همهچیز را میدانیم: زمانها، مکانها، ارتباطات و گفتوگوهای شما با نزدیکترین متحدانتان را. بیشترشان دیگر در کنار شما نیستند».
سپس گالانت خطاب به (آیتالله) خامنهای مینویسد:
آیا میتوانی برنامهای هستهای مخفی بسازی وقتی چیزی برای پنهان کردن نداری؟
آیا حاضری آینده کشورت را برای پروژهای سرمایهگذاری کنی که نه میتوانی پنهانش کنی، نه از آن دفاع کنی، و نه آن را تکمیل کنی؟
حتی حزبالله که میخواستی بهعنوان ذخیره راهبردی حفظ کنی، در لحظه حساس وارد جنگ نشد و نتوانست نقشی ایفا کند.
او در ادامه میگوید که حماس از کار افتاده، حزبالله نابود شده، اسد کنار رفته و جانشین او مسیر دیگری را انتخاب کرده، عراق با نفوذ ایران مقابله میکند، کشورهای خلیج فارس علیه ایران متحد شدهاند، و منطقه «پیش رفته» است.
گالانت هشدار میدهد:
ایران امروز در مقایسه با اسقاطیل بسیار بزرگتر است، اما اکنون بیشتر از همیشه آسیبپذیر شده است.
شبکه نیابتی ایران دیگر نقطه قوت نیست، بلکه نقطه ضعف آن است.
اگر ایران تلاش برای احیای برنامه هستهای را از سر بگیرد، «ما خواهیم دید، حمله خواهیم کرد، و آن را از بین خواهیم برد».
در پایان، گالانت به (آیتالله) خامنهای پیشنهاد میدهد:
یا جنگ علیه کشوری کوچک و مصمم را متوقف کن و بر رفاه مردم خود تمرکز کن،
یا راه اشتباه را دوباره انتخاب کن، در آن صورت، «ما آنجا خواهیم بود، منتظر».