📝 در هر که نظر کردم، در خود گرهی گم بود... 📆 ۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ 🔰کم‌کم که پا به سن می‌گذاری، اگر حواست به دور و برت باشد و از احوال دیگران غافل نباشی، می‌بینی که در این دنیا هر کس ابتلایی دارد. 🔰بچه‌تر که هستی، خیال می‌کنی فقط تویی که فلان مشکل را داری و آرزو می‌کنی مشکلت حل شود تا پس از آن خوش و خرم زندگی کنی. 🔰بزرگ‌تر که می‌شوی، درک می‌کنی که اصلاً اینجا جای خوش بودن نیست؛ کسی که در اینجا خوش است، اصلاً مؤمن نیست. دنیا برای مؤمن زندانی است که از بودن در آن رنج می‌برد و همواره آرزوی آزادی از این زندان را می‌کشد. 🔰من در دنیا زندانی نفس خویشم و اگر بتوانم از این زندان فرار کنم، حتی در همین دنیا و در بطن گرفتاری‌ها می‌توانم آرام باشم؛ چون خوب می‌دانم که پروردگار من مرا می‌بیند و اگر اراده کند، ابتلای من پایان می‌یابد. 🔰با تو هستم، با تو که این روزها با این ابتلای سنگین دست و پنجه نرم می‌کنی. با تو هستم برادرم، با تو هستم خواهرم... #یادداشت #تربیت #ابزارهای_تربیت https://eitaa.com/joinchat/1379663915Ce68dbc3592