🔘 ملت آرزوها ✍️ مرتضی بذرافشان بارها و بارها گفته ام؛ ایران، ملت آرزوهاست؛ نه واقعیات و این اشتباه ست؛ با مثال های ذیل: _ما آرزو کردیم و قول دادیم، در ۱۰۰ روز اول دولت تدبیر، مشکلات حل شود؛ اما در ۸ سال هم، نشد که بشود. _با کلید طلایی، آرزو کردیم، قفلی بگشائیم؛ اما از بی تدبیری، بر چرخ صدها کارخانه، غل و زنجیر بی لیاقتی، زده شد. _با افزایش قیمت بنزین، آرزو کردیم، بر زخم دولت، مرهم بگذاریم، اما شدیم ضرب المثل صبح جمعه ها. _با برجام، آرزو کردیم، طلسم مذاکره با آمریکا، شکسته شود؛ از هول حلیم افتادیم توی دیک و با وندی شرمن یهودی، عکس سلفی گرفتیم. _آرزوی لغو تحریم ها را در سر داشتیم؛ بالمره و یکباره؛ اما به علت بی سوادی تیم ما و عوامل نفوذی، سر ازتعلیق دراوردیم. تازه چهار سال بعد فهمیدیم. _آرزوی برجام ۱، ۲، ۳ و در نهایت حذف موشک و خلع سلاح ایران را در سر داشتیم و داشتند. دیدید برجام، بی‌فرجام شد. _آرزو داشتم، دیپلماسی بر میدان، بچربد، با میدان داری مقاومت، شدیم، قدرت اول منطقه. _آرزو داشتم، از وزارت خارجه، نقب بزنم به پاستور و کاخ ریاست جمهوری؛ به قول خیابانی مجری ورزشی، نشد که بشود. حالا شدم، اخراجی تیم ملی. _ یادتان است، پمپئوی بی همه چیز، آرزو کرده بود،نظام ایران، چهل سالگی اش را نخواهد دید، اما آرزویش شد برباد. چون آرمانخواهی ملت ایران، یک واقعیت است، نه یک آرزو. @HOWZAVIAN