درباره نماز باران اعتقادی که یونانیان عصر اساطیر به زئوس و هرمس برای آمدن و ابر و باران داشتند چه‌بسا بیشتر از اعتقاد خیلی از ما به خدای یگانه باشد. "علم جدید" توجه ما را از علة‌العلل روح هستی برداشت و به اجزاء متاخر علل معطوف کرد. علم جدید با جزئیات به ما نشان داد که در آسمان‌ها هیچ موجود خارق‌العاده و مقدسی وجود ندارد؛ آنجا فقط حرکت جبهه‌های هوا و توده‌های پرفشار و کم‌فشار و جنس ابرها هستند که باران را سبب می‌شوند. علم جدید ما را با کومولونیمبوس آشنا کرد که نامش از زئوس و پوزئیدون دهان‌پر‌کن‌تر بود و جزئیات بیشتری از خدای احد و واحد داشت. علم جدید درباره اینکه "چگونه" باران می‌بارد هزاران صفحه تحقیق علمی منتشر کرد و ما این پرسش که "چرا" باران می‌بارد، را فراموش کردیم. آگوست کُنت گفته بود با علم، بشر از صباوت و کودکی به‌در آمده و عصر "چرا" و پاسخ‌هایی اساطیری و دینی و فلسفی به آن سر آمده... سرمستی علم جدید برقرار است. در ته قلب‌مان امید داریم که علم، این الهه‌ی مشکل‌گشا، راهی برای این آسمان خشک هم پیدا خواهد کرد. اگر نماز باران هم بخوانیم شاید از سر مراعات احتیاط باشد؛ چه می‌دانیم شاید از حرکات انسان روی زمین توده‌ای از انرژی آزاد می‌شود که بر جبهه‌های هوا تاثیر می‌گذارد. علم دیر یا زود ممکن است ربط این خم و راست شدن را با اتفاقات طبیعی پیدا کند و ما مومنان را از توهم اینکه جهان باطنی دارد که اموراتش به دست موجودات و نیروهای غیبی (فرشتگان) اداره می‌شود، خارج سازد... #یادگاری ➕️ @Yaminpour