دمنوش یا چاے جوش؟🍵
❗️
قابل توجه دوست داران طب اسلامے و همهی بیماران:
✍🏻در طب اسلامی چیزی به نام «دم کرده» یا «دمنوش» وارد نشده است. بلکه در خیلی از گیاهانی که گاهی اطبای اسلامی به عنوان دم کرده تجویز میکنند در بیان ائمه علیهم السلام فقط اسم خود گیاه آمده و نحوهی استفاده از آن بیان نشده است.
✓باید به روایتی که همیشه جلوی چشم اطبای اسلامی بوده، بیشتر دقت میکردیم؛ یعنی روایت داروی جامع امام رضا علیه السلام که در آن امام جواد علیه السلام در تجویز سنگ کلیه میفرمایند که: «جامع را با آب سداب یا ترب مطبوخ استفاده کن» و در درمان سردی معده نیز میفرمایند: «جامع را با آب زیرهای استفاده کن که خوب پخته شده (بماء الکمون یطبخ طبخا)»
📝
اما نکات این روایت:
✓واژهی «طبخ» یعنی اینکه آن گیاه مدنظر را روی شعله، درون آب، خوب بپزیم.
✓باتوجه به مجموع روایات دیگر دربارهی پختن، در هنگام طبخ و پختنِ یک چیز باید از شعلهی نرم یعنی شعلهی بسیار کم استفاده کرد (ناراً لیناً).
✓«طبخ» و «پختن»، زمانی محقق میشود که اولاً آن گیاه یا غذا داخل آب و با حرارت آب بپزد ثانیاً خوب نرم شود (به دلیل روایتی که در آن، امام رضا علیه السلام برای شخصی که دندان نداشت و میخواست جزر یا همان زردک میل کند دستور به پختن آن داد که نشان میدهد پختن زمانی محقق میشود که آن مطبوخ مدنظر تا حدی نرم شود که برای بلعیدنش نیاز به دندان نباشد).
✓بنابراین در روایت جامع برای گیاه سداب باید مقداری از آن را با حدود یک قوری کوچک از آب روی شعلهی کم بگذارید و درش را خوب ببندید تا آرام آرام بپزد و آبش به یک یا نصف یک استکان برسد و آنگاه جامع را با آن میل کنید.
✓پس اگر قرار است حمال جامع، قوّت آن را داشته باشد که جامع را به نقطهی مورد نظر برساند و پس از رسیدن به موضع بیماری، با ترکیب شدن با جامع و ایجاد کنش و واکنش با موضع بیماری، آن را به کلی ریشه کن کند، باید گیاه آن خوب پخته شده باشد. لذا امام جواد علیه السلام از واژهی «مطبوخ» و «یطبخ طبخاً» استفاده میکنند؛ بنابراین حمال باید آب گیاهِ مطبوخِ مورد نظرمان باشد.
✓نکتهی دیگر این است که راویان این روایات فوراً با این کار درمان میشدند و ما هم به تجربه دیدیم که داروی جامع با حمالش فوراً اثر میکند.
✓همچنین در دانش شیمی، اثر پخته شدهی یک گیاه را که به صورت مولکولی است، دهها برابر، قویتر از اثر پودری یا روشهای دیگر میدانند!
✓بنابراین استفاده از گیاهان دارویی به شکل «مطبوخ» و «یطبخ طبخا» هم اثرش را قوت میبخشد و هم سرعت اثرگذاری آن را بیشتر میکند.
✍🏻باتوجه به نکات بالا، در طب اسلامی چیزی به نام دمنوش نداریم و برای درمان، از «مطبوخ» و پخته شدهی گیاهان استفاده میکنیم. اما دقت کنید که منظورمان با شعلهی کم و با آب زیاد و در مدت زمان قابل توجه است و به میزان کم. مثلاً یک استکان که البته بسته به تجویز طبیب، در افراد مختلف، متفاوت است.
👌🏻بنده به شخصه نام ابتکاری «چایجوش» را برای جوشاندهها و چایهای اسلامی میپسندم.
✍🏻پس در طب اسلامی نه «چای» داریم، نه «دمنوش» بلکه جوشاندهای داریم که آن را «چایجوش» مینامیم.
و اما روش تهیهی چایجوش:
🥄به میزان دو یا سه قاشق غذاخوری از گیاه مدنظر را در یک قابلمه یا قوری کوچک (ترجیحاً شیشه ای و یا سنگی) ریخته و دو سه لیوان آب جوش روی آن بریزید سپس آن را روی شعلهی مستقیم ولی کم بگذارید و درش را ببندید تا پس از گذرِ تقریباً یک ساعت یا بیشتر، خوب بپزد تا جایی که تمام آب آن بخار شده و فقط یک استکان از آن باقی بماند. سپس آن را صاف کرده و میل کنید و یا به عنوان حمال داروهای اسلامی استفاده کنید.
🍵برای پذیرایی از مهمان میتوانید مقدار بیشتری از گیاه را در قابلمه یا قوری بزرگتری بپزید تا وقتی به اندازهی چند لیوان از آبش که باقی ماند شعله را خاموش کنید. سپس برای هر نفر اندکی از آن در استکان ریخته و رویش آب جوش بریزید.
☕️دقت کنید که اگر از این گیاهان به عنوان دم کرده استفاده کنید خاصیت گیاه را هدر دادهاید.
آرزوے ما سلامتے شماست💐
✍🏻
سیّد محمّد جواد موسوے
🚫
کپی بدون ذکر منـبـع جـایـز نـیــســـت🚫
http://eitaa.com/joinchat/2754871296C073fd6ff12