⭕️ شالوده جامعه 🖋 صفـی طولانی را در نظـر بگیرید؛ صف نانوایی، یا ایسـتگاه اتوبوس. اگـر کسـی بـدون رعایـت نوبـت جلـو بزنـد، بی‌نظمـی و نارضایتـی بـه وجود می‌آید. ⁉️ اما اگر همه به نوبت احترام بگذارند، یا حتی فردی با بزرگـواری جـای خود را به فردی سـالخورده بدهد، چه فضایی ایجاد می‌شود؟ ✅ هم نظم حفظ می‌شود و هم حس احترام و محبت میان مردم گسترش می‌یابد. 💠 این دو بُعد از رفتار، یعنی عدالت و احسان، شالوده‌ی یک جامعه‌ی سالم را تشکیل می‌دهند. 🔻 خداوند در آیه‌ی کریمه‌ی:« إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ» سه دستور مهم را بیان می‌کند: عدالت، احسان و بخشش به خویشـاوندان. 🔹 عدالت، زیربنای جامعه‌ای اسـت که در آن، حقوق همه افراد رعایت می‌شـود. احسـان، فراتر از عدالت، به معنای رفتار بزرگوارانه و خیرخواهانه است. 🔸 در نهایت، توجه به نزدیکان، نشانه‌ی تعهد اخلاقی و اجتماعی ما نسبت به خانواده و جامعه است. ◽️ گاهی عدالت به تنهایی کافی نیست. وقتی زلزله یا سیلی ویرانگر رخ می‌دهد یا دشمن غداری به جامعه‌ای حمله کرده است و بخشی از کشـور را ويـران نمـوده، اگـر مـردم در چنيـن شـرائطی بخواهنـد در انتظار آن بنشـينند که مثال ماليات های عادلانه و سـاير قوانين عادی، مشـکل را حـل کنـد، امـکان پذيـر نيسـت. 🔘 اينجاسـت کـه بايـد همـه کسـانی کـه دارای امکانـات بيشـتر از نظـر نيـروی فکری و جسـمانی و مالی هسـتند، دسـت به فداکاری بزنند، و تا آنجا که در قدرت دارند، ايثار کنند.