زنگ خطر هویت
✍️ اصغرزمانی
🔻خبر زیر را با دقت بخوانیم...
▪️روسری خبرنگار فونیکس چین منقش به نقاشی کهن و اشعار شاهنامه فردوسی مورد توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفت!
🔻در پیچ و خمهای پرشتاب زندگی امروز، گاه پردهی زخیمی از غفلت بر دیدگانمان میافتد و ارزشهای گرانقدرمان را در هالهای از فراموشی فرو میبرد. حکایت روسری این بانوی چینی که با نقش و نگار اصیل ایرانی و ابیات شاهنامه فردوسی، در فضای مجازی جلوهگر شد و شور و تحسینی برانگیخت، تنها یک خبر نیست؛ آیينهای است تمامنما از حکایتی تلخ که از «خودباختگی فرهنگی» ما سخن میگوید.
🔻اینجا سخن از یک تکه پارچه نیست؛ سخن از هویتی است که با تار و پود تاریخمان درهم تنیده، از "روسری" که در فرهنگ ایرانی-اسلامی ما، نه تنها پوششی برای حجاب، که نمادی از عفت، وقار و اصالت بوده است. چگونه است که یک بانوی خبرنگار هوشمند و تمدن شناسِ دیار دوردست باید میراث کهن ما را بر سر کند و ما مبهوت و مسحور، از دور به تماشایش بنشینیم؟! گویی در این بازار مکاره جهانی، ما کالایی شدهایم که اصالتش را دیگری به نمایش میگذارد و ما خریدار دست دوم آن میشویم و مصداق " آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد" باشیم!
🔻این پدیده ضد فرهنگی، مانند رودی است که آهسته و بیصدا، از زیر پای درختان تنومند هویتمان میگذرد و ریشههایش را سست میکند. "هجمه هویتی-فرهنگی غرب"، نه با حمله مستقیم که با نفوذی نرم و دلفریب، چونان بادی که شنهای کویر را جابجا میکند، مشغول دگرگونی ذائقه و اندیشه ماست. وقتی نقش و نگار هزاران ساله خودمان، از دست دیگری به ما عرضه میشود و با نام و نشان غیرایرانی، "به روز" و "خاص" جلوه میکند، یعنی ما در برابر امواج سهمگین خودباختگی، لنگر برکندهایم و به هر سو که باد میوزد، تن میدهیم!
🔻این افسون زدگی و خواب شدگی را تا کی میخواهیم ادامه دهیم. امروز، بیش از هر زمان دیگری، ضرورت بازگشت به خویشتن خویش، به "هویت ایرانی-اسلامی"مان، از هر گوشهای فریاد میزند. باید به یاد آوریم که فردوسی، حافظ، سعدی و هزاران سرو بلند قامت این سرزمین، نه برای زینت بخشیدن به کالای غیر، که برای پروراندن روح و جان ملت ما شعر سرودند. حجاب، در مفهوم والایش، تنها یک چارچوب فقهی نیست، بلکه "نگینی است بر تارک فرهنگ ما که میتواند به زندگی امروزه ما زیبایی و معنا ببخشد، به شرط آنکه از چشمه اصالت خودمان سیراب شود و اسیر "فرهنگ برهنگی و لاابالی گری" غربی نشود.
🔻بیایید چشمانمان را بشوییم و جور دیگر ببینیم. ببینیم که گنجینه بیبدیل این سرزمین، در تار و پود قالیهایمان، در خشت به خشت بناهایمان، در واژه واژه دیوانهایمان و در قامت هر زن و مردی که از این خاک برمیخیزد، نهفته است. نگذاریم که "فینیکس"های بیگانه، سیمرغهای اساطیری ما را به پرواز درآورند، در حالی که ما خود، قفسنشین شدهایم. باید خود، حافظ و پاسدار این میراث باشیم و با دستهایمان، نه فقط روسریهایمان را، که هویتمان را دوباره نقش بزنیم، تا دیگران، از ما بیاموزند، نه ما از ایشان!
🔻این آگاهانه زیستن، آغاز راهی است برای رهایی از اسارت "خودباختگی" و پرواز در آسمان پر ستاره "هویت پر افتخار ایرانی_اسلامی" مان.
@avayemalakut
#نویسندگان_حوزوی_زنجان
@howzavian_zanjan