«به نام اویی که در همین حوالی ست» گاهی حرم پناهت میشود گاهی یاد حرم گاهی یک آدم پناهت میشود گاهی یاد آن آدم گاهی شهید پناهت میشود گاهی یاد آن شهید...:) دل آرام این روزهای ما شده یاد جوانی که در این بمیر و بمیر و بُکُش بُکُش دنیا شهید شد... آسمانی شد، آری گاهی زمین تاب نگه داشتن بعضی ها را ندارد آنها تنها متعلق به آسمان هستند چند صباحی میان ما می آیند و می روند... مانندِ برادرم حسن آن روزهای اول نبودنت شهادت را برتو تبریک میگفتند اما من در دل میگفتم چه کردی که هم شهدی شدی هم در جوار بی بی آرام گرفتی؟... افتخار از این بیشتر میشود؟ یک جوان بیست سالِ عجیب عشق بازی کرد با خدا عجیب دلبری کرد از امام زمان (عج) عجیب نوکری کرد در خانه ی ارباب آنقدر زیبا نفس کشید که او را بردند و خریدند و در نهایت آرام گرفت در کنار خورشید قم... همه ی این حرف هارا که عجیب بوی دلتنگی میدهد را برایت گفتم که در آخر بگویم سنگ مزارت چقدر زیباست و چقد می آید به تو جانِ مادر... مبارکت باشد ای حسنِ آسمانی... @garargahsahidhasanmokhtarzadeh