جهت دومی که نا معلوم است: مقدار جزء تشکیل دهنده هر یک از این این سه با هم است و بر اهل تحقیق در این فن پوشیده نیست که مقدار هر یک از این ها تاثیر خاص خود را دارد. نکته مهم دیگری که ما از این حدیث استفاده می کنیم این است که این دارو جنبه پیشگیرانه مانند واکسن دارد تا درمان. دلیل این استظهار؛ یکی اینکه: برای مصرف، زمان مشخص تعیین کرده و دو اینکه: می فرماید: «اگر کسی چنین کند مریض نمی شود مگر به مرض موت». اما اینکه جنبه درمانی داشته باشد از این روایت استفاده نمی شود. نتیجه بحث اینکه: اولا نباید این دارو را به طور قطعی به معصوم نسبت داد و بگوئیم داروی امام کاظم علیه السلام بلکه باید احتیاط کنیم و بگوئیم داروی منسوب به امام کاظم علیه السلام. ثانیا: بگوییم امید است این دارو تاثیر بگذارد. ثالثا: باید مقدار ترکیب این داروها در لابراتوارها و آزمایشگاه ها مشخص شود و همچنین مشخص شود که چه افرادی می توانند استفاده کنند و چه افرادی نباید استفاده کنند چرا که طبیعت این ادویه گرم است چنانچه در خواص هلیله گفته شده مصرفش برای زنان باردار و بعضی افراد مناسب نیست. در پایان توجه عزیزانی که مبادرت به درمان با روایات طبی می کنند را به عبارت شیخ صدوق در کتاب اعتقادات امامیه ص ۱۱۵ جلب می کنم: ۱🔷 برخی از این روایات با توجه به موقعیت جغرافیایی مکه و مدینه صادر شده .پس احتمال تاثیر شرائط جغرافیایی مطرح است. ۲🔷 احتمال دارد امام چون عالم به طبع سوال کننده است پاسخ اختصاصی به سائل داده است. ۳🔷برخی از روایات را مخالفین شیعه با تدلیس و تحریف اضافه کرده اند.پس هر روایتی حجت نیست. ۴🔷در برخی روایات احتمال سهو راوی حدیث وجود دارد. پی نوشت ها: 1. وسائل الشیعه الشیخ حر العاملی ج ۲۴ ص ۱۰۲ 2. کنز الفوائد الشیخ محمد بن علی الکراجکی 3. طب الائمه، ص 50 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110♨️