⭕️ (بخش پنجم) 🔺جمع‌گرایی دولتی بر این اصل استوار است که حقوق فردی باید در برابر حقوق جامعه "متعادل" شود. اما در قانون اساسی ایالات متحده، حقوق فردی تضمین شده‌اند: حق زندگی، آزادی، و جستجوی خوشبختی. 🔺در پیش‌نویس اولیه‌ی اعلامیه‌ی استقلال، جان لاک این حقوق را به‌عنوان "حق زندگی، آزادی و مالکیت" تعریف کرده بود. ❓اما چطور می‌توان حقوق فرد را با "حقوق جامعه" متعادل کرد؟ ▪️در قانون اساسی، جامعه هیچ حق مشخص و تعریف‌شده‌ای ندارد. تنها افراد دارای حقوق و مسئولیت هستند. 〰 اما وقتی حقوق فردی را "متعادل" یا "زیردست" حقوق جامعه کنیم، دیگر آن حقوقی را که قانون اساسی تضمین کرده است، نخواهیم داشت. 〰یک مثال ساده: دو لیوان را روی میز بگذارید. یکی پر از آب (نماد یک جمهوری قانون‌محور) دیگری پر از شیر (نماد یک حکومت جامعه‌گرا) حالا این دو را داخل یک پارچ بریزید و مخلوط کنید. چه چیزی به دست می‌آید؟ دیگر آب نیست، بلکه شیر رقیق شده است. این همان "راه سوم" است که جامعه گرایی پیشنهاد می‌دهد: ▪️ترکیب حقوق فردی با حقوق تعریف‌نشده‌ی جامعه، و در نهایت، حذف تدریجی آزادی‌های فردی. جامعه‌گرایی، پایه‌ی اصلی دستور کار ۲۱ است. ▪️به شما گفته می‌شود که: ➖اگر بر حقوق فردی‌تان پافشاری کنید، خودخواهید. ➖اگر به خانه‌ی شخصی علاقه داشته باشید، ضد اجتماعید. ➖اگر از ماشین شخصی استفاده کنید، دشمن محیط‌زیست هستید. ➖اگر مخالف قوانین محدودکننده‌ی دولتی باشید، شهروند خطرناکی محسوب می‌شوید. ♦️نتیجه‌ی نهایی: حقوق فردی در پوشش منافع عمومی از بین می‌رود، و به جای آن، دولت بر زندگی افراد روزبه‌روز بیشتر می‌شود. منبع: 🖇 BEHIND THE GREEN MASK: U.N. Agenda 21 ✍🏼ماهور فاطمی 🆔@awake_vs_reset2