آيه شریفه ۱۰از سوره مبارکه " زخرف " تقدیم می گردد
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
ﻫﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻣﺤﻞ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺷﻤﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ، ﺭﺍﻩ ﻫﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ [ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪﺗﺎﻥ ]ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻴﺪ .(١٠)
پیام ها و نکته ها :
آیه به پنج مورد از نعمت های بزرگ خدا اشاره دارد .
در این آیه به دو مورداز پنج مورد از نعمت های بزرگ خدا که هر یک نمونه ای از نظام آفرینش و آیتی از آیات خداست بیان نموده است ،نعمت زمین جهت آرامش و امنیّت ،پایه اصلی بهره گیری از نعمت های دیگر است ،و نعمت دوم راههایی آفرید جهت هدايت.
اول : براى شكوفا كردن فطرت خداشناسى، نعمتها را به ياد بياوريم. لَيَقُولُنَ ... الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ
دوم : زمين به خودى خود قابل سكونت نبود، خداوند آن را براى انسان مهار و آماده كرد. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً»
سوم : هدف از آفريدهها بهرهگيرى انسان است. جَعَلَ لَكُمُ ... جَعَلَ لَكُمُ
چهارم : وجود راه، يكى از نعمتهاى بزرگ الهى است. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا»
پنجم : اگر گردشگرى بر اساس غفلت باشد، نه عبرت، رشد معنوى در آن نخواهد بود. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»
ششم : سير و سفر و مشاهده بخشهايى از زمين يكى از وسايل هدايت است. «سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»
@roshana_esfahan