✳️ به مناسبت بازگشت تقویم از شاهنشاهی به شمسی مشوقهایی که رژیم را به پل پیروزی نرساند #مقاله چکیده ❇️ استفاده از گزینه‌های سیاسی متنوع، همچون اعمال زور، ایجاد فضای سیاسی و اقتصادی مناسب، سیاستهای تشویقی یا تنبیهی و... از ابزارهای حکومتها برای حفظ یا اعمال قدرت است، اما نحوه به‌کارگیری این سیاست، میزان اعمال آن و نحوه استفاده از این سیاست، بسته به نوع حکومتها متفاوت است. معمولا حکومتهای دیکتاتورمآب، بخش مهمی از قدرت خود را از طریق سیاستهای تنبیهی یا مستبدانه، که گسترده بزرگی از اقدامات چون محدود نمودن فضای سیاسی، فساد، اجرای قوانین مستبدانه و... را شامل می‌شود، اعمال می‌کنند. نمود بارز این نوع سیاست را می‌توان در حکومت پهلوی ملاحظه کرد که در سراسر دوران حکومت خود از گزینه زور و سرکوب استفاده نمود، اما این سیاست، به‌یکباره در سالهای نزدیک به انقلاب تغییر کرد و حکومت به شیوه‌های دیگر نیز متوسل شد. شاه با احساس خطر از وقوع انقلاب، کوشید سیاست خود را تغییر دهد و به اجرای سیاستهای تشویقی اقدام کند تا بازی قدرت را دوباره به نفع خود بازگرداند، اما در نهایت موفق نشد. ❇️ تغییر تقویم شاهنشاهی به خورشیدی ، آزادی زندانیان سیاسی ، آزادی مطبوعات ، انحلال #ساواک و حزب #رستاخیز و تظاهر به مبارزه با فساد از جمله این مشوق ها بود. ❇️در تحلیل نهایی سیاستهای تشویقی شاه باید گفت که این سیاستها نه تنها تأثیر مورد انتظار شاه و رژیم را نداشت، بلکه روند آن به صورت معکوس، باعث وخیم‌تر شدن اوضاع برای حکومت وقت نیز گردید. شاه به سیاستهای تشویقی روی آورد؛ زیرا احساس می‌کرد رئیس‌جمهوری امریکا چنین انتظاری از او دارد. تاکتیکی کوتاه‌مدت که در صورت موفقیت می‌توانست خیلی زود کنار گذاشته شود و اوضاع به وضعیت سابق بازگردد. بااین‌حال شاه در قماربازی سیاستهای تشویقی، همه چیز را واگذار کرد و آخرین روزنه‌های امید خود برای حفظ رژیم را از دست داد؛ زیرا مردم به خوبی ماهیت حکومت و سیاستهای شاه را دریافته بودند و می‌دانستند این اقدامات، نمایشی برای جلب اعتماد مردم و البته رضایت امریکاست. گفتنی است در این زمان، سیاست امریکا در مورد ایران بر محور یک حکومت باثبات استوار بود تا مانع از نفوذ شوروی به آن گردد و این انتظار تنها در شرایطی برآورده می‌شد که مردم از حکومت #شاه راضی باشند. http://yon.ir/ZWhF3 @iichs_ir