این حرم در طول سال از بس که زائر داشته خاطرات خوب و شیرینی به خاطر داشته فرق شَهرت با تمام شهرها اين است که؛ شهر زیبای تو هر فصلی مسافر داشته هر کسی یک بار اگر حتی به مشهد آمده دائما حال خوشی با آن مناظر داشته آسمانت،گنبدت،صحن و سرای مرقدت؛ جایگاهی ویژه در شعر معاصر داشته چون هوای غربت ما شاعران خسته را با هوای غایبین،در حال حاضر، داشته من یقین دارم به تعداد تمام خادمان بارگاهت تا همین امروز، شاعر داشته جالب است آقا! خیابان های اطراف حرم نیمه شب ها هم شبیه روز عابر داشته هر کسی مهر تو باشد در دلش،انگار که؛ در ميان سینه صندوقی جواهر، داشته باطن هر زائری با دیدنت شد روسپيد رو سياهی را اگر حتی به ظاهر داشته هر که با من بوده است از ابتدای این غزل مطمئنم حال خوبی تا به آخر داشته این غزل تقریبا اولین شعر جدّی و عزیزی‌ست که برای امام رضای مهربانم، حدود سال ۱۳۹۳ سرودم... غزلی که با استقبال مخاطبان زیادی در آن زمان مواجه شد و صفحات زیادی از گوگل را به خود اختصاص داد و باعث شد بعد از آن غزل‌های بیشتری برای امام رئوف بسرایم، امیدوارم بزودی و با عنایت ضامن آهو بتوانم این اشعار را در یک مجموعه مستقل رضوی چاپ کنم، این غزل اولین شعر مجموعه است https://eitaa.com/maryam_karbasi_najafabadi