⁉️💠پرسش: آیا در اسلام اخلاق نسبی است؟ ✍️ پاسخ: نسبي بودن اخلاق بدين معناست كه ارزش ها و اصول اخلاقي ثابت و پايدار نيستند بلكه با تغيير شرايط و فرهنگ ها،‌ اخلاقيات هم تغيير خواهند كرد. با توجه به توجیه برخی از رفتارهای نادرست اخلاقی به بهانه اعتقاد به نسبی بودن اخلاق ، لازم است تصریح کنیم که اسلام طرفدار مطلق بودن اخلاق است. اسلام احكام اخلاقي را تابع سليقه افراد و قراردادها و شرايط و زمان و مكان نمي داند چرا که ریشه اخلاق در اسلام مبتنی بر عقل سلیم است و عقل سلیم با گذشت زمان و اقتضائات متفاوت دستخوش تغییرنخواهد شد.البته ابتنای اخلاق بر عقل سلیم به معنی حذف دین نمی باشد چرا که دین مهمترین پشتوانه برای اخلاق است. بخشی ازقواعد و اصول اخلاقی را به راحتی با وجدان می توان دریافت و از طریق عقل دسترسی به آن آسان است اما برای دسترسی به بخش دیگری ازقواعداخلاقی مخصوصا در مصادیق نیازمند راهنمایی دین هستیم. کسانی که بحث نسبیت در اخلاق را مطرح می نمایند ریشه اخلاق را صرفا عقل می دانند در حالی که با پشتوانه دانستن دین برای اخلاق دیگر جایی برای بحث نسبیت وجود ندارد.چرا که خداوندحكم اخلاقي را انشا كرده نه عقل و در ذات و اراده الهي هم تغيير و تحول معنا ندارد. ما قائل به این امر هستیم که ارزش هاي اخلاقي ريشه در فطرت انسان دارند و از آن جا که فطرت در همه انسان ها مشترک است، ارزش هاي اخلاقي نيز در مورد همه انسان ها در همه زمان ها و مکان ها يکسان است و اين همان مطلق بودن اصول اخلاقي است.معتقد بودن به نسبیت در اخلاق شرایط سلب مسئولیت را فراهم می آورد تا جایی که با چنین عقیده ای هرکس قادر خواهد بود هرفعلی را به دلیل اقتضائات زمانی و مکانی موجه و اخلاقی دانسته و آن را انجام دهد.بی معنا بودن تبليغ و هدايت و ارشاد و تربيت که از مبانی مهم دینی و الهی می باشند از دیگر آثار چنین دیدگاهی است. برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به کتابهای اسلام و مقتضیات زمان جلد 1 و 2 و همچنین کتاب فطرت از شهید مطهری #کارشناس_اخلاق 💎کانال رسمی استاد جواد حیدری💎 •┈┈••✾••┈┈• @javadheidari110