قانون حمايت از آمران به معروف و ناهيان از منكر مصوب 1394,01,23 ماده ۱ـ در اين قانون، معروف و منكر عبارتند از هرگونه فعل، قول و يا ترك فعل و قولي كه به عنوان احكام اولي و يا ثانوي در شرع مقدس و يا قوانين، مورد امر قرار گرفته و يا منع شده باشد. تبصره ـ در احكام حكومتي، نظر مقام ولي فقيه ملاك عمل خواهد بود. ماده ۲ـ امر به معروف و نهي از منكر، دعوت و واداشتن ديگران به معروف و نهي و بازداشتن از منكر است. ماده ۳ـ امر به معروف و نهي از منكر در اين قانون ناظر به رفتاري است كه علني بوده و بدون تجسس مشخص باشد. ماده ۴ـ مراتب امر به معروف و نهي از منكر، قلبي، زباني، نوشتاري و عملي است كه مراتب زباني و نوشتاري آن وظيفه آحاد مردم و دولت است و مرتبه عملي آن در موارد و حدودي كه قوانين مقرر كرده تنها وظيفه دولت است. ماده ۵ ـ در اجراي امر به معروف و #نهي_از_منكر نمي‌توان متعرض حيثيت، جان، مال، مسكن، شغل و حريم خصوصي و حقوق اشخاص گرديد، مگر در مواردي كه قانون تجويز كند. تبصره - اماكني كه بدون تجسس در معرض ديد عموم قرار مي‌گيرند، مانند قسمتهاي مشترك آپارتمان‌ها، هتلها، بيمارستان‌ها و نيز وسايل نقليه مشمول حريم خصوصي نيست. ماده ۶ ـ هيچ شخص يا گروهي حق ندارد به عنوان امر به معروف و نهي از منكر به اعمال مجرمانه از قبيل توهين، افتراء، ضرب، جرح و قتل مبادرت نمايد. مرتكب طبق قانون مجازات اسلامي، مجازات مي‌شود. ماده ۷ـ مجازات اشخاصي كه مبادرت به اعمال مجرمانه نسبت به #آم_به_معروف و ناهي از منكر نمايند، قابل تخفيف و يا تعليق نيست و صدور حكم مجازات قابل تعويق نمي‌باشد. @fardissokotmamnoo