📝 ♦️ و اخلاق 🔻(بخش اول) 🔹️برخی از اخلاق در تعریف اخلاق گفته‌اند:«صفات نفسانی راسخ و پایداری که موجب می‌شوند افعالی متناسب با آن صفات به‌ سهولت و بدون نیاز به تأمل و تروی از آدمی صادر شود» (ابن مسکویه، تهذیب الاخلاق و تطهیرالاعراق، قم، بیدار، بی تا: 51). 🔹️این اخلاق به از آن جهت که انسان است، مربوط می شود و هیچ‌گونه حد و مرزی نمی‌شناسد بلکه در همه جای عالم کاربرد دارد و در عین حال در ساختار وجودی انسان نهفته است و اگر کسی نتواند آن را شکوفا کند چه بخواهد چه نخواهد از مدار آدمیان خارج شده و در انسانیت هیچ‌گونه سهمی ندارد. 🔹️دامنه اخلاق همه عرصه‌های زندگی در بر می‌گیرد و نمی‌توان حوزه‌ای را فرض کرد که نتوانیم در آن حوزه از اخلاق سخن به میان آوریم. 🔹️برای هر شغلی و برای هر حادثه‌ای اخلاقی تعریف شده است. اگر اخلاق را به دو دسته کاربردی و غیرکاربردی تقسیم کنیم اخلاق غیرکاربردی تنها به جنبه‌های نظری می پردازد که البته در نحوه عمل اخلاقی آدمیان اثر مستقیم دارد. اما اخلاق کاربردی به دو حوزه حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای تقسیم می‌شود که اخلاق حوادث از مهم‌ترین بخش‌های اخلاق غیرحرفه‌ای است. 🔹️در حوادث نظام‌های جاری تا حدودی مختل می‌شوند و روندهای ثابت آسیب می‌بینند و جریان امور وضع دیگری پیدا می‌کند از این جهت زمینه برای بروز و عدم بروز اخلاق فراهم می‌شود. به تعبیر دیگر با به وجود آمدن حوادث زمینه برای نشان دادن اخلاق و فرار از آن مهیا می‌شود و به تعبیر زیبای در آن روز زمین گوهرهای خود را نشان می‌دهد؛ یعنی آدمیان باطن پنهان خود را آشکار و معلوم می‌شود که چه کسانی اخلاقی‌اند و چه کسانی از اخلاق فاصله دارند. ✍🏻 نویسنده: دکتر بخشعلی، قنبری عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی 📌 : 🆔https://eitaa.com/fekrat_net