آيه شریفه ۴۰از سوره مبارکه " شوری " تقدیم می گردد
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺑﺪﻱ [ ﭼﻮﻥ ﻗﺘﻞ ﻭ ﺯﺧﻢ ﺯﺩﻥ ﻭ ﺍﺗﻠﺎﻑ ﻣﺎﻝ ] ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺪﻱ ﺍﺳﺖ ; ﻭﻟﻲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﻭ [ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺭﺍ ] ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﭘﺎﺩﺍﺷﺶ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﺪﺍﺳﺖ ; ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ .(٤٠)
پیام ها و نکته ها :
آیه به تناسب جرم و مجازات اشاره دارد .
البته یاری کردن یکدیگر نباید از مسیر عدالت خارج شود و به انتقام‌جویی و تجاوز از حد منتهی گردد ،جرم و مجازات باید با هم تناسب داشته باشند و آیه هم آن را مشروط کرده است .
در قرآن كريم دوبار عبارت «فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ» آمده است: يك بار در سوره‌ى نساء آيه ۱۰۰ كه مربوط به مهاجرين مخلص است و يك بار در اين آيه كه مربوط به عفو از بدى‌هاى مردم است، پس معلوم مى‌شود پاداش عفو و اصلاح هم وزن پاداش مهاجرت الى اللّه است
اول : انتقام عادلانه در مقابل خشونت جايز است. «وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها»
دوم : عفو و اصلاح از كسى كه قدرت انتقام دارد، پاداش بزرگى در پى خواهد داشت. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»
سوم : قصاص و مجازات بايد مطابق جنايت باشد (نه متفاوت با آن كه موجب افراط و تفريط شود). «جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها»
چهارم : مقدّمه و بستر اصلاح گذشت است، در شرايط انتقام و كيفر، اصلاح زمينه‌اى ندارد. «فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ»
پنجم :عفو از بدى ديگران كافى نيست بايد او را اصلاح كرد. «عَفا وَ أَصْلَحَ»
ششم : تنها برخورد قانونى كافى نيست، بلكه اخلاق و عاطفه نيز لازم است. «سَيِّئَةٌ مِثْلُها» قانون است و «عَفا وَ أَصْلَحَ» عاطفه و اخلاق است.
هفتم : دريافت الطاف الهى مشروط به عفو و اصلاح است نه انتقام. «فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»
هشتم :در انتقام پاداش نيست ولى در عفو پاداش است. فَمَنْ عَفا ... فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ
نهم :تشويق به عفو و اصلاح، براى دفاع از ظالم نيست. «إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ»
دهم : ظالم محبوب خدا نيست خواه ابتدائاً ظلم كند يا در انتقام پا را از حقّ فراتر گذارد. «إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ»
@roshana_esfahan