وقتی که دنیا بر ما تنگ می‌گرفت، ما با تو قرار می‌گذاشتیم، اما وقتی که دنیا روی خوشش را نشان‌مان می‌داد، به قرارمان پایبند نمی‌ماندیم. تو می‌آمدی سر قرار و ما آنجا نبودیم. ما خجالت می‌کشیدیم و تو ما را می‌بخشیدی. وقتی که باران بلا می‌بارید روی سرمان، ما با تو قرار می‌گذاشتیم، اما وقتی که باران بلا قطع می‌شد و آفتاب عافیت می‌تابید، هزار بهانه می‌تراشیدیم برای نیامدن و پیغام می‌دادیم که بماند برای وقتی دیگر. تو دلت می‌گرفت از ما و ما می‌رفتیم پی بهانه‌های تراشیده‌مان. وقتی که مردم، ما را از خودشان می‌راندند، ما با تو قرار می‌گذاشتیم، اما وقتی که مردم در خانه‌هایشان را به رویمان باز می‌کردند، تو را پشت در خانه‌مان معطل می‌کردیم و می‌گفتیم منتظر باش تا بیاییم. بعد هم فراموش می‌کردیم که تو منتظرمان هستی. تو دعایمان می‌کردی و ما در کنار مردم دنبال خوشی‌هایمان می‌گشتیم. ما هنوز هم با تو قرار می‌گذاریم و هنوز هم قرارهایمان را زیر پا می‌گذاریم و تو هنوز چشم انتظار ما می‌مانی و هنوز هم دست به آسمان برگشتن‌مان را خدا می‌خواهی. تو چقدر خوبی و ما چقدر بدیم! شبت بخیر مهربان!

ان شاء الله فردا کلاس تفسیر تربیتی ساعت 5:30 دقیقه شروع می‌شه. ‼️لطفا به ساعت توجه داشته باشید: 5:30 📍 مکان برگزاری کلاس: کانال رسمی حجت‌الاسلام#محسن_عباسی_ولدی 📺 برای شرکت توی این کلاس کانال حاج آقا #محسن_عباسی_ولدی رو دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

شاید از مهربانی توست که ما به قرارهای که با تو می‌گذاریم، بی‌اعتنا شده‌ایم! هر چه با تو قرار گذاشتیم و آن را زیر پا نهادیم، تو مهربانی کردی و به رویمان نیاوردی و برایمان دعا کردی. هر بار که با تو قرار گذاشتیم، تو مثل کسی با ما رفتار کردی که اولین بار است با تو قرار می‌گذارد. قرارهایمان را به قدری جدی گرفتی که گویی تا به حال هیچ قراری را زیر پا نگذاشته‌ایم. آقا! گاهی می‌خواهد درخواستی بر زبانم جاری شود، اما ترس مانعم می‌شود و نمی‌گذارد. می‌خواهم بگویم یک بار هم که شده، بیا و ما را برای قرارهای زیرپا گذاشته‌مان ... . نه، حتی بر زبان آوردنش هم جرأت می‌خواهد. آقا! دعا کن برایمان تا مرد عهد و پیمان باشیم و حرمت قرارهایی را که با تو می‌گذاریم نشکنیم. شبت بخیر پیمان الهی!

♨️ کلاس تفسیر تربیتی 🕰 ساعت شروع کلاس: 5:30 #اولواالالباب (634) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (82) #صبر (63) #مالکیت_و_مملوکیت (35) #تسبیح (18) ⏰ به ساعت شروع کلاس دقت کنید 📲 همین حالا عضو شو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

#اولواالالباب (634) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (82) #صبر (63) #مالکیت_و_مملوکیت (35) #تسبیح (18) پیام اصلی: ✅ برکت فقط در مال نیست. در عمل هم خدا برکت می‌دهد. مهم نیت است. شما به نیت طاعت قدم بردارید، برکتش با خداست. هیچ وقت طلبکار نباشید،‌ همیشه چشم به رحمت خدا داشته باشید. ✅ مهم نیست که به قله برسیم یا نه، مهم اینه که در مسیر رسیدن به قله باشیم. ✅ توفیق را باید از خدا خواست. اگر اهل تلاش باشیم و اگر مصلحت‌مان باشد، بی‌شک خدا توفیق در عمل را خواهد داد. 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

با عرض پوزش! به اشتباه صوت دیروز بارگذاری شده بود که اصلاح شد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 🗓 ۱۲ آبان ۱۴۰۴، جلسهٔ ۶۳۴: ✅ جلسهٔ گذشته کسی پرسید: «وقتی ما این حرف‌هایی مثل این قسمت از دعای صحیفه سجادیه را می‌شنویم که: "خدایا کاری بکن که من آن چیزی را که تو به آن راضی هستی دوست بدارم"، دلسرد می‌شویم؛ چون نمی‌توانیم به جایی برسیم که بلای الهی را دوست داشته باشیم. نهایتش می‌توانیم صبر بکنیم. به همین دلیل هم به‌طور کلی از شنیدن این حرف‌ها دلسرد می‌شویم.» ✅ در جواب گفتیم که هیچ‌وقت قله را فراموش نکنید؛ چون فراموش کردن قله باعث می‌شود آدم به کم قانع بشود، به آن نقطه‌ای که در آن هست راضی بشود. ✅ بلندی قله نباید ما را از رسیدن به قله ناامید کند، چون خدا هست. هر وقت یأس به سراغتان آمد، بدانید که شیاطین مشغول کارند. ✅ گفتیم هر وقت به خودتان برگشتید و ناامید شدید، به‌جای اینکه آیه یأس بخوانید، بروید درِ خانه خدا بگویید: «خدایا! اگر من باشم و خودم، نمی‌توانم. قدم از قدم نمی‌توانم بردارم، چون به خودم هیچ امیدی ندارم؛ اما همهٔ وجودم امید به توست و تو می‌توانی از من با تمام نقص‌هایی که دارم، یک بنده الهی بسازی.» ✅ همان‌طوری که به ما گفتند: گناه را کوچک نشمارید، طاعت خدا را هم نباید کوچک شمرد. آن وظایفی که در زندگی، در مسیر بندگی، روی دوش ماست، حتی اگر به چشم ما کوچک می‌آید، چون طاعت خداست، بزرگ است و همان طاعت‌هایی که به نظر کوچک می‌آید، قابلیت اینکه انسان را به قله برسانند، دارند. ✅ برکت فقط در مال نیست، خدا به عمل هم برکت می‌دهد. ✅ گاهی انسان در زندگی و در مسائل اقتصادی، با اهل دلی صحبت می‌کند و از عدم تطابق دخل و خرجش می‌گوید و پاسخ می‌شنود: دو دو تا چهار تا حساب نکن. آن‌کسی که باید برکت بدهد، خداست. ✅ این برکت فقط در مسائل مالی نیست. بعضی از ما در مسائل مالی این نگاه را پذیرفته‌ایم، ولی در دیگر مسائل چنین نگاهی نداریم. 🔷 در دعای ماه رجب می‌خوانیم: «یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ». ای کسی که در برابر کم، زیاد عطا می‌کنی. ✅ این عطای زیاد در برابر کم، همان برکت معنوی است. برکتی است که خدا به عمل می‌دهد. مهم این است که شما به نیت طاعت، آن چیزی که الان می‌دانید وظیفه‌تان است را انجام دهید. خدا با همان طاعت کوچک، شما را به قله می‌رساند. 🔶 خداوند در آیهٔ ۱۶۰ سورهٔ انعام می‌فرماید: مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ هر کس کار نیکی بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدی انجام دهد، جز بمانند آن، کیفر نخواهد دید؛ و ستمی بر آن‌ها نخواهد شد. ✅ این آیه نشان دهندهٔ برکت است. وقتی شخصی دو دو تا چهار تایی وارد مسیر معنویت می‌شود، دلسرد می‌شود. اما باید متوجه باشسم که برکت در عمل، یک حقیقت است. ✅ البته باید توجه کنیم که هیچ‌وقت نباید از خداوند طلبکار باشیم. ✅ این نکات مثل قطعه‌های مختلف یک جورچین است. اگر کنار همدیگر قرار نگیرد، شکل نهایی ناقص می‌شود. از یک طرف می‌گوییم: حواستان باشد طاعت، طاعت خداست، حتی اگر کوچک است، شما به‌ خاطر اینکه طاعت خداست، آن را بزرگ بشمارید. از آن طرف هم می‌گوییم: طلبکار خدا نباشید و همیشه چشمتان به رحمت خدا باشد. بگویید: «خدایا! من به عملی که انجام می‌دهم، نمی‌توانم دل ببندم، چون برکتش را تو می‌دهی. عمل من هزار جور ناخالصی دارد. اگر بخواهم دقیق شوم، یک نماز یا یک عمل درست‌ ندارم که نیتم در آن صد در صد خالص بوده باشد، ولی به تو امید دارم.» ✅ نکتهٔ بعد: گفتیم قله را فراموش نکنیم، اما یادمان باشد مهم نیست که ما به قله برسیم یا نه، بلکه مهم این است که در مسیر رسیدن به قله باشیم. من قله را فراموش نمی‌کنم، در زندگی تلاشم را برای رسیدن به قله می‌کنم. ممکن است برسم یا نرسم، اما تلاشم برای رسیدن به قله است. 🔶 سورهٔ نجم: وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ (۳۹) وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ (۴۰) و این‌که برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست. و این که تلاش او بزودی دیده می‌شود. ✅ این آیه بسیار مهم و آرامش‌بخش است و در عین‌ حال که هشدار می‌دهد تنبلی نکنید و نکند بدون عمل، توقع سیر و سلوک داشته باشید. ✅ مثال: گاهی اوقات معلم‌ها با دانش آموزی که درسش ضعیف‌تر است، با مهر و محبت بیشتری برخورد می‌کند. اگر دلیل را از او بپرسیم، می‌گوید: این دانش آموز ضعیف است و الان با نهایت تلاشش نمرهٔ ۱۲ گرفته است. نمرهٔ ۱۲ او از نظر تلاشش یعنی ۲۰، ولی آن دانش آموز که نمرهٔ ۱۸ گرفته، از نظر هوش و استعداد، توانایی نمرهٔ ۲۰ را داشته، ولی کم کاری کرده و نمرهٔ ۱۸ گرفته است. ✅ مهم این است که من تلاش کنم. خدا به تلاش نمره می‌دهد.

✅ یک داستان تخیلی ولی زیبا: کسی دید مورچه‌ای از تل بزرگی خاک، دانه‌های ریز خاک را با این شاخک‌هایش می‌گیرد و می‌برد و یکی دو متر آن‌ طرف‌تر می‌گذارد و دوباره برمی‌گردد و همان کار را ادامه می‌دهد. به او گفت: «چیکار داری می‌کنی؟» گفت: «می‌خواهم این تل خاک را از این جا ببرم و یکی دو متر آن‌ طرف‌تر بگذارم.» پرسید: «چرا؟» مورچه گفت: «من معشوقی دارم که به من گفته است: اگر می‌خواهی به من برسی، باید این تل خاک را یکی دو متر جابه‌جا کنی.» به مورچه گفت: تو مگر چقدر عمر می‌کنی؟ در کل عمرت، اگر هر روز بیست‌ و چهار ساعت هم این کار را بکنی که نمی‌توانی این تل خاک را جابجا کنی. مورچه گفت: می‌دانم. گفت: می‌دانی و باز هم داری این کار را می‌کنی؟ تو بالاخره به معشوقت نمی‌رسی. گفت: همین اندازه دلم خوش است که عمرم در مسیر رسیدن به معشوقم صرف شد. همین من را آرام می‌کند. ✅ ما باید تلاش کنیم. به خدا بگوییم: خدایا! قله خیلی بلند است. این که من کل عمرم را تلاش بکنم به آن قله برسم یا نه، نمی‌دانم؛ ولی دلم خوش است عمرم را صرف رسیدن به آن قله می‌کنم. این سعی و تلاش من است. من کم‌کاری نکردم، ولی نتوانستم به آن الگویی که تو به ما معرفی کردی و در قله بود، برسم. بعد آن چیزی که در آخرت هم آدم ✅ مطابق آیهٔ ۴۰ سورهٔ نجم، آن‌جا به من تلاشم را نشان می‌دهند. به من می‌گویند: تو می‌توانستی با تلاشت به مثلاً هزار متری قله برسی، اما خیلی عقب‌تر بودی. این‌جاست که انسان حسرت می‌خورد. از طرفیممکن است بگویند: تو می‌توانستی به هزار متری قله برسی و رسیدی. ما تو را فاتح قله حساب می‌کنیم، چون از تمام توانت استفاده کردی و به آن‌جایی که توانت قَد می‌داد، رسیدی. ✅ مهم این است که در مسیر رسیدن به قله تلاش کنم و از تمام توانم استفاده کنم، به هر کجا رسیدم، رسیدم. اگر ما این نکته را در زندگی در نظر بگیریم، به چنان آرامشی می‌رسیم که قابل وصف نیست. در این صورت از عمرمان به شکل دیگری استفاده خواهیم کرد. ✅ نکتهٔ بد: توفیق را از خدا بخواهید. درِ خانهٔ خدا بروید و بگویید: خدایا! آن‌کسی که توفیق می‌دهد و انسان را در فتح قله موفق می‌کند، تو هستی. هیچ‌کس جز تو نیست. 🔶 بخشی از آیهٔ ۸۸ سورهٔ هود: وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ و توفیق من، جز به خدا نیست! بر او توکّل کردم؛ و به سوی او بازمی‌گردم! ✅ این آیه هم عُجب، غرور و تکبر را از انسان می‌گیرد و هم مانع یأس می‌شود. اگر عمل خوبی انجام دادم، کاری نکرده‌ام، زیرا خدا توفیقش را داد. از سوی دیگر، اگر امید دارم یک عمل خوبی انجام بدهم، مأیوس نیستم، زیرا توفیق آن را از خداوند طلب می‌کنم و یقین دارم خدای حکیم و رحیم، اگر مصلحت باشد، توفیق آن عمل را به من می‌دهد. ✅ فردی نزد یکی از این عرفا (فکر کنم آیت‌الله بهجت بود) رفت و پرسید: چکار کنم که برای نماز شب بیدار شوم؟ ایشلن گفته بود: «زود بخواب.» بله، آیه آخر سوره کهف را هم بخوان، ولی سعی‌ات را هم بکن. نه این که فرد شب دیر بخوابد، غذای چرب بخورد و پرخوری کند و توقع داشته باشد بیدار شود. این رفتار، تلاش برای بیداری برای نماز شب نیست. ✅ اگر تو سعی‌ات را بکنی، توفیق را از خدا بخواهی، اگر مصلحتت باشد، حتماً خدا توفیقش را می‌دهد. 🔶 بخشی از آیهٔ ۳۹ سورهٔ کهف: مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ قوّت (و نیرویی) جز از ناحیهٔ خدا نیست! ✅ در صحیفهٔ سجادیه خواندیم: حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی آن چیزی که تو به آن راضی هستی را محبوب من کن. این جمله یعنی خدایا! تویی که می‌توانی توفیق این محبت قلبی را به من بدهی. اگر محبوب شدن آن چیزی که تو به آن راضی هستی، یک قله است، تویی که می‌توانی این توفیق را به من بدهی. ✅ ادعیه در عین‌ حالی که مسیر زندگی را به ما نشان می‌دهند، مدام به ما می‌گویند: توفیق را از خدا بخواه. حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی در دل خود دو نکته دارد: نکتهٔ اول این که تو باید به این نقطه برسی که چیزی که خدا به آن راضی است، محبوب تو بشود، دوست داشته باشی. نکتهٔ دوم: توفیقش را از خدا بخواه! در مواجهه با ادعیه، به یاد داشتن این دو نکته در کنار هم مهم است. 🔷 در دعای بیست‌وچهارم صحیفهٔ سجادیه می‌خوانیم: «وَ اخْفِضْ لَهُمَا صَوْتِی وَ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَهُمَا فِی أَدْبَارِ صَلَوَاتِی» خدایا! صدای من را پایین‌تر از صدای پدر و مادرم بیاور. بعد از نمازها یاد پدر و مادرم را از ذهنم نبر، من دعایشان بکنم، به یادشان باشم، برایشان استغفار کنم. ✅ این دعا دو نکته را بیان می‌کند: اول: در صحبت کردن با پدر و مادرت باید حواست باشد که صدایت پایین‌تر از صدای آن‌ها باشد. نکند یک‌وقت سرشان داد بزنی و نکند پدر و مادرت را از دعا فراموش کنی. دوم: فکر نکن این کار، کار ساده‌ای است که تو می‌توانی خودت با تکیه ‌بر خودت انجامش بدهی. توفیقش را از خدا بخواه.

✅ دعا یعنی طلب توفیق. یکی از اصلی‌ترین مفاهیم دعا طلب توفیق است. 🔷 راوی می‌گوید از امام باقر علیه السلام پرسیدم: «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ» یعنی چه؟ (هیچ نیرو و توان و قدرتی نیست مگر به خدا). امام باقر علیه السلام فرمودند: معنایش این است که ما هیچ نیرویی نداریم برای اینکه معصیت الهی را ترک کنیم و در برابرش بایستیم و مبارزه کنیم، الّا به کمک خدا. (ضمیمه) ✅ می‌خواهی گناه را ترک کنی؟ می‌خواهی طاعت الهی را انجام دهی؟ توفیقش را از خدا بخواه. با طلب توفیق، بلندترین قله‌ها دست‌یافتنی است. ✅ خداوندا! قله‌ای نشان دادی که بنده‌ات با چند نفر از یارانش، به همراه زن و بچه‌اش، به‌خاطر تو، به‌خاطر رضای تو، و چون دوست داری او را کشته ببینی، از شهرش، بار سفر بسته، بار سفر بسته و فرسنگ‌ها راه را طی کرده که برود به آن‌جایی که تو انتخاب کردی. تو راضی هستی به این‌که در آن مکان، برای تو، در راه تو، برای کسب رضای تو، در مقابل دشمن تو بایستد و شهید بشود. بنده‌ات در سنگین‌ترین مصیبت‌ها قرار می‌گیرد، ولی می‌گوید: راضی‌ام. تو این قله را نشان دادی که در دل سنگین‌ترین مصائب اگر دشمن زخم‌زبان زد، بگویم: «مَا رَأَیْتُ مِنْهُ إِلَّا جَمِیلًا». این چه قله‌ای است نشان من دادی؟ مگر می‌شود آدم به این قله نگاه کند، دوست نداشته باشد که به آن برسد؟ من به درِ خانهٔ تو آمده‌ام تا توفیقش را از تو طلب کنم. ✅ باور کنید می‌شود رسید. چون خدا هست و توفیقش را می‌دهد. ما به خدا سوءظن داریم، اما به فرمودهٔ امیرالمؤمنین علی علیه السلام، خدا عنایتش شامل حال بنده‌هایش می‌شود. شک نکنید. 🔷 در آن نامهٔ ۳۱ نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن مجتبی علیه السلام می‌فرمایند: در همهٔ کارهایت، خودت را پناهندهٔ معبود و خدای خودت بکن. اگر این کار را کردی، خودت را به یک پناهگاه محکم و یک مانع و بازدارندهٔ شکست‌ناپذیر متصل کرده‌ای. در درخواست از خدا اخلاص داشته باش. چشم امید به هیچ‌کسی جز خدا نداشته باش. خالصانه خدایت را صدا بزن و از او خواسته‌ات را طلب کن. چون عطا کردن و بخشیدن، و محروم کردن، فقط به دست اوست. (ضمیمه) ✅ جمع بندی: تلاش کنیم و توانمان را به کار بگیریم که در مسیر رسیدن به قله باشیم. اگر ما از توانمان برای رسیدن به قله استفاده کنیم، حتی اگر به قله هم نرسیم، خدا ما را فاتح قله حساب می‌کند. توفیق را از خدا بخواهیم. اگر خدا مصلحت بداند، وقتی ما از توانمان استفاده می‌کنیم و تلاش می‌کنیم، توفیقش را می‌دهد. 🌸 توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها (ضمیمه) #اولواالالباب (634) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (82) #صبر (63) #مالکیت_و_مملوکیت (35) #تسبیح (18) 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20