#اولواالالباب (630) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (78) #صبر (59) #مالکیت_و_مملوکیت (31) #تسبیح (14) پیام اصلی: ✅ خود عالم پنداری از اصلی‌ترین عوامل بدبینی به خدا در دل مصائب و سختی‌هاست. ✅ عقل حسابگر نمی‌گذارد انسان از پنجره‌ای متعالی به عالم نگاه کند. ✅ دعای پانزدهم صحیفۀ سجادیه به خوبی به ما می‌فهماند که اگر از یک پنجرۀ توحیدی به مشکلات نگاه کنیم، قضاوت‌مان دربارۀ سختی‌ها متفاوت می‌شود. ✅ از پنجره‌ای که امام سجاد علیه السلام به رویمان باز می‌کند، وقتی به مریضی نگاه می‌کنیم، می‌مانیم که برای سلامتی باید بیشتر شکر خدا را به جای آورد یا بیماری. 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

قبول کنیم که در حق صحیفه سجادیه خیلی جفا کردیم! قبول کنیم ادای آدم‌های بی‌نیاز رو درآوردیم، جوری که انگار می‌شه بدون صحیفه زندگی کرد! قبول کنیم که خیلی از غریبه‌ها قدر این کتاب رو بیشتر از ما می‌دونند! قبول کنیم که باید برگردیم به صحیفۀ سجادیه!

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ 🗓 ۳ آبان ۱۴۰۴، جلسهٔ ۶۳۰: ✅ موضوع بحث، یافتن راهکاری است تا در بلاها، امتحان‌های سخت و مشکلات، کم نیاوریم و رابطه‌مان با خدا به هم نریزد. ✅ در این مورد نکاتی را بیان کردیم: نکته اول: دلیل کم آوردن، عاشق نبودنِ حقیقی است. باید دلبستگی‌ها را از غیر خدا کَند و همه محبت‌ها را باید ذیل محبت خدا دانست. اگر محبت حقیقی به خدا نباشد، نمی‌توان در امتحان‌ها به معنای واقعی راضی به رضای خدا بود. راه عاشق شدن، گناه نکردن است. ✅ نکته دوم: یکی از دلایل اصلی کم آوردن در سختی‌ها، خودعالم‌پنداری است. ✅ خودعالم‌پنداری یعنی این که فرد تصور می‌کند می‌داند چه چیزی خوب و چه چیزی بد است یا چه چیزی خیر است و چه چیزی خیر نیست. این خودعالم‌پنداری، از اصلی‌ترین عوامل بدبینی به خدا محسوب می‌شود. ✅ باید دائماً با خود مرور کنیم که ما در برابر خدا جاهل محض هستیم و خدا عالم مطلق است. ✅ وقتی پای علم و حکمت خدا در میان باشد، ما صفرِ صفرِ صفریم. ✅ خودعالم‌پنداری بسیار خطرناک است. حتی اگر یک لحظه نسبت به کارهای خدا «اما و اگر» به ذهنمان خطور کرد، باید بترسیم و وحشت کنیم. ✅ این لحظه‌های تردید مانند حلقه‌های زنجیر به هم متصل می‌شوند و انسان را گرفتار می‌کنند. ✅ در لحظه‌ای که سؤالاتی چون «چرا خدا این کار را کرد؟» یا « چرا آن کار را نکرد؟» به ذهن می‌آید، باید فوراً به خدا پناه برد تا این افکار شیطانی را دور کند. ✅ این که بشرِ مخلوق، غرق جهالت و بی‌خبر از گذشته و آینده، در برابر خدای عالم مطلق، اما و اگر می‌آورد، خنده‌دار است. ✅ نسبت جهل ما به علم خدا، بسیار بیشتر از نسبت جهل یک بچه شش ساله به علم یک پروفسور فوق تخصص است. ✅ ما هنوز خدا را نشناخته‌ایم و توحیدمان می‌لنگد که فکر می‌کنیم چیزی در برابر خدا می‌فهمیم. ✅ دعای پانزدهم صحیفه سجادیه، دعای امام سجاد (ع) هنگام بیماری، نزول بلا یا پیش آمدن مسئله‌ای غم‌انگیز بوده است. ✅ اهل بیت (ع) قله‌های توحید را به ما نشان می‌دهند تا در رشد معنوی دچار توهم نشویم. فکر نکنیم با دو فطره اشک و نماز شب به قلهٔ توحید رسیده‌ایم. 🔷 خدایا! تو را سپاس بر تندرستی بدنم که پیوسته از آن برخوردار بودم و تو را سپاس بر بیماری و مرضی که در جسمم پدید آوردی. (ضمیمه) 🔷 ای خدای من! کدام یک از این دو حال، برای سپاس‌گزاری به درگاهت سزاوارتر و کدام یک از این دو وقت، برای سپاس و ثنا به پیشگاهت شایسته‌تر است؟ (ضمیمه) ✅ نگاه ما این است که شکر برای سلامتی و صبر بیماری است؛ اما پنجره‌ای که امام سجاد (ع) باز می‌کند، متفاوت است. 🔷 آیا زمان سلامت که روزی‌های پاکیزه‌ات را در آن برایم گوارا فرمودی و به سبب آن برای به دست آوردن خشنودی و احسانت به من نشاط دادی؛ و مرا همراه آن، بر آنچه که از اطاعتت توفیق دادی، نیرو بخشیدی؟ یا هنگام بیماری که مرا به وسیلۀ آن از ناخالصی‌ها خالص ساختی و نعمت‌هایی که به من هدیه دادی، برای سبک کردن گناهانی که پشتم را گران و سنگین کرده و پاک کردن زشتی‌هایی که در آن فرو رفته‌ام و آگاهی دادن برای این که توبه را فراگیرم و به یادآوردن نعمت‌های قدیم، برای محو کردن گناهان بزرگ از پرونده‌ام؟ (ضمیمه) ✅ بیماری وسیله‌ای است که خدا توسط آن انسان را خالص می‌کند. ✅ در دل مریضی، نعمت‌هایی به عنوان تحفه و هدیه وجود دارد: بیماری باعث سبک شدن بار سنگین گناهان از دوش انسان می‌شود. ✅ بیماری وسیله پاک شدن از آلودگی‌ها و گناهانی است که در آن‌ها غرق بوده‌ایم. ✅ بیماری یک بیدارباش برای روی آوردن به توبه است. ✅ بیماری وسیله یادآوری برای پاک کردن گناهان بزرگ، از طریق به یاد آوردن نعمت‌های قدیم خداست. مثلاً پیش از این آب دهانم را به راحتی فرو می‌بردم و متوجه نبودم، ولی وقتی بیمار می‌شوم و برای فرد بردن آب دهانم به سختی می‌افتم، یاد نعمت پروردگار در زمان سلامتی می‌افتم. 🔷 و در اثنای آن بیماری، از جمله تحفه‌هایی که به من عنایت کردی این است که فرشتگان نویسنده بر عهده من اعمال پاکیزه‌ای نوشتند؛ اعمالی که نه دلی در آن فکر کرده و نه زبانی به آن گویا شده و نه عضوی در انجامش رنج برده؛ بلکه بخششی از جانب تو بر من و احسانی از ساختۀ تو به سوی من بود. (ضمیمه) ✅ در طول بیماری، فرشتگان نویسندهٔ اعمال، اعمال پاکیزه‌ای را برای فرد می‌نویسند. این اعمال، اعمالی هستند که نه به قلب خطور کرده، نه بر زبان جاری شده و نه اعضا و جوارح برای انجامش سختی کشیده‌اند. ✅ نوشته شدن این اعمال، نه به خاطر عمل ما، بلکه صرفاً به خاطر تفضل و احسان خداوند بر بنده است. ✅ امام سجاد (ع) در این دعا پنجره‌ای باز می‌کند که انسان متحیّر می‌ماند که آیا بیماری برایش بهتر است یا سلامتی؟

🔷 خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و آنچه را برایم پسندیده‌ای محبوب من ساز و آنچه را بر من وارد کرده‌ای آسان کن و از آلودگی اعمال زشتی که در گذشته انجام داده‌ام پاکم فرما و شرّ آنچه که پیش از این مرتکب شده‌ام، از صفحۀ وجودم محو کن؛ و از شیرینی عافیت کامیابم ساز و گوارایی تندرستی را به من بچشان؛ و راه بیرون رفتن از بیماری‌ام را به سوی بخشش و عفوت و جابه‌جا شدنم را از بستر بیماری به جانب گذشتت و نجاتم را از اندوهم به عرصۀ رحمتت و تندرستی‌ام را از این دشواری به دایرۀ گشایشت، قرار ده. همانا تو نیک رفتار به احسان و عطاکنندۀ به نعمتی، بسیار بخشنده و بزرگواری؛ دارای جلال و اکرامی. (ضمیمه) ✅ اوج دعا این جمله است: «خدایا... آن‌چه را برای من به آن راضی هستی، محبوب من قرار بده.» این یک قله بسیار مرتفع در توحید است. ✅ مثلاً شخصی آنفلوآنزا  گرفته، ضعف دارد، در بستر افتاده است، دچار ضعف است و نمی‌تواند حرکت کند. بگوید: خدایا تو به بیماری من راضی هستی، پس من هم آن را دوست دارم. ✅ قله توحید، صرفاً صبر کردن بر چیزی که خدا انتخاب کرده نیست، بلکه محبوب بودن آن چیز نزد ماست. ✅ این نگاه با عقل حسابگر دنیایی، دیوانگی به نظر می‌رسد، اما با عقل طاعتی قابل درک است. ✅ افرادی در این دنیا هستند که به بالاتر از این‌ها راضی هستند و گله ندارند و آن چه‌ را خدا برایشان انتخاب کرده را دوست دارند. مثلاً شخصی که فرزندش مبتلا به سرطان است و جلو چشمانش پر پر می‌شود. می‌گوید: خدایا! تو راضی هستی؟ پس منم این بلا را دوست دارم. یا شخصی که فرزندش را از دست داده است و می‌گوید: خدایا تو راضی هستی؟من هم راضی هستم و شکر می‌کنم که این مصیبت را بر من نازل کردی. ✅ ما در مکتب عاشورا بزرگ شده‌ایم؛ در سجدهٔ زیارت عاشورا که قلهٔ زیارت عاشورا است، می‌گوییم: «خدایا تو را حمد می‌کنیم، حمد شاکرانی که تو را بر مصیبت‌هایشان شکر می‌کنند.» ✅ دیدن این قله‌های رفیع باید باعث شود ما از خودمان ناامید بشویم و بفهمیم که ته دره قرار داریم. ✅ وقتی انسان فاصلهٔ خود (ته درّه) تا آن قلهٔ رفیع را می‌بیند، این یأس از خویشتن او را به در خانه خدا و تضرّع می‌کشاند. ✅ وقتی انسان می‌فهمد که با تلاش خود به آن قله نمی‌رسد، آن موقع خدا دست او را می‌گیرد. ✅ اگر کسی در ذهنش نسبت به دوست داشتن مصیبت حالت انکار دارد، فعلاً این بحث را فراموش کند و در زمانی که حال مناسبی داشت (سیمش متصل بود)، با توسل به امام سجاد علیه السلام، دوباره دعای پانزدهم را بخواند. 🌸 توسل به امام زمان علیه السلام (ضمیمه) #اولواالالباب (630) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (78) #صبر (59) #مالکیت_و_مملوکیت (31) #تسبیح (14) 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

راه چیست؟ بیراهه کدام است؟ معلوم است؟ اگر کسی ادعا کند راه را از بیراهه شناخته، یا دروغ می‌گوید یا اگر راست بگوید، شک ندارم که دستش در دست توست. به من نشان بده کسی را که راه را پیدا کرده؛ چون شک ندارم می‌شود با او تو را پیدا کرد؛ آخر تو خود راهی. صراط مستقیمی که ما از خدا طلب می‌کنیم، حتما تویی. در این تردیدی نیست. چقدر دروغ گفتن عادی شده و قبحش ریخته. شب می‌خوابند و صبح بیدار می‌شوند و ادعا می‌کنند راه را پیدا کرده‌اند و خلایق را دعوت می‌کنند برای نشان دادن راه،‌ بی‌ آن که تو را شناخته باشند. کسی که تو را نمی‌شناسد، هر راهی را که نشان دهد، بی‌شک جز گمراهی نیست. راه، تویی. گمراهی از تو غافل شدن است. راه، تویی. گمراهی، از تو دور شدن است. راه، تویی. گمراهی بی‌ تو نفس کشیدن است. راه، تویی. گمراهی، بی‌ تو عبادت کردن است. راه، تویی.‌ گمراهی، بی تو به بهشت اندیشیدن است. آقا! ما را به راه مستقیم هدایت کن؛ به خودت! شبت بخیر راه مستقیم خدا!

من از شرّ شدن عاقبتم می‌ترسم! از این که در لحظۀ مرگ بی‌ولایت تو جان بدهم، وحشت دارم! نکند عزرائیل جانم را بگیرد، بی آنکه دلم لبریز از محبت تو باشد! اگر مرا در صف محبان و شیعیان تو محشور نکنند، چه خاکی به سر بریزم!؟ چقدر آدم‌های مدعی که خیال نمی‌کردند جز خیر، عاقبت دیگری در انتظارشان باشد؛ با شرترین عاقبت از دنیا رفتند! من به عاقبت آنها که می‌اندیشم،‌ زندگی‌ام می‌شود وحشت و ترس. آقا! دلم شور می‌زند! کاش به فریادم می‌رسیدی و می‌گفتی چه کنم که وقت مرگ، توشه‌ام برای سفر آخرت، لبخند رضایت تو باشد! اگر جز این توشه‌ای نداشته باشم، می‌دانم که در روز حشر در صف اول بهشتیان حاضر می‌شوم. کاش با لبخندی آرامم می‌کردی! شبت بخیر آرامش من!

ان شاء الله فردا کلاس تفسیر تربیتی ساعت 5:25 دقیقه شروع می‌شه. ‼️لطفا به تغییر ساعت توجه داشته باشید: 5:25 📍 مکان برگزاری کلاس: کانال رسمی حجت‌الاسلام#محسن_عباسی_ولدی 📺 برای شرکت توی این کلاس کانال حاج آقا #محسن_عباسی_ولدی رو دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

#اولواالالباب (631) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (79) #صبر (60) #مالکیت_و_مملوکیت (32) #تسبیح (15) پیام اصلی: ✅ انس با قرآن و احادیث و ادعیه، عالم ما را عوض می‌کند. ✅ عالم که عوض می‌شود،‌ حتی بدون تغییر اجزای زندگی، حس ما به زندگی تغییر می‌کند. ✅ ما گویی اصرار داریم که از قرآن و اهل بیت علیهم السلام استفاده نکنیم. ✅ استفاده نکردن از این نعمت‌ها، کفران نعمت است و باید جوابگو باشیم 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ 🗓 ۵ آبان ۱۴۰۴، جلسهٔ ۶۳۱: ✅ ما گاهی دچار توهم خود عالم‌پنداری می‌شویم و گمان می‌کنیم که می‌فهمیم و حتی گاهی بیشتر از خدا می‌فهمیم. گاهی این حرف را به زبان نمی‌آوریم ولی نوع مواجههٔ ما با مشکلات، این تفکر را نشان می‌دهد. ✅ دعای پانزدهم صحیفه سجادیه، پنجره‌ای است که دنیای متفاوتی را به ما نشان می‌دهد که فاصله‌اش با دنیای ما، به اندازهٔ فاصلهٔ زمین تا آسمان متفاوت با دنیای ما باز می‌کند. ✅ خلاصهٔ کلام امام سجاد علیه السلام در دعای پانزدهم صحیفهٔ سجادیه این بود که آیا باید برای بیماری بیشتر شکر کرد یا برای سلامتی؟ ✅ در دل بیماری، نعمت‌ها، فرصت‌ها و خیرهای ویژه‌ای نهفته است که انسان متحیر می‌ماند که بیماری برای او بهتر است یا سلامتی؟ ✅ خداوند از طریق بیماری، انسان را خالص می‌کند و گناهان او را می‌بخشد. ✅ بیماری مانند یک پس‌گردنی است که انسان را بیدار می‌کند و به سمت توبه و توجه به نعمت‌های فراموش‌شده سوق می‌دهد. ✅ در هنگام بیماری، فرشتگان اعمال نیکی را برای فرد می‌نویسند که نه به آن فکر کرده و نه عضوی را برای آن به زحمت انداخته است. ✅ اوج نگاه امام سجاد علیه السلام در این درخواست است: «خدایا! آن‌چه تو برای من به آن راضی هستی، محبوب دل من کن» (وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی). ✅ این یعنی انسان نه فقط بیماری، بلکه بیماری‌ای که خدا برایش انتخاب کرده را بیشتر از سلامتی دوست داشته باشد. ✅ دنیای اهل بیت علیهم السلام یک عالَم کاملاً متفاوت است. مؤلفه‌های زندگی در آن عالَم، چیزهای دیگری است. در آن عالَم، معادلات و محاسبات، به نحوی دیگر است. چیزهایی در عالَمِ ما، ما را خوشحال یا ناراحت می‌کند که در آن عالَم، خوشحال یا ناراحت شدن برای آن‌ها دیوانگی است. در عالَم صحیفهٔ سجادیه، انسان بیماری را دوست دارد چون خدا آن را برای انسان پسندیده است. ✅ مشکل اصلی ما این است که عالم ما با عالمی که قرآن و اهل بیت علیهم السلام ترسیم کرده‌اند، متفاوت است و به همین دلیل آن‌ها را نمی‌فهمیم. ✅ مثال: دو خواهر با دو عالَم متفاوت، درک متقابلی از اولویت‌های ازدواج (مادیات در برابر اخلاق) ندارند و یکدیگر را دیوانه می‌پندارند. یکی جهیزیه و مراسم پرهزینه می‌خواهد و دیگری به چیزهای ساده در برابر داشتن اخلاق خوب همسر، قناعت می‌کند. این دو نفر هم را نمی‌فهمند، چون دو عالم متفاوت دارند. ✅ برای فهمیدن دعای امام سجاد علیه السلام، باید وارد عالم ایشان شویم. در دعای پانزدهم صحیفهٔ سجادیه، عبارت حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی می‌تواند زندگی ما را زیر و رو کند. ✅ مفهوم رضایت از زندگی در عالم امام سجاد علیه السلام کاملاً باز تعریف می‌شود. در این عالم، رضایت واقعی از زندگی زمانی حاصل می‌شود که انسان آن‌چه را خدا برایش راضی است، دوست بدارد. ✅ می‌توان زندگی بسیار سخت و دردناکی داشت، اما با دوست داشتن انتخاب خدا، به رضایت کامل رسید. ✅ وقتی می‌گوییم: با ورود به عالم قرآن و اهل بیت علیهم السلام، مؤلفه‌های زندگی و تصمیم‌گیری‌تان عوض می‌شود، یعنی کلان‌ترین تصمیم‌های زندگی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و انسان را از غر زدن و معترض بودن، به رضایت و سرحالی می‌رساند، بدون این‌که سختی که در جریان بود، تغییر کند. فرزند هنوز بیمار است، همسری که با او مشکل داشتید، همچنان همان است، اما شما تغییر کرده‌اید. ✅ توهّم ما این است که برای رسیدن به رضایت از زندگی، باید زندگی عوض شود؛ در حالی که «تو» (و نوع نگاهت) باید عوض شوی. ✅ اگر منتظر باشیم دنیا مطابق میل ما تغییر کند، به رضایت نخواهیم رسید؛ قانون دنیا این نیست. بنا نیست زندگی بر میل ما بچرخد، پس ما باید تغییر کنیم. ✅ یک خانم به دلیل مشکلات چند ساله، تصمیم قطعی برای طلاق گرفته بود. او به طور اتفاقی (و با هدایت الهی) در بین‌الطلوعین، شنونده سخنرانی در مورد دعای پانزدهم (دوست داشتن درد و غم) شد. شنیدن همین معارف، نگاه او را تغییر داد و تصمیمش برای طلاق کاملاً عوض شد. تعبیر خود آن خانم این بود: «خدا بیدار نگهم داشت که بیدارم کند». ✅ یک دعای امام سجاد علیه السلام یک زندگی را نجات داد، بدون آن که مشکلات بیرونی آن زندگی تغییر کرده باشد. چرا؟ چون عالَم آن فرد عوض شد. ✅ قرآن و صحیفهٔ سجادیه می‌توانند رضایت از زندگی را صد در صد کنند و ما را عاقبت بخیر کنند، ولی آن را جدی نگرفتیم.

✅ ما با فاصله گرفتن از این معارف، با خودمان لج کرده‌ایم. ما اصرار داریم که از قرآن و صحیفه سجادیه برای حل مسائل زندگی‌مان استفاده نکنیم. مانند مریضی هستیم که دارو کنار دستش است، اما اصرار دارد که از آن استفاده نکند. ✅ قرآن و کلمات اهل بیت علیهم السلام شفای دل و جلادهندهٔ روح و احیاکننده دل‌ها هستند، اما ما قدر آن را نمی‌دانیم و اصرار داریم از آن استفاده نکنیم. ✅ اگر یک فرد غربی جملات همین صحیفهٔ سجادیه را می‌نوشت و منتشر می‌کرد، هزینهٔ زیادی می‌پرداختیم تا آن را بخریم و استفاده کنیم. آیا چون این جملات از صحیفهٔ سجادیهٔ امام سجاد علیه السلام است، برایمان قیمت ندارد‌؟ ✅ ما شبیه تولیدکننده‌ای هستیم که روی جنس باکیفیت خود (معارف اهل بیت) برچسب خارجی (دانشمندان غربی) می‌زنیم تا خریدار پیدا کند. ✅ این که این معارف گران‌بها در دسترس ماست و ما سراغشان نمی‌رویم، کفران نعمت آشکار است و باید جوابگو باشیم. 🌸 توسل به حضرت زینب سلام الله علیها #اولواالالباب (631) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (79) #صبر (60) #مالکیت_و_مملوکیت (32) #تسبیح (15) 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20