سال ۱۳۴۶ فرارسید. با خود گفتم تعقیب اکنون از شدت افتاده، پس به مشهد بروم، ولی در اماکن عمومی ظاهر نشوم. به مشهد بازگشتم. اما کسی مانند من نمی‌تواند در حاشیه بماند و به آنچه در جامعه می‌گذرد، بی‌اعتنا باشد. نزد آقایان میلانی و قمی می‌رفتم، راجع به انحرافات موجود در جامعه با آن‌ها صحبت می‌کردم؛ از موضع تقبیح و تخطئه می‌پرسیدم که سکوت علما چه دلیلی دارد؟ و در جهت موضع گیری قاطعانه در برابر رژیم فاسد، آن‌ها را ترغیب می‌کردم. ظاهراً این سخنان من، موبه‌مو به ساواک منتقل شده بود، این را پس از بازداشت فهمیدم. #کتاب_خون_دلی_که‌لعل_شد #کتاب_پیش_نیاز @t_manzome_f_r مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری