بچّه بودیم. سرود می‌خواندیم. چه خوب سرودهایی و آن‌قدر تکرارشان می‌کردیم که در ذهنمان بماند. نمی‌خواستیم هیچ‌وقت فراموشمان شود. در ذهنمان ماند و فراموش نشد و این روزها دوباره دارد تداعی می‌شود که؛ ما بچه‌های ایران | ذلت نمی‌پذیریم ترسی به دل نداریم | از حرف جنگ و تحریم حتی اگر شب و روز | بر ما گلوله بارد تا انقلاب مهدی؛ نهضت ادامه دارد (۲) جلوی بیت آخر را نوشته بودند (۲)، یعنی دوبار تکرار شود. اما درستش این بود که می‌نوشتند به تعداد لحظات زندگی! یعنی به تعداد لحظات زندگی تکرار شود. آن‌قدر که یادت نرود راهی جز مبارزه نیست و خستگی معنا ندارد... بی هیچ حرف اضافه‌ای؛ تولدت مبارک وطنم❤ #دلنوشته #ارسالی_مخاطبین