. 🔴 يادم نمیاد از اول جنگ همچنین ویدئویی رو در کانالم به اشتراک گذاشته باشم،چرا؟ چون دلم عمیقاً با دیدن چنین صحنه‌هایی می‌سوزد. تصویر کودکان معصومی که برای یک بشقاب برنج با هم تدافع می‌کنند، قلبم را به درد می‌آورد. من این جامعه را می‌شناسم، در این جامعه بزرگ شده‌ام و خوب می‌دانم این بچه‌ها و خانواده‌هاشان چه حسی دارند. خانواده‌هایی که در بیست سال گذشته، سخت‌ترین شرایط محاصره و جنگ را تحمل کرده‌اند، اما همیشه مصداق روشن آیه‌ی قرآن بودند: "وَ تَحْسَبُهُمْ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ"—آن‌ها را از شدت عزت‌نفس، بی‌نیاز می‌پنداری... اما امروز مجبورم این ویدئو را نشان دهم، چون فاجعه‌ای که در غزه جریان دارد، از مرز هشدار گذشته است. قحطی دارد به مرحله‌ی وحشتناکی می‌رسد؛ کمبود غذا آن‌قدر شدید است که مردم غزه حتی به یک وعده‌ی ناچیز در روز هم دسترسی ندارند—و وقتی می‌گویم "وعده"، یعنی چند قاشق برنج یا یک کنسرو... دو ماه است که هیچ محموله‌ی غذایی وارد غزه نشده، و آن مقدار اندک که در بازارها یافت می‌شود، به دلیل کمبود شدید، قیمت‌های سرسام‌آوری دارد. از همان روزهای اول جنگ، گروه‌های جهادی و مردمی در غزه با کمک آزادگان جهان—از جمله مردم غیور ایران—دست به کار شدند. آن‌ها با جمع‌آوری کمک‌های مردمی، مواد غذایی گران‌قیمت را تهیه می‌کردند و در تکیه‌ها برای مردم غذای گرم می‌پختند. اما رژیم صهیونیستی این تکیه‌های امید را هم نشانه گرفت. در سه ماه اخیر، این مکان‌ها به‌طور هدفمند بمباران شده‌اند، ده‌ها نفر از جوانان فداکار این تکیه‌ها به شهادت رسیده‌اند و چه بسیار کودکانی که با قابلمه‌های کوچک در دست، در صف غذا ایستاده بودند و زیر آتش دشمن جان باختند... تا امروز، ۶۰ تکیه‌ی اطعام وآبرسانی توسط جنگنده‌های اشغالگر بمباران شدند . آن‌ها می‌خواهند غزه را با گرسنگی و تشنگی تسخیر کنند با محاصره‌ای که روزبه‌روز این سرزمین را به جهنمی غیرقابل سکونت تبدیل می‌کند. مردم غزه حالا نه فقط زیر باران بمب‌ها، که در سکوتِ قحطی و آب‌های آلوده هم می‌میرند.../منعم(دانشجوی فلسطینی ساکن ایران) #غزة #فلسطين 👌 #محرمانه کانال حرفه‌ای‌ها http://eitaa.com/joinchat/361299968Ca15e2013ea محرمانه را به دیگران هم معرفی کنید