🔰موعظه های قرآنی ❇️ضرورت شناخت ودرمان امراض نفسانی ✅سخنان حکیمانه امام سجاد «علیه السلام» به عبدالملک 💠 حضرت استاد "دام ظله": روایتی که در کتاب بحارالانوار در احوالات امام زین العابدین «علیه السلام» هست که مناسب با همین مضامینی است که روایات مورد بحث به آن توجه می‌داد. امام سجاد «علیه السلام» که از احوالات و از القاب مبارک‌شان روشن است، در عبادت و به‎‎خصوص در سجده، در عالم من الأولین و الآخرین از امتیاز خاص و ویژه‌ای برخوردارند. ایشان به حسب این نقل با عبدالملک ملاقاتی دارند. وقتی که ایشان مشرف کردند عبدالملک نامشرف و ناشریف را به حضور خودشان: «فَاسْتَعْظَمَ عَبْدُ الْمَلِكِ مَا رَأَى مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ بَيْنَ عَيْنَيْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) »؛ این آثار سجده که در پیشانی مبارکشان بود، خیلی پیش عبدالملک بزرگ آمد. «فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ بُيِّنَ عَلَيْكَ الِاجْتِهَادُ»؛ عبدالملک گفت: آثار اجتهاد و جد و کوشش در اطاعت خدا و سجده در برابر خدای متعال خیلی بر شما آشکار شده است. و هر کسی که به شما نگاه می‌کند، می‌فهمد که در چه تاب و تعبی هستید. «وَ لَقَدْ سَبَقَ لَكَ مِنَ اللَّهِ الْحُسْنَى وَ أَنْتَ بَضْعَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص قَرِيبُ النَّسَبِ وَكِيدُ السَّبَبِ»؛ در حالی‎که شما فرزند رسول خدا «صلی الله علیه و آله» هستید و ‌یک ارتباط خیلی نزدیکی با آن بزرگوار دارید. «وَ إِنَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ وَ ذَوِي عَصْرِكَ»؛ از همه‌ی معاصرین خودت و از همه‌ی آل رسول«صلی الله علیه و آله» با فضیلت‌ترهستید. با تمام این وسایل اطمینان که از عقوبت الهی و از نار جحیم برای شما حاصل است، این همه خود را در تب و تاب عبادت قرار دادن، برای چیست؟ «وَ لَقَدْ أُوتِيتَ مِنَ الْفَضْلِ وَ الْعِلْمِ وَ الدِّينِ وَ الْوَرَعِ مَا لَمْ يُؤْتَهُ أَحَدٌ مِثْلُكَ وَ لَا قَبْلَكَ إِلَّا مَنْ مَضَى مِنْ سَلَفِكَ وَ أَقْبَلَ يُثْنِي عَلَيْهِ وَ يُطْرِيهِ». هیچ کس این فضایلی که شما دارید، ندارد و قبل از شما هم نداشته‌اند. همین‎طور تعاریف زیادی خدمت حضرت علیه السلام عرض می‌کرد، که این تعاریف درست و بجا و صحیح بود و چه خوب که از لسان اعداء شنیده شود. این‎ها مُقر به فضایل این بزرگواران بودند. خب، همه‌ی این حرف‌ها را که زد، حالا ببینید جواب امام سجاد «علیه السلام» چیست؟ «عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ «علیه السلام» كُلُّ مَا ذَكَرْتَهُ وَ وَصَفْتَهُ» همه‌ی این حرف‎ها را که زدی، من نمی‌گویم نیست، ولی همه‌ی این‎ها: «مِنْ فَضْلِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَأْيِيدِهِ وَ تَوْفِيقِهِ»؛ از فضل خداوند سبحان و تأییدات و توفیقات اوست. «فَأَيْنَ شُكْرُهُ عَلَى مَا أَنْعَمَ»؛ پس من نباید شکر این‎ها را می‌کردم؟ بعد حضرت فرمودند: «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله يَقِفُ فِي الصَّلَاةِ حَتَّى تَرِمَ قَدَمَاهُ»؛ رسول خدا «صلی الله علیه و آله» به نماز می‌ایستاد تا پاهای مبارکش ورم می‌کرد. «وَ يَظْمَأُ فِي الصِّيَامِ حَتَّى يُعْصَبَ فُوهُ»؛ و در موقع روزه‌داری آنچنان تشنه می‎گردید که آب دهان مبارکش خشک می‌شد. علامه مجلسی از قاموس فیروزآبادی نقل کرده که عصب فوه به معنای این است که آب دهان خشک شود. «فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ‎لَمْ يَغْفِرْ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ». شبیه همین اشکالی که عبدالملک به حضرت «علیه السلام» کرد، دیگران هم به پیامبر «صلی الله علیه و آله» می‎کردند که این همه نماز و این‎جور روزه گرفتن در این هوای گرم با این‎که می‌دانی که خداوند متعال فرموده که «ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ» شما را بخشیده است، برای چیست؟ حضرت فرمودند: «فَيَقُول أَفَلَا أَكُونُ عَبْداً شَكُوراً الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَوْلَى وَ أَبْلَى وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى» ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت جلد یک ص 76 ... 🔗 @pand_saadat