجام واجبات مراقبه، مطالعه‌ی کتب الهام‌ بخش، و ارتباط با انسان‌های نیکوکار. روح، با زیبایی معنوی زنده می‌شود؛ با دیدن طلوع، شنیدن صدای پرندگان، و تأمل در عظمت آفرینش. بخشیدن، مهربانی، و خدمت به دیگران، روح را شاداب می‌سازد. باید از آلودگی‌های روحی دوری کرد و هر روز، فرصتی برای پاک‌سازی درونی فراهم آورد. ، یعنی سبک‌بار بودن از کینه، حسادت، و حرص. وقتی روح شاداب باشد، حتی در سختی‌ها، انسان آرام و امیدوار باقی می‌ماند. این شادی، پایدار و عمیق است؛ نه وابسته به شرایط بیرونی، بلکه ریشه‌دار در نور درونی. اگر می‌خواهی آرام باشی، باید روح خود را تغذیه کنی، از آلودگی‌ها دور نگه‌داری، و با خدا ارتباط برقرار کنی. شادی واقعی، در طراوت روح است؛ نه در ظاهر زندگی . ادامه دارد..... 4⃣
، زخم روح است؛ ، درمان آن گناه، فقط یک اشتباه نیست؛ زخمی است بر جان انسان. هر دروغ، هر خیانت، هر ظلم، روح را زخمی می‌کند. این زخم‌ ها، اگر درمان نشوند، به بیماری‌ های عمیق‌تری تبدیل می‌شوند: بی‌ قراری، اضطراب، افسردگی، و دوری از حقیقت. آلوده، دیگر صدای وجدان را نمی‌شنود؛ دیگر از ظلم نمی‌لرزد، و دیگر از تنهایی نمی‌گریزد، چون به تاریکی خو گرفته است. اما خدا، است. او عبادت را برای خود نخواسته؛ بلکه برای نجات ما. نماز، دعا، توبه، و ذکر، داروی روح‌اند. هرچه ارتباط با خدا عمیق‌ تر شود، روح سالم‌تر، شادتر، و مقاوم‌تر می‌گردد. خدا، بی‌ نیاز است؛ اما ما محتاج اوییم. او می‌خواهد ما سالم، شاد، و رستگار باشیم. ، ما را از این مسیر دور می‌کند؛ اما ، ما را بازمی‌گرداند. سلامت روح، در نزدیکی با خداست؛ در صداقت، در عشق الهی، و در پرهیز از ظلم و فساد. اگر می‌ خواهی نجات پیدا کنی، باید به سوی خدا بازگردی؛ با ، نه فقط با پشیمانی.... ادامه دارد .... 5⃣
با امام خامنه‌ای تا ظهور
#گناه، زخم روح است؛ #خدا، درمان آن گناه، فقط یک اشتباه نیست؛ زخمی است بر جان انسان. هر دروغ، هر خی
ُسلام و عرض ادب مجدد یعنی کشف روح؛ آن حقیقت پنهان که سرچشمه فهم، اراده و احساس ماست. اگر خود را نشناسیم، در تصمیم‌ ها، احساسات و مسیر زندگی سردرگم و بی‌جهت می‌مانیم. شناخت خود، آغاز رشد، آرامش و بازگشت به مسیر درست است. برای شناخت خود وقت بگذارید. مطالب اینجا با نگاهی و قابل‌فهم و ساده و روان نوشته شده‌اند. اگر پرسشی داشتید، اینجا بپرسید؛ در حد توان و فرصت، پاسخ‌گو خواهم بود. ان شاءالله 👇 @p_bazargan
وقتی آلوده می‌شود؛ چرا خدا عبادت را برای ما واجب کرده؟ ، تنها یک نیست؛ بلکه یک است که آرام‌ آرام روح انسان را فرسوده می کند. هر دروغ، هر خیانت، هر ظلم، همچون خراشی بر جان آدمی است که اگر درمان نشود، به زخم‌ های عمیق‌ تری تبدیل می‌شود. انسان گناهکار، شاید در ظاهر موفق باشد، اما در درون، دچار بی‌ قراری، اضطراب، و احساس پوچی است. بسیاری از افسردگی‌ها، بی‌هدفی‌ها، و فروپاشی‌های اخلاقی، ریشه در آلودگی روح دارند. ، دیگر صدای وجدان را نمی‌شنود؛ دیگر از ظلم نمی‌لرزد، و دیگر از تنهایی نمی‌گریزد، چون به تاریکی خو گرفته است. ، عبادت را برای خود نخواسته؛ او بی‌نیاز مطلق است. نماز، روزه، و ذکر، نسخه‌هایی شفابخش برای ما هستند؛ برای پاک‌سازی روح، برای بازگشت به نور، برای نجات از بیچارگی. وقتی می‌خوانیم، در واقع روح خود را از غبار گناه می‌تکانیم. وقتی توبه می‌کنیم، در را به سوی رحمت باز می‌کنیم. ، نه بار اضافی، بلکه اکسیژن روح است. همان‌گونه که بدن بدون هوا می‌میرد، روح بدون ارتباط با خدا پژمرده و بیمار می‌شود. خدا از ما عبادت می‌خواهد، چون ما محتاج آنیم؛ نه او. او می‌خواهد ما سالم، شاد، و رستگار باشیم. گناه، ما را از این مسیر دور می‌کند؛ و عبادت، ما را بازمی‌گرداند. این دعوت الهی، دعوتی به نجات است؛ نه تحمیل، نه تکلیف بی‌ثمر. اگر انسان این حقیقت را درک کند، عبادت برایش نه سخت، بلکه شیرین و نجات‌بخش خواهد بود . ادامه دارد .... 6⃣
وقتی خیال انسان تسخیر می‌شود؛ از وسوسه شیطان تا آلودگی فضای مجازی ، دشمن قسم‌ خورده انسان است؛ نه با شمشیر، بلکه با وسوسه. ، از راه وارد می‌شود؛ تصورات را آلوده می‌کند، آرزوها را منحرف می‌سازد، و زشتی را زیبا جلوه می‌دهد. او با زمزمه‌های پنهان، انسان را به سمت گناه می‌کشاند؛ بی‌آنکه زور بگوید، فقط با فریب. خیال، اگر در اختیار شیطان باشد، انسان را به پرتگاه می‌برد؛ اما اگر در اختیار عقل و ایمان باشد، اوج می‌گیرد. در کنار شیطان جنی، نیز هست؛ دوستان ناباب، همراهان بی‌ تقوا، و کسانی که انسان را از مسیر حق منحرف می‌کنند. ، از اطرافیان خود اثر می‌پذیرد؛ اگر با اهل فساد همنشین شود، کم‌کم شبیه آنان می‌شود. گفت‌وگو، شوخی، و همراهی با افراد آلوده، روح را بی‌ آنکه متوجه شویم، تیره می‌سازد. و امروز، ، میدان جدید هاست. تصاویر، پیام‌ها، تحلیل‌های آلوده اخلاقی و سیاسی، ذهن انسان را اشغال می‌کنند. ، در معرض بمباران شبهه، شهوت، و خشونت قرار می‌گیرد. اگر مراقب نباشیم، این فضا، ما را از حقیقت، اخلاق، و آرامش دور می‌سازد. ، بی‌صدا اما عمیق، روح انسان را بیمار می‌کند؛ و انسان بیمار، بیچاره و بدبخت می‌شود. ، بیداری است؛ شناخت دشمن، کنترل خیال، انتخاب دوستان صالح، و پالایش فضای ذهنی. اگر انسان خود را رها کند، تسخیر می‌شود؛ اما اگر بایستد، نجات می‌یابد. 7⃣