گزارشی از نشست«آزادی انتخاب مردم بین مسیر حق یا باطل پس از روشنگری های لازم»🔻 حجت الاسلام دکتر #محمد_حسن_موحدی_ساوجی: 🔹وقتی ما از آزادی انتخاب سخن می‌گوییم مقصودمان این نیست که در برابر پرورگار مسئولیتی نداریم؛ بلکه مراد این است که در این دنیا کسی ما را مجبور به گزینه خاصی نمی کند. 🔹بر اساس کتاب های آسمانی یکایک انتخاب ها در سرای آخرت مورد سوال قرار خواهد گرفت. 🔹برخی از قرائت های دینی بین الرشد هستند که هیچ شکی در حقیقت بودن آنها نیست. برخی دیگر نیز بین الغی هستند که به اتفاق اندیشمندان دینی باطل می باشد. اما برخی از قرائت ها مورد اختلاف هستند. 🔹مقصود ما از باطل، بین الغی است زیرا حتی اگر اقلیتی از اندیشمندان دینی ادعایی را حق بدانند ما نمی توانیم آن را باطل بدانیم. حجت الاسلام دکتر #حسین_جوان_آراسته: 🔹مبنای حق بنیادین آزادی یا حق طبیعی بشر است یا کرامت انسان. اگر مبنا حق طبیعی باشد، تنها تعیین حق می کند و در ذی حق بودن انسان راهگشا است اما اگر مبنا، کرامت انسان شد، هم تعیین کننده حق آزادی است و هم تعیین کننده حد آزادی. همانطور که کرامت انسانی بدوا اصل آزادی را تایید می کند، همانطور اجازه نمی دهد که ما هر نوع آزادی را داشته باشیم. 🔹در مباحث حقوقی به طور عام و در مباحث حقوق بشری به طور خاص، بین حق بودن و حق داشتن انسان ها مرزبندی وجود دارد. طبیعتا حق داشتن (و یا بر اساس برخی تعابیر، حق بر خطا بودن) بر این اساس است که ما چیزی را ناحق بدانیم. 🔹ما در حقوق از «حق داشتن» بحث می کنیم، یعنی با قطع نظر از باطل و خطا بودن انتخاب، به انسان ها این حق را می دهیم که در گزینش آن آزاد باشند و حتی توان انتخاب مسیر اشتباه را داشته باشند. 🔹البته طبیعتا باید مسئولیت این انتخاب اشتباه را بپذیرند. در بند سوم ماده 18 اعلامیه جهانی حقوق بشر پس از طرح حق آزادی بیان عقیده، تاکید می کند که آزادی بیان را نمی توان محدود کرد مگر در مواردی نظیر اینکه آزادی بیان به نظم عمومی، عفت عمومی و حقوق دیگران خدشه وارد کند. 🔹در نتیجه آزادی ها حدودی دارند و فردی که انتخاب می کند مسئولیتش را نیز باید به عهده بگیرد. 🌐 vasael.ir/0003sG 🆔 @vasael_ir