🤲 بِرَأفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ؛ به حق رأفت و رحمتت اى رحيم‏ترين رحم‏كنندگان. ❤️ صفت رأفت و رحمت الهى از صفاتى است كه ايجاد موجودات و دادن كمالات مناسب با هر موجودى بر آن تكيه مى‏‌كند ⬆️ و موجود، هر مقدار مرتبه بالاترى داشته باشد، مرتبه عميق‏‌ترى از صفت رحمت الهى را ظهور مى‏‌دهد. انسان چنين موجودى است که به صفت «رحمان» و نیز «رحيم» الهى كمالاتش ظهور مى‏‌يابد و هر زمان كه در نقص باشد از اين صفات دور است. ☝️البته اين دو صفت چون عام است ظهورات خاص‏ترى نيز دارد كه در قسمت‏‌هاى قبلى دعا به آن‌ها اشاره شد؛ مانند ستاريت و عاصم‌بودن. ➕به علاوه، صفت «رأفت» نيز تأكيد، بر رحمت است. البته صفت رأفت معنا و حقیقتش محدودتر است از صفت رحمت، زیرا مخصوص موجود گرفتار نیازمند است؛ برخلاف صفت رحمت که به اصل ایجاد نیز معنا پیدا می‌کند. 🔰درنهايت، خداى متعال را با صفت «ارحم‌الراحمین» مى‏‌خوانيم؛ يعنى هر موجودى هر رحمتى داشته باشد با رحمت خداوند مقايسه‌شدنی نيست و رحمت آن‌ها ظهور رحمت اوست و آن‌ها نشان‏‌دهنده‌ی اویند. 📚 برگرفته از کتاب درد دل به درگاه الهی 📚 ✍کانال نشر بیانات استاد تحریری ╔═════┈┅ 🏴 ┅┈════╗ ⚫️ @seratemostaghim_ir ╚═══════════