هدایت شده از اسماعیل فخریان
دوگانه‌های موهوم، مصلحت‌های کاذب
▫️از مهم‌ترین عواملی که اولویت‌های اجتماعی را می‌سازند، نیازهای درونی و دشمنی‌های بیرونی است. در یک جامعه، این‌دو تعیین‌کننده‌ترین عامل‌ها برای تشخیص اولویت‌ها هستند.
▪️گاه نیاز یک جامعه به مسائل فرهنگی بیش از اقتصادی و گاه بالعکس است و گاه هیچ‌کدام، یعنی نیاز به سیاست‌ورزی مهم‌تر می‌نماید. گاه دشمنان یک ملت آرایش نظامی می‌گیرند و گاه آرایش فرهنگی و گاه سیاسی و اقتصادی. گاه هم می‌شود که نبرد‌ها ترکیبی هستند، یعنی یک ملت فقط درگیر یک جنگ تک‌بعدی نیست و در چند جبهه می‌جنگد.
▫️متأسفانه گاهی دیده می‌شود که عده‌ای برای تشخیص و یا تعیین اولویت‌های اجتماعی، از زاویهٔ "تزاحم" ورود می‌کنند. تزاحم، یعنی دوگانه‌های غیرقابل جمع - که معمولا مصداق خارجی ندارند -. این زاویهٔ نگاه و این طرز ورود به حل مسائل از ابتدا مخدوش است. از ابتدا بر پایهٔ غلطی بنا نهاده شده، چرا که این دوگانه‌های غیرقابل جمع معمولا ساختهٔ ذهن افراد است و نه واقعیت‌های خارجی.
▪️مثلا در مقام تمثیل، به دوگانهٔ اقتصاد و حجاب دامن می‌زنند و در این دوگانهٔ غيرقابل جمع! اولویت را به اقتصاد می‌دهند. دوگانهٔ مذاکره و تحریم می‌سازند، دوگانهٔ مقاومت و پیشرفت درست می‌کنند و بعد در فضای ملتهب جامعه، آن‌کاری را که می‌خواهند می‌کنند.
▫️از قضا در طول سال‌های بعد از انقلاب، بعضی از سیاست‌بازان، برای تحریف افکار عمومی و نشاندن آنچه در مغز خود دارند در ذهن مردم، ابتدا دوگانه‌های کاذب و موهوم می‌سازند و بعد برای آن‌دو، مقام "تزاحم" تصویر می‌کنند و ثالثا مردم را به آنچه که مقصودشان است جهت می‌دهند.
▪️متأسفانه گاهی هم که می‌بینند این دوگانه‌ها کارایی لازم را ندارند، به واژهٔ "مصلحت" پناه می‌برند و با گفتن یک جمله که: آقا الآن مصلحت نیست، هرکاری که می‌خواهند را انجام می‌دهند.
▫️طبيعتا وقتی دوگانهٔ معیشت و حجاب شکل می‌گیرد، معیشت مهم‌تر می‌نماید یا در دوگانهٔ مذاکره یا تحریم، افکار عمومی اولی را انتخاب می‌کند. یا در دوگانهٔ مقاومت یا پیشرفت، افکار عمومی دومی را انتخاب می‌کند در حالی که این دوگانه‌ها از اساس اشتباه است. هم حجاب و عفت عمومی لازم است و هم بهبود معیشت مردم. همچنان که مذاکره هیچ تأثیری در لغو تحریم‌ها نداشته و ندارد، کما اینکه پیشرفت‌ها فقط در سایهٔ مقاومت در مقابل قلدران و زیاده‌خواهان محقق می‌شود.
▪️مصلحت، یعنی تأمین منافع و حقوق عامه مردم در چارچوب ارزش‌ها. مصلحت، تشخیص‌های ناقص شخصی نیست که هر کسی یک مشت مصلحت از جیب خود درآورد و بر فرق دیگران بکوبد.
@fakhrian_ir