طلاقشان داد لابد شما هم دیده‌اید آنهایی را که تا اسم اروپا به گوششان می‌رسد، گل از گل‌شان می‌شکفد و قند در دل‌شان آب می‌شود. آرزوی‌شان رفتن است، رفتن به بهشت اروپا و آمریکا. آن هم کشورهای پیشرفته مثل کانادا، اوکراین و ده‌ها کشور دیگر. اصلا می‌دوند، می‌افتند، بلند می‌شوند، سختی می‌کشند تا بالأخره یک‌روز از این همه رنج! و عقب‌ماندگی! و بدبختی! خلاص شوند و برای همیشه کیف‌شان کوک شود و نان‌شان به‌راه و امنیت هم به‌جا. تا همین اواخر هم باورشان نمی‌شد _ و شاید الآن هم نمی‌شود _ که استقلال، مهم‌ترین داشتهٔ یک ملت است. اگر استقلال نداشته باشی، اگر آویزان باشی، ممکن است چند صباحی خوش باشی، اما بالأخره حلق‌آویزت می‌کنند. آن‌روز که اروپایی‌ها دل‌شان را به الدرم بلدرم آمریکا خوش کرده بودند و با خودشان می‌گفتند دیگر نان‌مان در روغن است، فکرش را هم نمی‌کردند که روزی باید بیایند در مقابل چشم دنیا اشک بریزند که آمریکای ترامپ، آمریکایی نیست که هوای ما را داشته باشد! راستی راستی دارد طلاق‌مان می‌دهد. روزی که این مردک احمق، برای آمریکا خوش‌رقصی می‌کرد و مثل دلقک‌ها ادا و اطوار سیاسی درمی‌آورد و مثل موش کور هرچه می‌گفتند، می‌گفت: چشم! به مخیله‌اش هم خطور نمی‌کرد که طرف آمریکایی، در جلسه‌ای که موضوعش اوکراین است، حتی یک صندلی هم برایش خالی نمی‌گذارد! نه تنها به جلسه راهش نمی‌دهند، نه تنها طلاقش می‌دهند که کلی ریچار هم بارش می‌کنند. این است سرنوشت ملتی که به اجنبی تکیه کند! این است ارزش ملتی که دستش را از زانویش نگیرد و بلند نشود و کشورش را نسازد. این است حق ملتی که خودش، خودش را قوی نکند. آری ملت ما هم شبیه این ذلت را بعد از جنگ جهانی اول و هم بعد از حملهٔ متفقین به ایران دید. ملت ما ذلت را زندگی کرد، تجربه کرد، تا اینکه انقلاب به دادش رسید. انقلاب به ما آزادی داد، استقلال داد، جربزه داد، ما می‌توانیم داد، انگیزه داد، اراده داد، عزت داد، همه چیز داد. حالا دیگر ما ایران ۹۰ سال گذشته نیستیم. ما ایران ۸۰، ۶۰ و حتی ۵۰ سال قبل هم نیستیم. ما یک ایران قوی، با عمق راهبردی و پیروز در میدان نبرد سرد هستیم. امروز ایران جزو تعیین‌کننده‌ترین کشورهای جهان است. امروز همه به ایران افتخار می‌کنند و این مسیر ادامه خواهد داشت. ان‌شاءالله @fakhrian_ir