#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم يکي از زمينه‌هاي خوب پيدايش حالت اضطرار در امور معنوي، اين است که انسان در مقصد و کمال اعلاي وجود خود و نيز در اعمال و حالات خويش تأمل کند. هم‌چنين آثار شوم اعمال و حالات بد خود را مدنظر قرار داده و با حالت بزرگان مقايسه نمايد. تجربه اثبات کرده است که اين شيوه، ثمربخش بوده و موجب دست‌گيري حضرت حق خواهد شد. 🔰در شرح حال برخي بزرگان ديده مي‌شود که براي آن‌ها ناگهان گشايشي دست داده است. اين گشايش از جانب خداي متعال در اثر اين است که شخص به مرز دست‌گيري رسيده و در باطن خود، دوري از کمالات و محروميت‌ها از آن‌ها را درک کرده است. البته دست‌گيري از جانب خداي متعال همواره هست و به طرق مختلف ظهور مي‌کند و به همين جهت شايسته نيست انسان حالات خود را با بزرگان مقايسه نموده و توقع داشته باشد شبيه آن حالات براي او نيز رخ دهد. از مشکلات دردسر آفرين براي طالبان کمال، اين است که شرح حال علما را مطالعه مي‌کنند و بدون توجه اين که آن‌ها در چه شرايطي بوده‌اند توقع پيدا مي‌کنند که آن چه براي آنان پيش آمده، براي خوانندگان کتاب‌ها نيز رخ دهد! و وقتي محقق نمي‌شود اصل مسئله را رها مي‌کنند. شيطان نيز که در کمين نشسته است، از راه مي‌رسد و کمک مي‌کند تا انسان يک مرتبه از رحمت الهي مأيوس و منقطع شود. 🔰راه درست و متعادل اين است که انسان چشم خود را باز کند و به چيزهايي که تاکنون به او رسيده و قبلاً نداشته است توجه نمايد و بداند که اين‌ها همه دست‌گيري خداست و گمان نکند که در دست‌گيري خداي متعال، امر خارق‌العاده‌اي رخ مي‌دهد! بلکه گاهي پاسخ خداوند به حالت اضطرار عبد، از راه اسبابي است که فراهم مي‌شود، چنان که گاهي نيز از اين طريق است شخصي به انسان سخني مي‌گويد و راه کاري نشان مي‌دهد و همان راه‌کار، مشکل او را حل مي‌كند. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم دست‌گيري خداي متعال اين‌گونه نيست که يک مرتبه عرش پروردگار براي انسان مفتوح شود و به او تعارف کنند که: 🎙 «بفرما وارد عرش شو!» هر کسي بايد به اندازه‌ي ظريفت خويش طالب گشايش باشد و هر رهنمودي را گشايش بداند و پس از شنيدن، دنبال عمل برود. بعضي حرکت نکرده، توقع دارند در يک شب قاب قوسين را طي کنند که اين امر محال است! عالم، عالم اسباب و مسببات است و هر چيزي از راه اسباب خودش طي مي‌شود، درست همان‌گونه که خداوند متعال مقرر فرموده است. حضرت امام صادق(ع) مي‌فرمايد: 🎙«أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِأَسْبَابٍ.» خداوند ابا دارد که اشياء را جز با اسبابش اجرا و محقق نمايد. در مسير حق تعالي نيز پافشاري و تضرع به درگاه الهي و احساس تشنگي لازم است تا راه‌گشايي صورت پذيرد چنان که در روايت است: 👌«مَنِ اسْتَدَامَ قَرْعَ الْبَابِ وَ لَجَّ وَلَجَ.» کسي که دري را مدام بکوبد و اصرار هم داشته باشد در باز مي‌شود. آب کم جو تشنگي آور به دست تا بجوشد آب از بالا و پست 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم اصرار آري؛ عجله خير اصرار در خواستن،‌ غير از عجله کردن در استجابت است. اصرار در سه مرحله تحقق پيدا مي‌کند: 👌مرحله‌ي اول:‌ اظهار درخواست واقعي از خداوند؛ 👌مرحله‌ي دوم: فقط خدا را در استجابت دخيل دانستن؛ 👌مرحله‌ي سوم: اطمينان به استجابت. اما معناي عجله اين است که چه شرايط استجابت محقَّق باشد و چه نباشد انسان بخواهد تقاضايش محقَّق شود و اين امر نشدني است، از اين جهت حضرت امام صادق ع مي‌فرمايد: 🎙« لَا يَزَالُ الْمُؤْمِنُ بِخَيْرٍ وَ رَجَاءٍ رَحْمَةً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا لَمْ يَسْتَعْجِلْ فَيَقْنَطَ وَ يَتْرُكَ الدُّعَاءَ.» همواره انسان مؤمن در مسير خير و آسايش و رحمت از جانب خداي متعال است تا وقتي که عجله نکند تا مأيوس شود و دعا را ترک کند. 🔰راوي از امام پرسيد: «چگونه عجله کند؟» حضرت فرمود: 🎙«قَدْ دَعَوْتُ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا وَ مَا أَرَى الْإِجَابَة.» اين طور بگويد: به تحقيق مدتي فلان مطلب را خواستم و اجابت را نديدم. حافظ وظيفه‌ي تو دعا گفتن است و بس در بند آن مباش که نشنيد يا شنيد 🔰بنابراين اگر اصرار خالصانه و با توجه به شرايط دعا وجود داشته باشد، استجابت قطعي است اگرچه با تأخير باشد چنان که خداوند نسبت به دعاي حضرت موسي و هارون’ در رابطه‌ي با نابودي فرعون مي‌فرمايد: { قالَ قَدْ أُجيبَتْ دَعْوَتُكُما} دعاي شما قطعاً اجابت شد. لکن طبق فرمايش امام صادق (ع) بين دعاي آن حضرت و استجابت دعا، چهل سال فاصله شد. شايد در طول آن چهل سال شرايط اجتماعي استجابت دعا محقق نبوده است. 🔰بنابراين انسان در هر مقطعي، وقتي توجهي برايش پيدا شد بايد آن توجه را دنبال کند تا خداي متعال در جاهاي ديگر هم به او عنايت کند. چنان که خداوند به حضرت داوود(ع) وحي مي‌کند: «اذْكُرْنِي فِي أَيَّامِ سَرَّائِكَ حَتَّى أَسْتَجِيبَ لَكَ فِي أَيَّامِ ضَرَّائِكَ.» مرا در ايام خوشي‌هايت ياد کن تا تو را در ايام گرفتاري‌هايت استجابت کنم. يکي از دوستان نقل مي‌کرد: گرفتار بنايي و ساخت منزل بودم. روزي در کوچه راه مي‌رفتم که ديوانه‌اي از کنارم گذشت در حالي که زير لب با خود مي‌گفت: «مگر ديوانه بودي که خودت را به مشکل انداختي!» ناگهان متوجه شدم اين داروي درد من است. 🔰گاهي خدا به زبان يک ديوانه چيزي را جاري مي‌کند که دواي درد انسان است بنابراين انسان بايد از هر امري که زمينه‌ي استفاده در امور روحي و معنوي است استفاده کند تا دست‌گيري‌هاي خداي متعال هم ادامه پيدا نمايد. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم يکي از ارکان دعا «الحاح»‌ و اصرار است. انسان بايد حقيقتاً باب رحمت الهي را بکوبد تا روشن شود که واقعاً طالب هست يا نه؟ و اگر بنا بر مصالحي به او بي اعتنايي شود آيا به سرعت رو گردان مي‌شود يا براي آمرزش خويش اصرار مي‌ورزد؟ انسان بايد در طلب آمرزش و دعا مقاوم باشد. به قول شاعر:   دست از طلب ندارم تا كام من برآيد يا تن رسد به جانان يا جان ز تن برآيد 🔰ارتباط با خداوند بايد ادامه داشته باشد و براي مدت محدود در اين راه بودن مطلوب نيست، بلکه ارتباط دائمي با حق تعالي براي عبد لازم است. به همين جهت رسول خدا| فرمود: 🎙«رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً طَلَبَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةً فَأَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ، اسْتُجِيبَ لَهُ أَوْ لَمْ يُسْتَجَبْ لَهُ.» 🔰خدا رحمت کند بنده‌اي را که حاجتي را از خداوند عزوجل طلب کند و در دعا اصرار بورزد، چه برايش استجابت شود و چه نشود. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم به مناسبت بحث توبه، مسئله‌ي ستاريت حق تعالي مطرح مي‌شود و اين که خداي متعال در برخورد با عبد، همواره با ستاريت خود معامله مي‌کند. بنابراين براي اين که عيوب انسان و لغزش‌هاي او از بين برود، چاره‌اي ندارد جز اين كه به صفت خاص حق تعالي متمسک گردد. 🔰هر يک از اين اوصاف به نوعي با تقاضاي عبد مناسبت دارد و هر کدام بر خصوصيتي دلالت مي‌کند که عبد با هر يک از اين خصوصيات مواجه مي‌باشد، هر چند در مقام توبه با مسئله‌ي ستاريت بيش‌تر مواجه است. اين اوصاف بيان مي‌شود تا هر يک به طور خاص براي عبد از جانب خداي متعال تحقق پيدا بکند. حقيقت شفاعت اين است که انسان براي رفتن نزد خداوند از امري يا کسي کمک بگيرد تا او مشکلي را حل کند و يا کمالي را به انسان بدهد. شفيع در اين صورت يا حالات و اوصاف حق تعالي است يا جلالت قدر کساني است که نزد خداي متعال مقرب هستند، مانند انبيا و اولياء (ع). 🔰گاهي مسئله‌ي شفاعت مقداري دقيق‌تر مطرح مي‌شود. مثل اين فراز از مناجات که انسان از يک صفت الهي شفاعت مي‌جويد براي اين که به مرتبه‌ي بالاتري از قرب الهي راه پيدا کند. شفيع قرار دادن، بعضي صفات الهي براي رسيدن به مقتضاي بعضي ديگر از صفات کمال حق تعالي، از نکات دقيقي است که گاهي در دعاها به صورت کنايي آمده و گاه به صورت صريح و در اين فراز به صورت صريح مطرح شده است: 👌«استشفعت بجودک و کرمک اليک.» يعني ‌اي کسي که پوشش زيبايي داري و به باطن من عالم هستي! نيکي تو عظيم است و تو برطرف کننده‌ي گرفتاري و جواب دهنده‌ي مضطري. من جود و کرمت را شفيع به سوي خودت قرار داده‌ام و در حقيقت اين تو هستي که با اوصاف جماليه‌ات مي‌خواهي به سوي خودت بيايم؛ چون همواره در مقام اظهار اوصاف جماليه هستي. 🔰بايد دانست که رسيدن به حق تعالي بدون توجه به اوصاف کماليه‌ي او امکان ندارد؛ زيرا او حقيقت نامتناهي است و با اين اوصاف براي آفريده‌هاي خويش ظهور مي‌کند. اگرچه با نگاهي دقيق‌تر و عميق‌تر اوصاف کماليه‌ي حق جداي از ذاتش نيست، اما از آن‌جا که بندگان محدود هستند جز با توجه و توسل به اين اوصاف نمي‌توانند مستقيماً به خداي متعال راه داشته باشند. 🔰لذا به او مي‌گوييم: «صفت جود را تو در عالم با هر موجودي و به هر چيزي ظهور داده‌اي.» چون همه‌ي موجودات ظهور يافته‌ي جود و کرم حق تعالي هستند که با دقت در آثار زيباي موجودات انسان به اين حقيقت راه پيدا مي‌کند و متوجه مي‌شود که ذات مقدس الهي حقيقتي غير متناهي است و اوصاف بسياري دارد که آن‌ها را ظهور مي‌دهد. قرآن کريم مي‌فرمايد اشاره فرموده است که از حق تعالي جز جميل صادر نمي‌شود: { الَّذي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقَه‏} خدا آن کسي است که آفرينش هر چيزي را نيکو قرار داد. 💠اين فعل جميل، ظهور صفت جميل الهي است، چنان که حضرت امام علي (ع) مي‌فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَمِيلٌ يُحِبُّ الْجَمَالَ.» به راستي خدا زيباست و زيبايي را دوست دارد. ما نيز مي‌خواهيم از اين فعل جميل، به خود حق راه پيدا کنيم، چون صفت بدون موصوف نيست و فعل بدون فاعل معنا ندارد. انسان همواره از فعل به فاعل مي‌رسد و از صفت به موصوف دست پيدا مي‌کند. گاهي انسان با افعال شخص پي به خود شخص مي‌برد و گاهي با اوصافش که البته اوصاف نوعاً با افعال ظهور دارد. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم رو نهادن به درگاه الهى و اظهار عجز در برابر آن ذات پاك نامتناهى، انسان خاكى را كمالى است كه او را تا عرش الهى بالا مى‏برد و روحش را از خاكدان دنيا رهايى مى‏بخشد. اين معراج تعالى بخش، خود، سرّى است از اسرار دعا و رمزى است از رموز پنهانى توجه و درخواست از خدا؛ چرا كه خداوند به علم غيب خويش، از نياز و تقاضاى بندگان آگاه است و بر رفع كاستى‏هاى آن‏ها قادر، ولى دوست دارد محبان و عابدان درگاهش، با اظهار عجز و فقر و نياز، به چنين كمالى دست يابند و مدارجى از قرب و وصال نايل شوند. بنا بر روايتى، در تورات آمده است: 🎙«يا موسى! مَن اَحَبَّنى لَم يَنسِني و مَن رَجا مَعْرُوفى اَلَحَّ فى مَسألَتى. يا مُوسى! اِنّى لَستُ بِغافِلٍ عَن خَلقى وَلكن اُحِبُّ اَن يَسمَعَ مَلائِكَتى ضَجيجَ الدُّعاءِ مِن عِبادى و تَرى حَفَظَتى تَقَرُّبَ بنى آدمَ الىَّ بِما اَنَا مُقَوِّيهِم عَلَيهِ و مُسَبِّبُهُ لَهُم.» اى موسى! كسى كه مرا دوست داشته باشد؛ فراموشم نكند و هر كه اميدوار و دلبسته‏ى خوبى‏هايم باشد، در تقاضايش از من پافشارى و اصرار كند. اى موسى! من از آفريدگانم غافل نيستم، ولى دوست دارم ملايكه‏ام، ضجه و فرياد بندگانم را هنگام دعا كردن بشنوند و حافظان اعمال را ببينند كه چگونه بنى آدم خود را در آن چه من به آنان نيرو دادم، و مسبب آن برايشان هستم، به من نزديك مى‏سازند. حضرت صادق ع نيز در روايتى مى‏فرمايد: 🎙«اِنَّ اللّه‏ تباركَ و تعالى يَعلَمُ حاجَةَ عَبدِهِ و ما يُريدُ، وَلكنَّهُ يُحِبُّ اَنْ تَبُثَّ اليه الحَوائِجَ.» خداوند، خواسته و حاجت بنده‏اش را هنگام دعا كردن مى‏داند، ولى دوست دارد كه بنده، نيازمندى‏هايش را بر خداوند بى‏نياز خويش عرضه كند. هم چنين حضرت صادق× مى‏فرمايد: «روزى ابراهيم خليل اطراف كوه بيت‌المقدس، براى يافتن چراگاهى گردش مى‏كرد تا گوسفندان خود را به آن ناحيه ببرد. در اين هنگام، صدايى به گوشش رسيد، مرد بلند قامتى را مشاهده كرد كه مشغول نماز است. از وى پرسيد: بنده‏ى خدا براى كه نماز مى‏خوانى؟ جواب داد: براى پروردگار آسمان، پرسيد: از بستگان و خويشاوندان تو، كسى باقى مانده است؟ گفت: نه، ابراهيم× گفت: از كجا غذا تهيه مى‏كنى؟ اشاره به درختى نمود و گفت: ميوه‏ى اين درخت را مى‏چينم و براى زمستانم ذخيره مى‏نمايم. از منزلش سؤال كرد، كوهى را نشان داد و گفت: در آن‌جا است، پرسيد: ممكن است مرا به منزل خود ببرى تا يك شب مهمان تو باشم؟ پيرمرد گفت: در راه منزلم آبى است كه عبور از آن مشكل است. حضرت پرسيد: پس تو چگونه مى‏گذرى؟ پاسخ داد: من از روى آب مى‏گذرم، حضرت فرمود: دست مرا هم بگير، شايد خداوند به من نيز قدرت دهد تا از آب بگذرم. پيرمرد دست ابراهيم خليل ع را گرفته هر دو از آب گذشتند. وقتى به منزل رسيدند، حضرت ابراهيم ع پرسيد: كدام روز بزرگ‏ترين روزهاست؟ گفت روز قيامت كه خداوند پاداش اعمال مردم را در آن روز مى‏دهد. فرمود: خوب است با هم دعا كنيم كه خداوند ما را از شر آن روز ايمن دارد. پير گفت: دعا را براى چه مى‏خواهى؟ به خدا قسم سه سال است دعايى كرده‏ام و حاجتى خواسته‏ام اما هنوز مستجاب نشده. ابراهيم فرمود: مى‏خواهى بگويم چرا اجابت دعايت به تأخير افتاده است؟ گفت: آرى. حضرت به او فرمود: 🎙«اِنَّ اللّه‏َ ـ عزّوجلّ ـ اذا اَحَبَّ عبدا، اِحتَبَسَ دَعوتَهَ لِيُناجِيَهُ و يَسأَلَهُ و يَطلُبَ اِليه وَ اذا اَبغَضَ عَبدا عَجَّلَ لَه دَعوَتَهُ اَو اَلقى فى قَلبِهِ اليَأسَ مِنها.» 💠خداوند وقتى بنده‏اى را دوست داشته باشد، اجابت دعايش را به تأخير مى‏اندازد تا مناجات كند و طلب نمايد، چون راز و نيايش او را دوست دارد، اما بنده‏اى كه خدا بر او خشمگين است، اگر چيزى درخواست كند، در برآوردن حاجت او تعجيل مى‏كند يا قلبش را از آن خواسته منصرف نموده، مأيوسش مى‏كند تا ديگر درخواست ننمايد. 🎙آن‌گاه پرسيد: حاجت تو چه بوده؟ پيرمرد گفت: سه سال پيش گله‏ى گوسفندى از اين‌جا گذشت، جوانى زيبا صورت كه دو رشته موى بر دو طرف سر داشت، گوسفندان را سرپرستى مى‏كرد. از او پرسيدم اين گوسفندها متعلق به كيست؟ گفت از ابراهيم خليل الرحمن است. آن روز درخواست كردم: خدايا! اگر در روى زمين خليل و دوستى دارى، به من نشان بده! 💠حضرت ابراهيم فرمود: خدا دعايت را مستجاب نموده، من ابراهيم خليل هستم. پيرمرد حركت كرد و آن پيامبر بزرگ الهى را در آغوش گرفت.» 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم در اين فراز امام (ع) سه صفت از صفات جميله‌ي الهي را بيان مي‌کند تا انسان با تمسک به اين صفات کماليه‌ي حق تعالي و خطاب به او با اين صفات،‌ به سوي او توجه نموده و به مقتضاي نيازمندي‌هاي خود به حق تعالي نياز خود را طلب مي‌کند. 🔰اولين خطاب اين است: «يَا عَظِيمَ الْبِرِّ!» نيکي و احسان حق تعالي سراسر عالم را فرا گرفته و هر چه انسان بيش‌تر توجه کند، جز نيکي و احسان او چيز ديگري را مشاهده نمي‌کند. البته خود اين توجه و ابراز توجه نيز از احسان الهي است. به همين جهت هرگز توانايي شمارش آن‌ها را نخواهد داشت. چنان که خداي متعال در قرآن شريف مي‌فرمايد: 🎙{ وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها } و از هر چه از او بخواهيد به شما داده است و اگر نعمت خدا را شمارش کنيد نمي‌توانيد. بنابراين راه‌يابي انسان نزد حضرت حق و استجابت دعا لازم است انسان به اين صفت الهي که در عالم ظهور پيدا کرده متمسک شود و قدرت او را نامتناهي بداند و او را در برآوردن حاجت خويش عاجز نداند، چنان که حضرت امام باقر (ع) مي‌فرمايد: 🎙«لَا تَسْتَكْثِرُوا شَيْئاً مِمَّا تَطْلُبُونَ فَمَا عِنْدَ اللَّهِ أَكْثَرُ مِمَّا تَقْدِرُونَ.» هيچ چيزي را که طلب مي‌کنيد زياد نشماريد، آن چه نزد خداست بيش‌تر از آن است که شما فرض مي‌کنيد. بنابراين بايد همت شخص در دعا عالي باشد و امور مهم را از خداوند طلب کند چنان که علي (ع) به امام حسن (ع) سفارش مي‌فرمايد: 🎙«فَلْتَكُنْ مَسْأَلَتُكَ فِيمَا يَبْقَى لَكَ جَمَالُهُ وَ يُنْفَى عَنْكَ وَبَالُهُ.» 🔰و بايد درخواست تو در اموري که قصد مي‌کني از چيزهايي باشد که زيبايي آن باقي مي‌ماند و آثار شوم آن از تو از بين رود. 🔰براي تحقق کمال چنين درخواستي لازم است به صفت ديگر حق تعالي که عالم السر و الخفيات بودن است توجه نمود. انسان براي اين که منويات دروني خود را ابراز کند و حق تعالي بر طبق اين منويات به او عنايتي بفرمايد، بايد مناسب با اين مقام به صفت عليم بودن حق تعالي از باطن و اسرار خويش متوسل شود. گويي انسان با خواندن اين عبارت‌‌ها به خداوند عرضه مي‌دارد: 🎙«خدايا! تو خود نسبت به آن چه انجام داده‌ام (از گناه و غفلت) و حالت پشيماني که اکنون در من پديد آمده آگاهي داري. پس مطابق اين حالت من با من مدارا فرما.» خدا را رحمي اي منعم! که درويش سر کويت دري ديگر نمي‌داند رهي ديگر نمي‌گيرد 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم 👌در هر امري بايد از خدا خواست تا اسبابش را آن‌طور که مطلوب است فراهم کند. در اين مسير انسان بايد ارتباط خود را با خداي متعال قوي کرده و همواره زبان تقاضا داشته باشد. به همين جهت پس از احساس و اظهار اضطرار و درک واقعي گرفتاري خود و اين که خداوند تنها اجابت کننده‌ي اضطرار و برطرف کننده‌ي گرفتاري‌ها است، براي ادامه‌ي تقاضا به خداوند اين‌گونه خطاب مي‌کنيم: 🔰‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 🌴يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرّ!ِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ! يَا عَظِيمَ الْبِرِّ! يَا عَلِيما بِمَا فِي السِّرِّ! يَا جَمِيلَ السِّتْرِ! اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ 💠اي اجابت کننده‌ي بيچاره! ‌اي برطرف کننده‌ي گرفتاري! ‌اي احسان کننده‌ي بزرگ! ‌اي آگاه اسرار! ‌اي پرده پوش نيکو! جود و کرمت را نزد تو شفيع قرار دادم در اين فراز نيز با وسيله قرار دادن صفت جود الهي، عرضه مي‌داريم: 🎙«اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ.» جودت را نزد تو شفيع قرار دادم. انسان بايد با تقاضاي صفت «جود الهي» از تنگناها خارج شود؛ زيرا بخل و غضب شخص را در تنگنا قرار مي‌دهد. اين دو صفت با هم ملازم هستند به اين معنا که کسي که غضب مي‌کند لازمه‌اش اين است که بخل مي‌ورزد و از طرف مقابل که مورد غضب او واقع شده است رفع رحمت مي‌کند. اما در مقام حلم چنين نيست و کسي که حلم را از خود نسبت به ديگري ظهور مي‌دهد رحمت و نعمت را از او منع نمي‌کند. بنابراين در اين فراز خواسته شده است که انسان جود الهي را براي رسيدن به رحمت حق تعالي شفيع قرار دهد. 🔰انسان به واسطه‌ي انجام گناه، درب جود الهي را به روي خود مي‌بندد و توبه، موجب گشايش مجدد جود خاص خداوند بر انسان است. جود الهي مراتبي دارد: 👌مرتبه‌ي اول:‌ با ايجاد موجودات و از جمله وجود انسان ظهور مي‌کند؛ 👌مرتبه دوم: با ارسال رسولان و انزال کتب تحقق مي‌يابد؛ 👌مرتبه‌ي سوم: با التزام عملي به کتب آسماني و تبعيت از رسولان الهي حاصل مي‌شود. 🔰خداوند آثار کماليه‌اي براي انسان عنايت مي‌فرمايد که محدوديتي ندارند. در اين فراز، با ذکر اين مناجات دست‌يابي به چنين آثاري را درخواست مي‌کنيم. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir

#تائبین 💠کسي که پيوسته توجه به عالم قيامت و ويژگي‌هاي خاص آن را از هول و هراس مجرمان و آسايش و شادي مؤمنان و عرض اعمال بر حق تعالي و زينت بهشت و ناله‌ي دوزخ در نظر داشته باشد، توجه خاص خواهد داشت، به همين جهت حضرت امام سجاد(علیه السلام) در ادامه‌ي اين فراز عرضه مي‌دارد: 🔸«وَ لَا تُخْلِنِي فِي مَشْهَدِ الْقِيَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَ غَفْرِكَ.» مرا در عرصه‌ي قيامت از عفوت که موجب خنکي قلب من است خالي مگذار. ⬅️اين فراز، خاصيت عفو الهي در آرامش بخشي و ايمني دادن از خطرات و هراس‌ها براي انسان را بيان مي‌کند. 🌸کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2737373185Cddac684369

#تائبین ⛔️نفسانيات منفي و ريشه‌ي آن‌ها نفسانيات در اهل ايمان، از ديدگاه‌هاي ضعيف ايشان نسبت به ذات اقدس الهي و باور ضعيف آن‌ها نسبت به ارتباط وجودي با او سرچشمه مي‌گيرد. ⬅️ ستاريت حق تعالي در چنين مواردي اين‌گونه است که اين ديدگاه اصلاح گردد؛ چرا که اگر اين ديدگاه منفي در وجود انسان باقي بماند او را مفتضح خواهد ساخت گاهي نيز نفسانيات در طغيان و کج‌انديشي‌ها ريشه دارد که اين مورد در انسان‌هاي مؤمن کمتر رخ مي‌دهد؛ زيرا مؤمن غالباً دوست ندارد نسبت به مولايش حالت گستاخي داشته باشد. 🌸کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2737373185Cddac684369

#تائبین وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِكَ وَ تَرَحُّمِكَ لَدَيْك به حضرتت و مهرباني‌ات، نزد تو توسل جستم 🔰انسان در اين عالم همواره به چيزي تمسک مي‌جويد تا به چيز ديگري برسد. خداي متعال او را اين‌گونه آفريده است که براي رسيدن به نيازهاي خويش، مناسب با هر نيازي به يک امر يا به يک موجود و يا اثر آن موجود متوسل شود. اين توسل، تکويني است و انسان چه بخواهد و چه نخواهد اين‌گونه آفريده شده است. 💠مثلاً انسان اگر بخواهد به حسب عادي و با توجه به نظام اسباب و مسببات سير شود، بايد غذا بخورد. چنين کسي هر چه استنشاق کند و هوا هم هر چه مطلوب و لطيف باشد،‌ هرگز سير نخواهد شد بلکه سيري با توسل به غذا و اطعام مرتفع مي‌شود. نيز به واسطه‌ي آب، حيات تحقق پيدا مي‌کند و به واسطه‌ي آتش، حرارت، ايجاد مي‌شود. هرگز اين‌گونه نيست که آثار موجودات با خود موجودات بي ارتباط باشند و خداي متعال چون علت بالذات است بي‌دليل و بي‌قاعده صفت سيري را در غذا و صفت نور دهندگي و گرمازايي را در خورشيد قرار داده است. 👌پس مسئله‌ي توسل يک مسئله‌ي تکويني است که با ساختمان وجود انسان و همه‌ي موجودات عجين است، با اين تفاوت که گاهي به اين وسيله توجه خاص مي‌شود و گاهي توجه خاص نمي‌شود. 💠انسان به طور فطري دنبال اسباب و مسببات است و خلط هم نمي‌کند که مثلاً به جاي خوردن، اشتباه کند و بخوابد! يا گمان کند که با خوابيدن نتيجه‌ي خوردن حاصل مي‌شود! در اين زمينه انسان خطا نمي‌کند اما خاصيت علم و آگاهي اين است که انسان به طور روشن‌تر و آگاهانه‌تر مي‌فهمد چه چيزي با چه چيزي ارتباط دارد. ارتباط داشتن موجودات با يکديگر در آثارشان، منافات با ديدگاه توحيدي ندارد؛ زيرا خدا آن‌ها را اين‌گونه آفريده است. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir