eitaa logo
هادے دلها،ابراهیم هادے🇮🇷
2.4هزار دنبال‌کننده
19.9هزار عکس
11.1هزار ویدیو
143 فایل
نهایة الحب تضحیة... عاقبت عشق جانفدا شدن است! حضور شما در کانال دعوت ازخود #شهداست. کپی با ذکر یک #صلوات #خادم👇🏻 @Mousavii13 #تبادل @Mousavii7 #نویسندگی👇🏻 @ShugheParvaz #عربی @sodaneghramk #تبلیغات🤩 @Tblegh
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹شهید اکبر سعید🌹 نام پدر:ابراهیم تاریخ تولد:۱۳۴۲ تاریخ شهادت: ۶۳/۷/۲۰ محل شهادت:کردستان آدرس مزار: گلزارشهدای کرمان ازکناردیوارمهدیه،ردیف9،شماره23 دوستان ازاین شهیدهیچ موجودنمی باشدلذااگرکسی اطلاعاتی ازاین شهید بزرگوارداردلطفابه خادمین گلزارشهدای کرمان اطلاع دهد...
بچه ها اطلاع رسانی کنید
#شهید_مدافع_حرمی که مزارش در مسیر زوار اربعین است 💠 پیکر او طبق #وصیت خودش در وادی السلام #نجف، واقع در عمود۳۹۴ نزدیک مزار هود و صالح به خاک سپرده شده است. #شهید_محمدهادی_ذوالفقاری🌷
کنار قدم‌های #جابر سوی نینوا رهسپاریم ستون‌های این جاده را ما به شوق #حرم می‌شماریم #حب_الحسین_یجمعنا #شهید_محمدامین_کریمیان🌷 🍃🌹🍃🌹
🍃🌹محمدامین چون داشت و مجرد بود، نیازی به این‌چیزا [مبالغ زیاد حق‌الزحمه بعد از هر سفر تبليغى] نداشت. 🍃🌹جمله معروفی داشت که می‌گفت: فقط این‌قدری به من بدید که پول سفر جور بشه ... 🍃🌹 این آدم فقط اینا بود ... تا کارای کامل درست نمی‌شد آروم و قرار نداشت. این‌قدر میدوئید حتی شده بود گوشیشو فروخته بود که از جا نمونه. 🍃🌹بعد از شهادتش خیلی از دوستای متأهلش شهریه‌شو برامون آوردن و گفتن؛ کارت‌هاش دست ما بود ... 🍃🌹می‌گفت: من یه نفرم ... نیازی ندارم ... شما زن و بچه دارین ... باشه برای شما ... 🌷 خوشا زبانی که شهدا را یاد کند با ذکر یک 🌷 🍃🌹🍃🌹
🌱🌹🌱🌹🌱 من کجا و غزل و قافیه و شعر کجا تـو نباشی غزل از وصف که موزون بشود!! ✴#سلام_علمدار_کمیل
┄═❁๑🍃๑🌼๑🍃๑❁═┄ 📌یڪ جفت میـل و سنگ بسیـار سنگین براے خودش تهیہ ڪرد. حسابے سرِ زبان ها افتاد و انگشت نما شده بود. اما بعـد از مدتے ... #شهید_ابراهیـم_هاد
📗با لطف و عنایت حضرت حق و نگاه ویژه ی شهدا، #کتاب #سید_زنده_است روایت زمانه و زندگی شهید مدافع حرم شهرستان #دزفول #سید_مجتبی__ابوالقاسمی به چاپ رسید. 💢این کتاب در ۴٩۶ صفحه و توسط #انتشارات_سرو_دانا و به قلم #علی_موجودی به چاپ رسیده است که به یاری خدا از هفته ی آینده از کتابفروشی ها و مراکز فروشی که معرفی خواهد شد، قابل تهیه می باشد. 🚩شهدای مدافع حرم خوزستان
🔰 #هادی_دلها یک سال براےزیارت #اربعین_حسینی از #نجف به #بصره رفت و مسیر ۵۰۰ کیلومتری تا #کربلا را به عشق اربابش پیاده روی نمود. #شهید_محمدهادی_ذوالفقاری🌷 🍃🌹🍃🌹
هادے دلها،ابراهیم هادے🇮🇷
جانباز شهید منوچهر مدق تولد: 31 خرداد 1335 شهادت: 2 آذر 1379 من در ادامه بخشی از خاطرات همسرشون که در کتاب (اینک شوکران) امده است رو براتون قرار میدم... پ.ن:اونایی ک دنبال رمان های هستن... خب این همه رمان عاشقانه از زندگی شهدا داریم... چرا اینارو نمیخونن؟؟!!!!🤔🤔🤔 شاید چون مطالب +18نداره😑😑😑 وگرنه عاشقانه و شهدایی بسیاااااار جذابتر از بقیه رمانهایی که اولا و وقت گیره دوما چی ازش یاد میگیره؟جز اینکه یا عاشق نشه خیانت میبینه😑😑😑 یا عاشق بشه و ...بگذریم😕
هادے دلها،ابراهیم هادے🇮🇷
جانباز شهید منوچهر مدق تولد: 31 خرداد 1335 شهادت: 2 آذر 1379 من در ادامه بخشی از خاطرات همسرشون ک
بخش اول: از زبان همسر شهید در یک خانواده ثروتمند زندگی می کردم و بعضی از فامیل هامون هم توی دربار بودن و طرفدار ، اما خانواده من اهل سیاست نبود. مذهبی هم نبودند. فقط یک پدربزرگ و مادربزرگ داشتم که مذهبی و خیلی با ایمان بودند. همون ها قرآن و نماز خوندن رو یادم دادند. به پدربزرگم گفتم: یه احساس علاقه عجیبی به خدا دارم. او گفت: باید این حس رو تقویت کنی، با خدا حرف بزن و نماز بخون. به خاطر همین چیز ها مادرم دوست نداشت برم خانه آنها. می گفت: مغز بچه ام رو شست و شو می دهند. تازه ٩ سالم شده بود و خیلی دلم می خواست داشته باشم ولی نداشتم به مادرم بگم! یه شب رفته بودیم مهمونی و مادرم یک دامن کوتاه تنم کرده بود. خیلی ناراحت بودم. تمام مهمونی نشسته بودم و گوشه های دامن رو می کشیدم روی پاهام که پیدا نباشه. بالاخره برگشتیم و من توی همون عالم بچگی دعا کردم یه مریضی بگیرم که مامانم مجبور بشه زمستون و تابستون شلوار و روسری و پیرهن تنم کنه!!!! فردا وقتی از خواب بیدار شدم نمی تونستم تکون بخورم، تمام بدنم درد می کرد.رفتیم دکتر، به مامانم گفتند: داره و همیشه چه زمستون چه تابستون باید شلوار و پیرهن و روسری تنش کنه!! خیلی خوشحال شدم!! .(نمی دونم چرا عقلم نرسید دعا کنم مادرم اجازه بده حجاب داشته باشم و یه همچین دعای عجیبی کردم!😄) درس می خوندم و تو دوره دبیرستان با چند نفر آشنا شدم و با هم شروع کردیم به های سیاسی. 📼نوار های امام رو گوش می دادیم، رو 📃کاغذ پیاده می کردیم و اعلامیه ها رو تو پخش می کردیم... ١۶ آبان تظاهرات بود قرار بود آن روز ما اعلامیه ها رو پخش کنیم و اگر شلوغ شد بریم به یه خونه امن. باید چهار راه رو می پیچیدیم سمت چپ ولی توی اون شلوغی اشتباهی رفتم سمت راست. راه بسته بود و مأمورین ایستاده بودند. من رو گرفتند و چون کوچک و ریزه بودم به هم پاسم می دادن و حسابی می زدنم. من با اعلامیه هایی که تو لباسم قایم کرده بودم احساس کردم دیگه همه چیز تموم شده و حتماً می شم. این بود که گفتم حالا که اینطوریه بگذار حداقل تلافی کرده باشم و با محکم ترین ضربه ای که می تونستم به پای یکیشون لگد زدم. دیگه خیلی عصبانی شدند و واقعاً به قصد کشت می زدند. از شدت درد بی حس شده بودم. یه لحظه احساس کردم کسی دستم رو گرفت و نجاتم داد. روی موتور بود، گفت :خودتو بکش بالا. حال خودم رو نمی فهمیدم ولی سوار شدم و او فرار کرد. منو برد به یه خونه که مثلاً درمانگاه بود! دماغم شکسته بود و تمام استخون هام خورد شده بود. دماغم رو جا انداختن و اون مردی که نجاتم داده بود به زن ها گفت: بپرسید اعلامیه نداشته باشه؟ گفتم:چرا دارم. اون مرد وقتی فهمید اعلامیه خیلی عصبانی شد. هی می گفت:تو به چه حقی؟... تو به چه حقی؟... پشت سر هم داد می زد. وقتی تمام شد . گفتم:حواستان باشد،تا حالا ٩ بار من را صدا کرده اید و من هیچی بهتان نگفتم!! یهو جا خورد 📎 (بعد ها گفت: مانده بودم بین آن همه بد و بیراه که بهت گفتم ،تو به خاطر یک "تو" ناراحت شده بودی!😂😂!!) آرام تر گفت:اصلاً شما می دانی این اعلامیه ها راجع به چیه؟ گفتم:بله،راجع به . گفت:آخه شما این رو بدی دست یکی نمی گه این که روی خودت اثر نکرده به من چی کار داری؟😕 گفتم:مگه من چمه؟😕 (تازه دستم رو گذاشتم روی سرم و دهنم باز موند! 😲انگار توی درگیری روسری و چادر رو از سرم کشیده بودن و من اینقدر حالم بد بود که تا اون موقع نفهمیده بودم.) گفتم: من هم داشتم هم ، از سرم کشیدن. سرش رو انداخت پایین و رفت بیرون. گفت:براتون میارمش. 📎(بعد ها گفت:رفتم اونجا و یه درسی بهشون دادم که یادشون بمونه دیگه نمی شه چادر از سر زن مسلمون کشید. با ته تفنگ طوری روی رانشان زده بود که جایش همیشه یادگار بمونه)  چادر رو برام آورد ولی کشش کنده شده بود. من هم که از اول تو خانواده مذهبی نبودم اصلاً بلد نبودم چادر بدون کش و روسری سرم کنم. مانده بودم مضطر که چی کار کنم؟ پرسیدم آنجا سنجاقی چیزی دارن؟ نداشتن. آخر دیگه خسته شدم، چادر رو عین کلفت ها پیچیدم دور گردنم و چون یک لنگه کفشم هم تو درگیری در اومده بود، آن یکی لنگش رو دستم گرفتم و پابرهنه راه افتادم برم خونمون! 😂 (آن مرد که بعد ها فهمیدم منوچهر است) گفت:خانوم کوچولو شما برید دنبال خاله بازیتون بهتره، انقلاب رو بسپرید دست ما...!😒 بعد از اون من باز به کارهای سیاسی با دوستانم ادامه دادم، تا اینکه روز ٢١ بهمن دانشکده پلیس رو گرفته بودند،قرار شد هر کس هر چقدر می تواند اسلحه بردارد و به نیرو ها برساند. ما هیچکدام از اسلحه سر در نمی آوردیم،هر کس هر چه دستش می آمد بر می داشت. من هم 2-3 تا ژسه و 1