بسم الله الرحمن الرحیم از قیام حسینی تا قیام خمینی (آزادی مهم‌ترین عامل قیام امام حسین علیه‌السلام) سخنران: حجت‌الاسلام و المسلمین فخریان دوشنبه ۲ مردادماه ۱۴۰۲ 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 🔰 ما در دنیا با سه سلطه‌گر مواجه هستیم و تنها‌ مطالبه خداوند از ما این است که مراقب باشیم این سلطه‌گران، ما را تحت سلطۀ خود قرار ندهند و تا زمانی که در دنیا هستیم باید در مبارزه دائمی با آنها باشیم، اگر هم بخواهیم از مبارزه دست بکشیم، باید بدانیم آنها تا ما را اسیر خود نکنند دست برنمی‌دارند. ✅ خدای متعال برای اینکه ما تحت سلطۀ سلطه‌گر درونی یعنی هوای نفس قرار نگیریم، اعمال عبادی فردی را واجب کرده است. نقش انبیا در اینجا ابلاغ اعمال عبادی فردی است که موجبات آزادی ما را فراهم می‌کنند. ✅ دومین سلطه‌گر، ابلیس است نقش انبیا در این قسمت نیز ارائه راهکارهای مبارزه با ابلیس است. دین اینجا هم به کمک ما می‌آید ولی مستقیماً جلوی سلطه‌گری ابلیس را نمی‌گیرد بلکه فقط راهکار می‌دهد. 💢 مبارزه با این دو سلطه‌گر سخت است اما نه خیلی. بالآخره ما با لطایف الحیلی، با حواس‌جمعی می‌توانیم با آنها مبارزه کنیم. ✅ اما مبارزه با سومین نوع سلطه که طاغوت است، بسیار سخت است. این سلطه‌گر به قدری قوی است که خداوند ۱۲۴ هزار نفر از آزادمردترین آدم‌های عالم را برای مبارزه با او جمع کرده است و نگهبانی از آزادی اجتماعی ما را به آنها سپرده و گفته حتی یک لحظه نباید اجازه دهید این سلطه‌گر خارجی، زندگی و شخصیت انسان‌ها را تحت سلطه بگیرد. ✅✅ پس علت بعثت انبیا، مراقبت از انواع آزادی‌های اجتماعی است و انبیا آمده‌اند نگذارند ما تحت سلطه‌های خارجی سیاسی، اقتصادی، اخلاقی قرار بگیریم. همۀ انسان‌ها از بردگی متنفرند و در این امر با هم اشتراک دارند ولی معلوم نیست به اندازه‌ای که از بردگی متنفرند از بی‌دینی هم متنفر باشند. چون نسبت بین دینداری و آزادی را درست نفهمیده‌اند. لذا از بردگی بدشان می‌آید ولی از مهم‌ترین عامل بردگی که بی‌دینی است ممکن است بدشان نیاید. اصلاً مهم‌ترین کارکرد دین، تأمین آزادی است. توجه به «آزادی اجتماعی»، یعنی توجه به «زندگی سیاسی». همین‌ که انسان از بردگی اجتماعی متنفر شد، یعنی جار می‌زند که من سیاسی هستم. چون فرار از بردگی اجتماعی یعنی یک زندگی سیاسی _ دینی. 💢 اینکه می‌گویند دین سیاسی است، یعنی حواسش به آزادی اجتماعی ما هست. اسم دیگر آزادی اجتماعی سیاست‌ورزی است. سیاسی‌ترین انسان‌ها انبیا هستند که آمده‌اند از آزادی اجتماعی ما محافظت کنند. انبیا اگر جایی لازم باشد وارد جنگ می‌شوند و می‌گویند «یا سیوف خذینی» مرا تکه تکه کنید ولی آزادی بندگان خدا را محدود نکنید. سؤال: آیا نمی‌شد ما خودمان، آزادی‌های اجتماعی خودمان را تأمین کنیم؟ خیر، ما اینچنین قدرتی نداریم، ما تازه در مسیر آزاد شدنیم. کسانی می‌توانند آزادی‌های اجتماعی را تامین کنند که الان بالفعل، آزادمردترین انسان‌های عالم هستند. پیامبرها از اولی که می‌آیند، پیامبرند، یعنی آزاد آزاد آزادند. اینکه ما معتقدیم انبیا معصومند، یعنی آزادند و گناه نمی‌کنند و گناه را اسارت می‌دانند. کدام انسان عاقلی حاضر است او را اسیر و زندانی کنند؟ با این حساب، هر آدم گنهکاری، احمق یعنی نادان است. زیرا حاضر شده زندانی و اسیرش کنند. انبیا معصومند؛ یعنی اینقدر طعم آزادی را چشیدند که حاضر نیستند یک لحظه آزادی را با اسارت عوض کنند. خدا می‌گوید اگر شما دور پیامبر مرا خالی کنید و به او بی‌توجهی کنید، شما را با نماز شبتان می‌سوزانم. زیرا از دست کسی که آمده آزادی اجتماعی برایتان فراهم کند فرار کرده‌اید. چرا اینقدر تأکید شده به پذیرش اولیا الهی؟ چون این‌ها منشأ آزادی‌های اجتماعی ما هستند. 💢 این روایت را همۀ آزادی‌خواهان باید تابلو کنند و در خانه‌های خود نصب کنند. حدیث قدسی که هم از امام باقر و هم از امام صادق (علیهما‌السلام) صادر شده است: «لأعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ فِي اَلْإِسْلاَمِ دَانَتْ بِوَلاَيَةِ كُلِّ إِمَامٍ جَائِرٍ لَيْسَ مِنَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَتِ اَلرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً» حتماً قطعاً بلاشک عذاب خواهم کرد مردم خوبی را که دنبال طاغوت‌ها رفتند و نسبت به امامی که من برایشان فرستادم بی‌توجهی کردند. سوال این است که اگر من اعمال عبادی را کامل انجام دادم ولی به‌دنبال طاغوت رفتم مگر چه اتفاقی می‌افتد؟ در پاسخ باید گفت اسیر می‌شوی، تحت نفوذ دیگران قرار می‌گیری. آیا دوست داری اسیر شوی؟ حتی اگر آیت‌الله بهجت هم باشی ولی امام و رهبرت در زمان غیبت، خمینی نباشد «لأعذبنک» حتماً عذابت می‌کنم. لأَعْفُوَنَّ عَنْ كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي اَلْإِسْلاَمِ دَانَتْ بِوَلاَيَةِ كُلِّ إِمَامٍ عَادِلٍ مِنَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَتِ اَلرَّعِيَّةُ فِي أَنْفُسِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً. محرم‌الحرام ۱۴۴۵ @fakhrian_ir