« بسیار مهم » با دقت و حوصله خوانده شود #محلل از روز گذشته و با اعلام پیشرفت مذاکرات، مباحثاتی پیرامون احتمال حملات خرابکارانه رژیم صهیونیستی جهت برهم زدن جریان گفتگوها شکل گرفته است. در این خصوص نکاتی قابل ذکر است: ۱. تلاش رژیم همواره و فارغ از وجود یا عدم وجود مذاکرات و نتایج آن، بر انجام ترور و خرابکاری در درون محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران استوار بوده است. این حتی در برخی کیس‌های مشخص مانند ترور سردار حاجی زاده (که اخیرا تحلیل‌هایی از آن دست به دست می‌شود) نیز پیوسته و در نقاط و زمان‌های متعدد، حتی فواصل نزدیک جریان داشته است. ۲. اگر دشمن صهیونیست قصد چنین اقداماتی را داشته باشد، مهم است که به سطح و پژواک آن توجه کرد. انجام اقدامات پنهانِ محدود، نه تنها با هدف برهم زدن مذاکرات نخواهد بود که به مثابه اهرم فشاری برای پذیرش شرایط آمریکایی‌ها خواهد بود. ۴. صحبت از نوع و کیفیت پاسخ به هرگونه اقدام دشمن صهیونی بی‌فایده است. اینکه گفته شود هشدار پیشینی یعنی فضاسازی جهتِ عدم اقدامِ پسینی، نیز بی‌معنا است. در مذاکرات احیای برجام در وین در فروردین ۱۴۰۰ شاهد خرابکاری در سیستم برق تاسیسات غنی‌سازی شهید احمدی روشن نطنز بودیم که در پاسخ، شاهد اعلام آغاز غنی‌سازی ۶۰ درصد و جهش فاز جدید جنگ در حوزه خاکستری با زیر ضربه بردن ایستگاه‌های موساد در منطقه، هدف قرار دادن کِشتی‌های لجستیک و جاسوسی رژیم صهیونیستی در گستره خاورمیانه و انهدام مراکز زیرساختی نظامی ارتش رژیم اسرائیل در اراضی اشغالی، بودیم. اکنون نیز کارت‌های مختلفی در حوزه‌های هسته‌ای، موشکی، منطقه‌ای و نظامی وجود دارد که به تناسب هرگونه خباثت دشمن، این کارت‌ها فعال خواهد شد. لازم به ذکر است که تیم مذاکراتی ایران از وجود این کارت‌ها به طور کامل مطلع شده تا با اطمینان از اهرم‌های قدرت موجود کشور در مذاکرات حاضر شود. ۵. نیروهای مسلح همچنان آمادگی خود را حفظ کرده‌اند. یک نشانه آن عدم حضور گسترده یگان‌های نیروی هوایی و نیروی پدافندهوایی ارتش در رزمایش ۲۹ فروردین بود. البته این آمادگی، ایستا نیست بلکه فعال و پویا است یعنی نیروهای نظامی کشور صرفاً در حالت آماده‌باش باقی نمانده‌اند بلکه همواره در حال تمرین سناریوهایِ مختلفِ هجومِ دشمن و پدافندِ مناسب در برابر آن و حتی تهاجم به مواضع حریف هستند. ۶. هشدار برای ترور و خرابکاری نباید موجب شود که هر رخداد یا حادثه طبیعی یا معمول را به اقدامات دشمن نسبت دهیم زیرا منجر به کاهش هوشیاری سیستم خواهد شد. ۷. تجربه ثابت کرده که دشمن صهیونی در زمان هشدار بالا یا اقدام موفقی ندارد یا اگر دارد، به شکل و شیوه جدیدی عمل می‌کند. ۸. سوال مهمی وجود دارد که آمریکا تا چه حد توانایی مهار رژیم را خواهد داشت. زدنِ سفارت ایران در دمشق در فروردین ۱۴۰۳ که یک هدف آن، نابودی مذاکرات در آن مقطع بود، واضحاً با حضور پررنگ رژیم بود. پس از عملیات وعده صادق ۱ و با چرخش معادلات منطقه‌ای علیه رژیم صهیونیستی، خبرها حاکی از تلاش موساد برای یک اقدام تروریستی بود که هم معادلات منطقه‌ای را به سود خود بازگرداند، اما هیچ ردی از آنها باقی نماند

🔥 شرحی بر آتش‌سوزی‌های اخیر در کشور ۱. همه ساله و با شروع تغییرات آب و هوایی در بهار و تابستان، تعداد آتش‌سوزی در نقاط مختلف بالا می‌رود‌ که گرمای هوا و البته عدم رعایت اصول ایمنی در اغلب مکان‌ها، عامل اکثر این آتش‌سوزی‌هاست. ۲. اینکه افرادی در خارج تلاش کنند هر حادثه را به اقدامات دشمن نسبت دهند عادی است. عجیب تلاش برخی نیروهای داخلی برای انتساب قطعی آتش‌سوزی‌ها به دشمن است. ۳‌. این کار، نه تنها باعث #دستاوردسازی_رایگان برای دشمن و ایجاد ترس در داخل می‌شود که پیامدهای ضدامنیتی نیز خواهد داشت که ایجاد فضای ابهام یا کاهش تمرکز نیروهای امنیتی کشور از آن جمله است. ۴. احتمال زیادی دارد که کسی با سه بند بالا قانع نشود که اتفاقات اخیر، طبیعی یا حادثه بوده؛ پس می‌توانیم روی دیگر سکه را بررسی کرده و با فرض اینکه همه یا اکثرِ آتش‌سوزی‌هایِ اخیر، اقدامات دشمن صهیونی بوده، به تحلیل این موارد بپردازیم: ۵. از سال ۱۳۹۶ الی ۱۴۰۱، دشمن از سه شبکه برای اقدامات ضدامنیتی خود در درون ایران بهره می‌بُرد: الف‌. شبکه نفاق جهت ترور و اغتشاش که در سال ۱۴۰۲ توسط وزارت تا حد زیادی در داخل و خارج منهدم و مهار شد. ب. شبکه تروریست‌های کردستان جهت خرابکاری و اغتشاش که آن نیز در سال ۱۴۰۱ با محوریت ارکان سپاه در مبداء زمین‌گیر شد. پ. شبکه اراذل و اوباش جهت خرابکاری و آتش‌سوزی‌ و ... که آن‌ها نیز به صورت ترکیبی منهدم شدند. اکثر آتش‌سوزی‌های مشکوکی که در سال‌های ۹۹ الی ۴۰۱ اتفاقا دقیقا در بهار و تابستان در کشور رخ می‌داد توسط این شبکه اجرا شده بود. البته آن‌ها در این مدت نسبتاً از ظرفیت اتباع بیگانه جهت برخی اقدامات جاسوسی استفاده می‌کردند. با انهدام شبکه‌های فوق، یک معضل امنیتی جدید به نام رسوب اتباع بیگانه ایجاد شد که ظرفیت بالقوه‌ای را برای دشمن استفاده کرد. ۶. اکنون با فرض قبول سناریوی آتش‌سوزی توسط دشمن در شرکت‌ها، سوالاتی پیش‌ می‌آید، با تاکید بر اینکه باید واقعاً پیش از هر چیز بررسی کرد که آتش‌سوزی‌های فوق عامل طبیعی داشته یا اقدامی تروریستی بوده است: اول. اکنون دشمن از چه شبکه‌ای جهت این آتش‌سوزی‌ها استفاده می‌کند؟ آیا شبکه‌های قدیمی احیا شده یا ظرفیتی جدید مانند اتباع غیرقانونی و یا نفوذی‌ها در حال مصرف است؟ دوم‌. هدف این اقدامات در سطح امنیتی و سیاسی چیست؟ در سطح سیاسی، این جنس اقدامات بیش از آنکه تلاشی برای بهم زدن میز مذاکره باشد، اقدامی برای تحت فشار قرار دادن موضع کشور است. سوم. در سطح امنیتی آیا قله‌زنی در دستور کار است؟ در این روش، انباشتِ صعودیِ نقاطِ پراکنده اقداماتِ محدود، ناگهان به انفجاری بزر‌گ‌تر ختم می‌شود. در سال ۱۳۹۹، زنجیره آتش‌سوزی‌های اردیبهشت و خرداد به انفجار میز بالانس تاسیسات غنی‌سازی شهید احمدی روشن نطنز ختم شد و از آن پس، بومرنگ آتش و انفجار به عراق و اراضی اشغالی و آمریکا بازگشت. همچنان که ممکن است هدف، تحریک یا عادی‌سازی موارد فوق در جامعه باشد. ضمن اینکه نباید فراموش کرد که دشمن لزوماً نیازی به اقدام فیزیکی ندارد. فراموش نکنیم که در کِیس مسمومیت مدارس در اسفند ۱۴۰۱، اساساً مسمومیتی رخ نداده بود اما دشمن با یک عملیات سنگین شناختی،ح۹ توانست موج‌سازی کند‌. چهارم. البته نباید هر اقدام را نیز یک برنامه از پیش تعیین شده هدفمند توسط صهیونیست‌ها دانست. برای مثال ممکن است یک گروه تروریستی با اهدافی خاص مانند اعلام حضور یا زنده بودن، اقدامات ایذایی انجام دهد. 🔸 لذا طیف گسترده‌ای از احتمالات، تحلیل‌ها و ... وجود دارد که محدوده آن باز است و باید به دقت هر حادثه را بررسی و اوامر و عوامل و اهداف را کشف و بررسی و خنثی و مقابله کرد‌. #محلل