eitaa logo
تشکل «حوزه مردم»
7.8هزار دنبال‌کننده
17.6هزار عکس
13.2هزار ویدیو
104 فایل
⁦✔️⁩صدای انقلاب اسلامی از حوزه علمیه قم ⁦✔️⁩سازمان دهی لشکر مطالبه گر روحانیت جوان انقلابی ⁦✔️⁩تحقق میدانی اوامر امامین انقلاب اسلامی 🌐مجموعه طلاب و فضلای جوان حوزه علمیه 📱ارتباط با ما: 🆔 @Rahyar_Nojavan
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 درباره ماجرای پناهیان... 1. پناهیان چه گفت؟ یکبار مرور کنیم، گفت: دوقطبی سازی بد است. هرکسی دوقطبی ایجاد کرد با او برخورد کنید. چه کیهان باشد چه جمهوری اسلامی. کجا نسبت ناروایی به کیهان داد؟ گویی کسی بگوید: آقای رئیس قوه قضائیه هرکسی دزدی کرد و به بیت‌المال تعدی کرد با او برخورد کنید. چه پسر رهبری باشد چه پسر خاتمی باشد... بعد یک عده فریاد واسلاماه بلند کنند که تو به پسر رهبری نسبت دزدی دادی! اسلوب این نوع سخن اقتضا می‌کند هردو سر طیف را بیان کند، در وزان جمله شرطیه که تعلیق در آن جریان دارد نه اسناد. 2. اما درباره پناهیان، او کیست؟ وقتی به نگاه میکنم می‌بینم حلقه وصل مردم و دیانت منبری های اثرگذار هستند: طیفی دین خود را از مرحوم کافی گرفتند و طیفی از مرحوم فلسفی. طیفی پای منبر شیخ حسین انصاریان بزرگ شدند و طیفی پای منبر مرحوم فاطمی نیا. اما طی دو دهه گذشته طیف بسیار زیادی از پای منبر پناهیان بزرگ شدند و قد کشیدند. پناهیان برای شان از اسلام گفت، هم از جمال اسلام و هم از جلال اسلام. پناهیان از نماز خوب گفت، از تشکیلات گفت، از تقوا گفت، از اعتکاف گفت، از تربیت دینی گفت و همه با خوانشی جدید و معمولاً رو به جلو... و شد مایه رشد و ارتقاء طیفی از انقلابی‌ها. آغاز ماجرای را شاید خیلی ها به یاد نداشته باشند. چه کسی بیشترین محتوا را درباره این مناسک اجتماعی تولید کرد، بيشترين تبلیغ را کرد، سال‌های سال رفت و آمد، جماعتی از جوانان را با خود برد تا کم‌کم طعم آن را فراگیر کند. همین پناهیان سال‌های سال گفت. از واقعی گفت، وسط ده‌ها از اولین کسانی بود که سینه سپر کرد، فریاد زد، راه تحلیل را باز کرد. همان موقع هایی که بسیاری از منبری های انقلابی در تقیه یا سکوت یا تردید بودند. چقدر مثال یادمان می‌آید اینجا. 3. همه این‌ها یعنی پناهیان بی عیب و ایراد است؟ یعنی همه حرف های او درست است؟ یعنی هیچ نقدی به او وارد نیست؟ خیلی روشن است پاسخ منفی است. مسئله در نقد نیست، مسئله سطح واکنش و جنس واکنش است. بدانیم کسی را نقد می‌کنیم که حداقل دو دهه خطیب و منبری جبهه انقلاب بوده و چند نسل را برای انقلاب رشد داده. حالا نقد کنیم، جدی هم نقد کنیم اما با لحاظ همین نکته. 4. مسئله این است: نقد کنیم هرجا اشکالی بود اما بدانیم چگونه! زدن امثال پناهیان از بیخ و بن، مصداقی از است. خدا از انسان‌های خوشش نمی‌آید، عقوبت می‌کند. آخرین مورد پیش روی مان است. همان‌هایی که امروز علم زدن پناهیان را در دست دارند، چند صباح قبل با همین سبک و سیاق رئیسی را می‌زدند جماعت و اینجا چقدر جای پای پررنگ است. 5. این حجم از حمله به پناهیان برای چیست؟ برخی واقعاً دلسوزانه از سر درد نقد می‌کنند، می‌دانم بچه‌های انقلابی اینگونه اند. اما را می‌شناسم دردشان چیز دیگری است. نقدشان از روی است. نقد کنیم، اما منصفانه و بدون ناسپاسی، همین!/ ✍ایزدی 📣تشکل حوزوی سُعدا قم 🆔️ @soada_qom
❌قاطعانه رد صلاحیت کنید ▪️فقط در سال ۱۴۰۴در قضایای آذربایجان غربی و اصفهان نقش نمایندگان، اعضای شورا و مسئولان اجرایی اصلا سازنده نبود و حتی تحریک کننده محسوب می شد. ▪️لذا شایسته است شورای محترم نگهبان و وزارت کشور و دستگاههای امنیتی به صورت رسمی اعلام کنند افرادی که کمترین رفتارهای قومیتی و ایجاد اختلاف میان مناطق مختلف کشور را دارد قاطعانه برای هرگونه شرکت در انتخابات های آتی به عنوان کاندیدا و یا مسئولیت اجرایی خواهند شد. ▪️البته رسیدگی قانونی توسط قوه قضاییه و هیات نظارت به رفتار نمایندگان به تخلفات انجام شده هم جای خود دارد. ✍حنا زبلابلی ‌🌐 کانال تشکل «حوزه مردم» 🆔 @Howzeh_Mardom
. ♻️ هشدار! عوضی‌ها مشغول کارند 🔰 حمید رسایی: برخی دلسوزان به غلط، انتقاد از منصوبین رهبر انقلاب را گناه و مایه تضعیف جایگاه ایشان یا آنها را عاری از هر خطا و نقدی می‌دانند. یادآور می‌شوم که رهبر انقلاب خودشان چنین نگاهی را غلط و انتصاب از طرف رهبری را دلیلی برای مصون ماندن آنها از نقد نمی‌دانند. شاید تعجب کنید اما رهبر انقلاب حتی درباره منصوبین امیرالمؤمنین هم چنین اعتقادی ندارند. در این بیانات ایشان تأمل کنید: «در زمان امیرالمؤمنین (ع) که مثال عدل و تقواست (دیگر شما از امیرالمؤمنین که کسی را عادل‌تر و با تقواتر سراغ ندارید!) مگر حُکّامی که بر ولایات مسلّط بودند و خودِ امیرالمؤمنین (ع) فرستاده بود، همه «ابوذر» و «سلمان» بودند!؟ خیر! چهار نفر مثل ابوذر و سلمان و عمار و فلان داشت. مابقی، بودند. تاریخ را بردارید نگاه کنید! این تاریخ است. یکی از استانداران امیرالمؤمنین، زیاد ابن ابیه بر منطقه‌ وسیعی حاکم بود. بسیاری از این قبیل، در اطراف و اکناف بلاد اسلامی بودند. امام حسن مجتبی (ع) سرداربزرگ جنگش عبیدالله بن عباس بود که می‌دانید چه کار کرد. شبانه رفت با معاویه که آن طرف بود، مذاکره کرد. پول گرفت، لشکرگاه خودش را ترک کرد و به دشمن پناهنده شد!» farsi.khamenei.ir/speech-content?id=4010 آنچه در ویراستم آمده بود، انتقاد از غیبت یا سکوت خواصِ طرفدار حق (که در آنها منصوبان رهبری هم هستند) در بزنگاه‌ها یا همراهی آنها با جریانی است که در تقابل با مطالبات رهبر انقلاب قرار دارند. 🌐 کانال تشکل «حوزه مردم» 🆔 @Howzeh_Mardom