#عقاید #معرفة_الله 💥 اُستاد سیّد قاسم علی أحمدی 📝نفسِ تقارن و معیّت و همراهی،مساوی با مخلوقیّت و حدوث و عددی و مقداری بودن است. و حقّ تعالیٰ قبل از أشیاء و هم زمان با أشیاء و پس از أشیاء نیست و با زمان و غیر آن از مخلوقات خود،مَعیّت و تقارن ندارد؛بلکه او فراتر و متعالی از زمان و مکان است! ★از أمیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل شده که فرمود: إن قيل: «كان» فعلیٰ تأويل أزلية الوجود،و إن قيل: «لم يزل» فعلیٰ تأويل نفي العدم (۱) یعنی: اگر گفته شود که: خداوند «بود»،مقصود ازلیّتِ وجود اوست(نه بودن در زمان گذشته که از فعل «بود» استفاده میشود) و اگر گفته شود که: خداوند «پیوسته و همیشه هست» مقصود نفی کردن عدم و نیستی از اوست (نه بودنِ در همه زمان ها و در همیشهٔ زمان). 🔺إعتقاد به همراهی خداوند با زمان،اشتباهی است که از عدم توجّه به فراتر بودن و برتری او از زمان و مکان،و از نگریستن به او از عینک زمان و مکان ناشی شده است! (۱)الکافي؛ج۸ص۱۸ 📚شرح رسالهٔ إعتقادات علّامه مجلسی(ره)؛ص۱۷۰ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 @javadheidari110