غسلش که می دهند ، "چشم" های اشک‌آلود بر شانه‌های آن مهربان، جای بند "کیسه" هایِ هر شب نان را خواهند دید. کیسـه های نُور وَ نَوا که بر در خانه‌ فقرا می رفتند. شانه‌های زخمی‌ او بار سنگین به دوش کشیده‌ اند. شانه‌های زخمی او که مهربان‌ ترین بود و جز او چه کسی کریمانه دو بار تمام "دارایی"اش را و سه بار نیمی از آن را بخشید؟! غسلش که می دهند ، "چشم" های اشک آلود تمام زخم های او را نخواهند دید. حضرت زخمی‌ ترین "قلب" را در سینه‌ خود پنهان دارد... کوچه ، سیلی ، مادر و در آخر هم تابوت امام نیز از زخم‌ آن ملعونه در"امان" نماند. 🏴 صلی الله علیك یا أبامحمد الحسن المجتبی