📣 چرا بعد از جنگ دوازده روزه، برخلاف انتظار، ناهنجاری های اجتماعی و بی‌حجابی ها شدت گرفت؟! ⭕️ برعکس رویه جنگهای دنیا که کشور درگیر تا مدتها به دلیل جنگ می تواند «تمرکز قدرت بیشتری» پیدا کند فضای کشور و افکار عمومی را حتی از قبل مدیریت بیشتری کند اما در ایران این اتفاق نیفتاده؛ 🔘دلیل اول: آنچه امروز در ایران جریان دارد بیش از یک جنگ کلاسیک است؛ می‌شود آن را «سایه‌جنگ هیبریدی» نامید. اسرائیل با طراحی این وضعیت نه به‌دنبال «پیروزی برق‌آساست» و نه به‌ دنبال «صلح»؛ بلکه هدف اصلی، نگه‌داشتن ایران در یک حالت «خاکستریِ مداوم» است: نه جنگ کامل، نه آرامش واقعی. در نتیجه این وضع، جامعه مدام در وضعیت اضطرار روانی قرار می‌گیره، ولی بدون اینکه یک “جنگ تمام‌عیار” باشه که مردم رو یکپارچه کنه. 📌چرا این وضعیت به بی‌نظمی اجتماعی دامن می‌زنه؟ ⭕️ اول: حکمرانی معلق؛ حاکمیت بیشترین بخش از انرژی خود را صرف تهدید خارجی و بقا می‌کند و در نتیجه پیوند مستقیمش با بدنه حکومت و جامعه سست می‌شود. در شرایط جنگی کلاسیک، حاکمیت معمولاً کانال مستقیم‌تری با مردم برقرار می‌کنه (تبلیغات، صدا و سیما،پخش زنده سخنرانی ها، بسیج عمومی، اتحاد ملی). اما در این وضعیت این کانال ها تخت الشعاع تهدید قرار گرفته اند ، مردم در چنین فضایی احساس می‌کنند(اشتباه یا درست خیلی فرقی ندارد) کشور «بی‌صاحب» است؛ گویا هیچ مرجع ناظری بر رفتارها و مناسبات اجتماعی حضور ندارد و اقتدار رسمی حاکمیت مرکزی کمرنگ شده ♨️ دوم: فرصتی جدید برای بی‌هنجاری(ناظران دیگر سر کار نمی آیند) تو این شرایط و وقتی مردم فکر می‌کنن “نظارت کمه”، یا حتی “دیگه مهم نیست”، به سمت ناهنجاری‌های بیشتر می‌روند. مخصوصاً بخشی از نسل جوان ایرانی که یکباره می‌بینند «سد قبلی نظارت» در فضای مجازی و واقعی ، یا برداشته شده ، یا ناظرانش دیگر سرکار نیستند و برای استفاده حداکثری از این فضا انگیزه چند برابری پیدا کرده 🔻🔻اما نکته خاص ایران (برخلاف سایر کشورهای جهان) اینجاست که همه اجزای حاکمیت یکپارچه در برابر این وضع نمی‌ایستند. بخشی از جریان‌های غرب‌گرا در ساختار قدرت، نه‌تنها از این تعلیق استقبال می‌کنند، بلکه گاهی آن را به‌سمت تداوم سوق می‌دهند؛ چون سایه جنگ، فشارهای خارجی و ضعف انسجام داخلی می‌تواند فضای بیشتری برای پیشبرد اهداف و روایت‌های آنها فراهم کند. حکومت بعد از جنگ معمولاً با شعارهای ایدئولوژیک اقتدارش رو تثبیت می‌کنه. اما وقتی در داخل یک جریان سیاسی “غرب‌گرا” قدرت داره، جامعه مدام دو پیام متناقض می‌شنوه: یکی پیام ایدئولوژیک (ایستادگی در برابر دشمن) و یکی پیام مثلا عمل‌گرایانه (لزوم مذاکره، سازش یا عادی‌سازی). این تضاد باعث می‌شه که کنترل اجتماعی سخت‌تر بشه (ماجراهای پی در پی اخیر را از این زاویه می شود دید) ✂️ نتیجه چنین ترکیبی، شکل‌گیری یک «فرهنگ اضطرار» است: جامعه‌ای که در آن قواعد دیرپا فرو می‌ریزد، اعتماد به نظم رسمی کم‌رنگ می‌شود و «لذت آنی» یا واکنش‌های لجوجانه جای ارزش‌های پایدار را می‌گیرد. 📌در نهایت، در حال حاضر ،استراتژی دشمن( اسرائیل و آمریکا) نه «نابودی سریع»، که امکانش را هم‌ندارند، بلکه سایش طولانی‌مدت است؛ وضعیتی که در آن هم «جامعه» خسته می‌شود، هم «حکومت» فرسوده، و هر دو در یک «خاکستری بی‌پایان» معلق می‌مانند. ➕و برای اسرائیل و آمریکا دستاورد اصلی این اوضاع این است که «اتحاد ملی بی سابقه» در ایران، برآمده از جنگ مستقیم که تجربه تلخش را یک بار چشیده اند هم تکرار نخواهد شد.. 🇮🇷#اتحاد_مقدس رساخیز | @rasakhiz