اسماعیل فخریان
خدا لعنت‌شان کند بنده دلم می‌خواهد این جوانان ما، شما دانشجویان؛ چه دختر، چه پسر و حتّی دانش‌آموزان
رفقا سیاسی باشید، موضع‌گیری کنید، حساس باشید، حرف بزنید، بنویسید، البته اصلی و فرعی کنید. اهم و مهم کنید، خودی و غیر خودی را بشناسیم. در شناخت دشمن اشتباه نکنیم. نقد کنیم اما به مسئولین اعتماد داشته باشیم و به آینده امیدوار. در مسائل ریز و پیش‌پا افتاده نمانیم، اما تحلیل داشته باشیم ولو اشتباه. تحلیل اشتباه، بسیار ارزشمندتر است از تقلید درست سیاسی. مراقب باشید گنده‌گویی عده‌ای شما را از ارائۀ تحلیل و اعلام موضع نترساند. بعضی‌ها خودشان به موقع، موضعی که لازم است را نمی‌گیرند و اما بعد مع‌الأسف یک رفتار دوگانه از خود نشان می‌دهند: ۱. اگر موضع‌گیری تو درست بود، می‌گویند آن مسأله‌ای که تو حساسیت به‌خرج دادی اصلا مهم نبود، درگیر مسائل کوچک نشو. بزرگ فکر کن! ۲. اگر موضع‌گیری‌ات اشتباه بود، می‌گویند دیدی؟ دیدی چه کردی؟ دیدی اشتباه کردی. من از اول هم می‌دانستم که نباید فلان مطلب را گفت و نوشت. خب تو اگر می‌دانستی چرا به وقتش ساکت بودی؟ چرا حرف نزدی که بقیه اشتباه نکنند؟ از نظر این دوستان، «خوب/درست/حق» آن است که خودشان می‌گویند، بقیه در «توهم» به سر می‌برند. @fakhrian_ir