✅ یک داستان تخیلی ولی زیبا: کسی دید مورچه‌ای از تل بزرگی خاک، دانه‌های ریز خاک را با این شاخک‌هایش می‌گیرد و می‌برد و یکی دو متر آن‌ طرف‌تر می‌گذارد و دوباره برمی‌گردد و همان کار را ادامه می‌دهد. به او گفت: «چیکار داری می‌کنی؟» گفت: «می‌خواهم این تل خاک را از این جا ببرم و یکی دو متر آن‌ طرف‌تر بگذارم.» پرسید: «چرا؟» مورچه گفت: «من معشوقی دارم که به من گفته است: اگر می‌خواهی به من برسی، باید این تل خاک را یکی دو متر جابه‌جا کنی.» به مورچه گفت: تو مگر چقدر عمر می‌کنی؟ در کل عمرت، اگر هر روز بیست‌ و چهار ساعت هم این کار را بکنی که نمی‌توانی این تل خاک را جابجا کنی. مورچه گفت: می‌دانم. گفت: می‌دانی و باز هم داری این کار را می‌کنی؟ تو بالاخره به معشوقت نمی‌رسی. گفت: همین اندازه دلم خوش است که عمرم در مسیر رسیدن به معشوقم صرف شد. همین من را آرام می‌کند. ✅ ما باید تلاش کنیم. به خدا بگوییم: خدایا! قله خیلی بلند است. این که من کل عمرم را تلاش بکنم به آن قله برسم یا نه، نمی‌دانم؛ ولی دلم خوش است عمرم را صرف رسیدن به آن قله می‌کنم. این سعی و تلاش من است. من کم‌کاری نکردم، ولی نتوانستم به آن الگویی که تو به ما معرفی کردی و در قله بود، برسم. بعد آن چیزی که در آخرت هم آدم ✅ مطابق آیهٔ ۴۰ سورهٔ نجم، آن‌جا به من تلاشم را نشان می‌دهند. به من می‌گویند: تو می‌توانستی با تلاشت به مثلاً هزار متری قله برسی، اما خیلی عقب‌تر بودی. این‌جاست که انسان حسرت می‌خورد. از طرفیممکن است بگویند: تو می‌توانستی به هزار متری قله برسی و رسیدی. ما تو را فاتح قله حساب می‌کنیم، چون از تمام توانت استفاده کردی و به آن‌جایی که توانت قَد می‌داد، رسیدی. ✅ مهم این است که در مسیر رسیدن به قله تلاش کنم و از تمام توانم استفاده کنم، به هر کجا رسیدم، رسیدم. اگر ما این نکته را در زندگی در نظر بگیریم، به چنان آرامشی می‌رسیم که قابل وصف نیست. در این صورت از عمرمان به شکل دیگری استفاده خواهیم کرد. ✅ نکتهٔ بد: توفیق را از خدا بخواهید. درِ خانهٔ خدا بروید و بگویید: خدایا! آن‌کسی که توفیق می‌دهد و انسان را در فتح قله موفق می‌کند، تو هستی. هیچ‌کس جز تو نیست. 🔶 بخشی از آیهٔ ۸۸ سورهٔ هود: وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ و توفیق من، جز به خدا نیست! بر او توکّل کردم؛ و به سوی او بازمی‌گردم! ✅ این آیه هم عُجب، غرور و تکبر را از انسان می‌گیرد و هم مانع یأس می‌شود. اگر عمل خوبی انجام دادم، کاری نکرده‌ام، زیرا خدا توفیقش را داد. از سوی دیگر، اگر امید دارم یک عمل خوبی انجام بدهم، مأیوس نیستم، زیرا توفیق آن را از خداوند طلب می‌کنم و یقین دارم خدای حکیم و رحیم، اگر مصلحت باشد، توفیق آن عمل را به من می‌دهد. ✅ فردی نزد یکی از این عرفا (فکر کنم آیت‌الله بهجت بود) رفت و پرسید: چکار کنم که برای نماز شب بیدار شوم؟ ایشلن گفته بود: «زود بخواب.» بله، آیه آخر سوره کهف را هم بخوان، ولی سعی‌ات را هم بکن. نه این که فرد شب دیر بخوابد، غذای چرب بخورد و پرخوری کند و توقع داشته باشد بیدار شود. این رفتار، تلاش برای بیداری برای نماز شب نیست. ✅ اگر تو سعی‌ات را بکنی، توفیق را از خدا بخواهی، اگر مصلحتت باشد، حتماً خدا توفیقش را می‌دهد. 🔶 بخشی از آیهٔ ۳۹ سورهٔ کهف: مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ قوّت (و نیرویی) جز از ناحیهٔ خدا نیست! ✅ در صحیفهٔ سجادیه خواندیم: حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی آن چیزی که تو به آن راضی هستی را محبوب من کن. این جمله یعنی خدایا! تویی که می‌توانی توفیق این محبت قلبی را به من بدهی. اگر محبوب شدن آن چیزی که تو به آن راضی هستی، یک قله است، تویی که می‌توانی این توفیق را به من بدهی. ✅ ادعیه در عین‌ حالی که مسیر زندگی را به ما نشان می‌دهند، مدام به ما می‌گویند: توفیق را از خدا بخواه. حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی در دل خود دو نکته دارد: نکتهٔ اول این که تو باید به این نقطه برسی که چیزی که خدا به آن راضی است، محبوب تو بشود، دوست داشته باشی. نکتهٔ دوم: توفیقش را از خدا بخواه! در مواجهه با ادعیه، به یاد داشتن این دو نکته در کنار هم مهم است. 🔷 در دعای بیست‌وچهارم صحیفهٔ سجادیه می‌خوانیم: «وَ اخْفِضْ لَهُمَا صَوْتِی وَ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَهُمَا فِی أَدْبَارِ صَلَوَاتِی» خدایا! صدای من را پایین‌تر از صدای پدر و مادرم بیاور. بعد از نمازها یاد پدر و مادرم را از ذهنم نبر، من دعایشان بکنم، به یادشان باشم، برایشان استغفار کنم. ✅ این دعا دو نکته را بیان می‌کند: اول: در صحبت کردن با پدر و مادرت باید حواست باشد که صدایت پایین‌تر از صدای آن‌ها باشد. نکند یک‌وقت سرشان داد بزنی و نکند پدر و مادرت را از دعا فراموش کنی. دوم: فکر نکن این کار، کار ساده‌ای است که تو می‌توانی خودت با تکیه ‌بر خودت انجامش بدهی. توفیقش را از خدا بخواه.

✅ دعا یعنی طلب توفیق. یکی از اصلی‌ترین مفاهیم دعا طلب توفیق است. 🔷 راوی می‌گوید از امام باقر علیه السلام پرسیدم: «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ» یعنی چه؟ (هیچ نیرو و توان و قدرتی نیست مگر به خدا). امام باقر علیه السلام فرمودند: معنایش این است که ما هیچ نیرویی نداریم برای اینکه معصیت الهی را ترک کنیم و در برابرش بایستیم و مبارزه کنیم، الّا به کمک خدا. (ضمیمه) ✅ می‌خواهی گناه را ترک کنی؟ می‌خواهی طاعت الهی را انجام دهی؟ توفیقش را از خدا بخواه. با طلب توفیق، بلندترین قله‌ها دست‌یافتنی است. ✅ خداوندا! قله‌ای نشان دادی که بنده‌ات با چند نفر از یارانش، به همراه زن و بچه‌اش، به‌خاطر تو، به‌خاطر رضای تو، و چون دوست داری او را کشته ببینی، از شهرش، بار سفر بسته، بار سفر بسته و فرسنگ‌ها راه را طی کرده که برود به آن‌جایی که تو انتخاب کردی. تو راضی هستی به این‌که در آن مکان، برای تو، در راه تو، برای کسب رضای تو، در مقابل دشمن تو بایستد و شهید بشود. بنده‌ات در سنگین‌ترین مصیبت‌ها قرار می‌گیرد، ولی می‌گوید: راضی‌ام. تو این قله را نشان دادی که در دل سنگین‌ترین مصائب اگر دشمن زخم‌زبان زد، بگویم: «مَا رَأَیْتُ مِنْهُ إِلَّا جَمِیلًا». این چه قله‌ای است نشان من دادی؟ مگر می‌شود آدم به این قله نگاه کند، دوست نداشته باشد که به آن برسد؟ من به درِ خانهٔ تو آمده‌ام تا توفیقش را از تو طلب کنم. ✅ باور کنید می‌شود رسید. چون خدا هست و توفیقش را می‌دهد. ما به خدا سوءظن داریم، اما به فرمودهٔ امیرالمؤمنین علی علیه السلام، خدا عنایتش شامل حال بنده‌هایش می‌شود. شک نکنید. 🔷 در آن نامهٔ ۳۱ نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه السلام می‌فرمایند: در همهٔ کارهایت، خودت را پناهندهٔ معبود و خدای خودت بکن. اگر این کار را کردی، خودت را به یک پناهگاه محکم و یک مانع و بازدارندهٔ شکست‌ناپذیر متصل کرده‌ای. در درخواست از خدا اخلاص داشته باش. چشم امید به هیچ‌کسی جز خدا نداشته باش. خالصانه خدایت را صدا بزن و از او خواسته‌ات را طلب کن. چون عطا کردن و بخشیدن، و محروم کردن، فقط به دست اوست. (ضمیمه) ✅ جمع بندی: تلاش کنیم و توانمان را به کار بگیریم که در مسیر رسیدن به قله باشیم. اگر ما از توانمان برای رسیدن به قله استفاده کنیم، حتی اگر به قله هم نرسیم، خدا ما را فاتح قله حساب می‌کند. توفیق را از خدا بخواهیم. اگر خدا مصلحت بداند، وقتی ما از توانمان استفاده می‌کنیم و تلاش می‌کنیم، توفیقش را می‌دهد. 🌸 توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها (ضمیمه) #اولواالالباب (634) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (82) #صبر (63) #مالکیت_و_مملوکیت (35) #تسبیح (18) 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

ما دل‌مان به حال یتیمی که سایۀ پدر بالای سرش نیست می‌سوزد. پدر پناه است و او پناه ندارد. در سیلاب حادثه‌ها جای خالی پدر را بیشتر می‌شود فهمید. وقتی دنیا بار گران مشکلات را روی دوش یتیم می‌گذارد، چه خوب می‌شود فهمید که پدر فقط سایۀ‌ روی سر نیست، ستونی برای تیکه کردن و ایستادن است. آقا! وقتی میان ما و تو این قدر فاصله افتاده، آیا حق می‌دهی به ما که احساس یتیمی کنیم و دل‌مان برای خودمان بسوزد؟ ما در سیلاب حادثه‌ها به حضور در کنار تو محتاجیم. دنیا بار گران مشکلاتش را چنان بر روی گردۀ ما گذاشته که قامت‌مان خم شده و دیگر توان ایستادن نداریم. تو که فقط سایۀ روی سر نیستی، تو حتی تنها ستونی برای تکیه کردن و ایستادن نیستی، تو هوای نفس کشیدن مایی. ما بی تو در حال جان کندنیم. به دادن یتیمانت برس آقای مهربان! شبت بخیر پدر عزیزم!

برکت فقط تو مال نیست‼️ ✅ برکت در عمل یک حقیقته. برشی از جلسهٔ ۶۳۴ #تفسیر_تربیتی حتما این قسمت رو گوش کنید و به گوش بقیه برسونید👇 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

ان شاء الله فردا کلاس تفسیر تربیتی ساعت 5:30 دقیقه شروع می‌شه. ‼️لطفا به ساعت توجه داشته باشید: 5:30 📍 مکان برگزاری کلاس: کانال رسمی حجت‌الاسلام#محسن_عباسی_ولدی 📺 برای شرکت توی این کلاس کانال حاج آقا #محسن_عباسی_ولدی رو دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

ما به تو احساس پدر و فرزندی داریم، پدری که سفری طولانی رفته و فرزندانش چشم به راهش یکی یکی از دنیا می‌روند. ما با این احساس زندگی می‌کنیم. دل‌مان که می‌گیرد، یقین داریم که پدر حتی در سفر، هر کجای این دنیا که باشد، دلش با دل ما می‌گیرد و دست به دعا می‌شود برای باز شدن دل‌مان. وقتی کار اشتباهی می‌کنیم، می‌دانیم پدرمان به جای ما خجالت می‌کشد و جور اشتباه‌مان را می‌کشد؛ حتی پیش خدا و دست به دعا می‌شود برای بخشیده‌شدن‌مان. وقتی خوشحال می‌شویم، شک نداریم که او به خوشحالی ما خوشحال می‌شود، اما اگر خوشحالی‌مان در میان گندابه‌های گناه باشد، تردید نمی‌کنیم که او با قهقهه‌های ما هق هق گریه می‌کند و دست به دعا بر می‌دارد برای رهایی‌مان از دل این گندابه‌ها. ما با دعای تو زنده‌ایم پدر! نکند محروم‌مان کنی از دعا! شبت بخیر پدر مهربان!

♨️ کلاس تفسیر تربیتی 🕰 ساعت شروع کلاس: 5:30 #اولواالالباب (635) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (83) #صبر (64) #مالکیت_و_مملوکیت (36) #تسبیح (19) ⏰ به ساعت شروع کلاس دقت کنید 📲 همین حالا عضو شو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود: مَنْ‌ كَانَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ نَفْسِهِ‌ وَاعِظٌ كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ (نهج البلاغه، حکمت 89)

من نوشتم، بقیه هم امیدوارم بنویسند

وَ مَا خَلَقْتُ الجِْنَّ وَ الْانسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) یادمون نره امروز به عنوان ذکر این آیه رو چند بار بخونیم