🔹 با این فناوری می‌توان محموله بزرگی را با یک موشک کوچک به مدار پایین زمین (LEO) پرتاب‌کرد و سپس فضاپیمای هسته ای به عنوان حامل عمل می‌کند تا محموله را به مکان دورتری بکشد. و این حالت ایمن‌تر از فرود سرنشین‌دار ماسک در مریخ است.
🔹 برخلاف آنچه افراد دور از علم فیزیک و فضانوردی تصور می‌کنند، پروازهای سرنشین‌دار بین کرات (ماه، مریخ و...) به آسانی پرتاب ماهواره‌ها نیست. دلیل اصلی تابش فضایی است.
🔹 فضانوردانی که در فضای دور از زمین سفر می‌کنند، در معرض چهار برابر شدت تشعشعاتی در ساعت هستند که کارگران نیروگاه هسته‌ای مجاز به دریافت آن هستند و ۱۸ ماه طول می‌کشد تا استارشیپ اسپیس ایکس به مریخ پرواز کند و این یک سفر یک طرفه است.
🔹 فضاپیمای هسته‌ای الکتریکی با راکتورهای هسته‌ای و مجموعه‌ای از رانشگرهای پلاسما (مثل کانسپت روسی) می‌توانند سفر به مریخ را تنها در ۳ ماه انجام دهند.
🔹 زمان کوتاه پرواز همچنین به معنای قرار گرفتن در معرض تشعشعات فضایی کمتر و مشکلات سلامتی کمتر برای فضانوردان است.
#سپهر #انگستان #روسیه #فضا
Jīngyú
@Partisan2015