آوینی زنده است سال‌ها پیش با آوینی آشنا شدم. با آوینی که نه، با صدای معصومی که هنرش پرواز دادن دلِ شنونده به عرش بود. با شنیدن صدایش در روایت فتح، بی‌اختیار به انسان حالت انقطاع دست می‌دهد. سالهاست از صدای او در روایت فتح می‌گذرد، اما صدای او مثل خودش زنده است. آوینی زنده است، او همیشه زنده است. زنده است، چون قبل از شهادتش، شهید بود. حاج قاسم می‌گفت: تا شهید نباشی، شهید نمی‌شوی. آوینی آن وقتی هم که شهید نشده بود، شهید بود و شهید مبدا و منشا حیات است. آوینی احیاگر بود. اگر به تعبیر او: طلوع و غروب آفتاب بر مدار شهید است، حتماً طلوع و غروب دل هم. او خوب می‌توانست انقلاب ایجاد کند، خوب می‌توانست غوغا به راه بیندازد، هنر بی‌قرار کردن را خوب بلد بود. سرّش این بود که در جانش غوغایی برپا بود... @fakhrian_ir