بسم الله الرحمن الرحیم از قیام حسینی تا قیام خمینی (آزادی مهم‌ترین عامل قیام امام حسین علیه‌السلام) هیئت منتظران ظهور (نیشابور) سخنران: حجت‌الاسلام و المسلمین فخریان سه‌شنبه ۲۷ تیرماه ۱۴۰۲ 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 انسان‌ها مرکب از جسم و روح، یا نفس و بدن هستند. هم شأن جسمانی دارند، هم شأن روحانی. خداوندی که رب است و قرار است انسان را تربیت کند خودش که نمی‌آید روی زمین. قانون و آیین‌نامه می‌دهد. یک عده انسان‌هایی هم که ما آنها را پیامبر می‌نامیم می‌فرستد. پیامبران هم که به تربیت تک‌تک افراد به صورت فردی نمی‌پردازند. یک کار گسترده انجام می‌دهند. این کار گسترده چیست؟ ایجاد محیط عدالت‌گونه برای انسان، تا بتواند در هر دو بعد خود، به کمال جسمانی و روحانی برسد؛ کمال جسمانی به رفاه است. مگر می‌شود خدا به انسان این‌همه میل و لذایذ جسمانی بدهد، بعد بگوید از این‌ها استفاده نکن؟! اتفاقا خدا می‌گوید باید از همۀ این‌ها بهره‌مند شوی. خدا بنایش بر این است که انسان‌ها از تمام لذایذ جسمی و جنسی، در بالاترین حد آن استفاده کنند لکن از مسیری که خودش گفته است. خدا با لذت بردن ما مخالف نیست اگر مخالف بود که آن‌ها را ایجاد نمی‌کرد. خدا به بشر می‌گوید من که تو را اینطوری آفریدم خودم را هم مسئول کردم تا تمام شرایط را فراهم کنم تا که جسم تو بیشترین لذت را -لکن از مسیری که من می‌گویم- ببرد و روح تو نیز بیشترین تکامل و لذت روحی را ببرد. مسئول زندگی تو من هستم؛ چون من رب تو هستم. چه‌جوری است که تو خودت را مسئول زندگی فرزندت و فراهم کردن لذایذ او می‌دانی ولی من خودم را مسئول زندگی مخلوقم ندانم؟! من خودم را خرج می‌کنم تا تو به هرچه که می‌خواهی البته از طریق آدمیت برسی. پس خدا وظیفه‌اش چیست؟ راهوار کردن مسیری که در این مسیر، تمام نیازهای جسمی و روحی تو در دنیا تامین شود. خدا انبیا را فرستاد فرمود همین‌جا را بهشت کنید تا این‌جا بهشت نشود، مردم بهشت اخروی را قبول نمی‌کنند. اتفاقاً خدا با وعدۀ نسیه‌دادن خیلی مخالف است.خدا انبیا را فرستاده تا بستری، محیطی، فضایی، یک مدل زندگی‌ای برای انسان‌ها فراهم کنند تا همۀ انسان‌ها به تمام لذایذ جسمی و جنسی و تمام لذایذ روحی خود در دنیا برسند. چقدر زیباست! چقدر دین گره خورده به زندگی ما! حالا مهم‌ترین نیاز انسان یا بهتر بگوییم مهم‌ترین عاملی که موجب می‌شود انسان به همه نیازهای خود دست پیدا کند چیست؟ آزادی. این خیلی مهم است. دین می‌گوید مهم‌ترین مسئلۀ من برای اینکه تو بتوانی به نیازهایت برسی آزادی است تو اگر اسیر و زندانی باشی طبیعتاً نمی‌توانی به لذایذی که خدا در وجودت نهاده، دست پیدا کنی. پس اولین مانع، عدم آزادیست. دومین مانعی که نمی‌گذارد انسان‌ها به خواسته‌هایشان برسند طبقات اجتماعی است. وقتی جامعه جوری مدیریت شود که عده‌ای قلدر، تمام گلوگاه‌های اقتصادی را دست گرفتند تو را مثل یک مورچه زیر انگشت‌شان له می‌کنند نمی‌گذارند رشد اقتصادی کنی. این دلالی در اقتصاد، مسئلۀ خدا و مسئلۀ دین است. به همین‌دلیل دین در مسئله اقتصادی می‌گوید نگذارید بخش خصوصی اینقدر بزرگ شود که فردا برای شما تعیین تکلیف کند. پس مسئلۀ خدا آزادی است. آیا آزادی خودش موضوعیت دارد یا مقدمه است برای هدف بزرگتر؟ هدف بزرگ‌تر. هدف بزرگتر، رسیدن به لذایذ جسمانی و روحانی بود. مسئله دوم عدالت است. حالا می‌خواهم تیر خلاص را بزنم و آرام‌آرام بحث‌مان را جمع کنیم. آزادی دو بخش دارد: ۱- آزادی درونی ۲- آزادی بیرونی. آزادی درونی یعنی شما از درون خودت، گیر نباشی که امام حسین(علیه‌السلام) در «موطنا علی لقاءالله نفسه» به آن اشاره کرد؛ یعنی از درون آزاد شده باشی. شهید مطهری کتابی نوشته در مورد آزادی معنوی که منظورش همین است؛ یعنی آزاد شدن از بند نفس. مسئول تامین آزادی معنوی برای انسان‌ها چه کسانی هستند؟ خودشان. اما مسئول تامین آزادی اجتماعی؛ خدا، پیامبران، امامان و حاکمیت است. تمام امور معنوی، در رأس‌شان نماز، برای تأمین آزادی معنوی، واجب شده‌اند. خدا فرمود باید نماز بخوانی، چرا؟ چون باید آزاد باشی. باید حجاب داشته باشی. چون باید آزاد باشی. نمی‌گذارم اسیر بشوی. بالای سرت ایستاده‌ام نگذارم کسی اسیرت کند. هم خودت حق نداری خودت را اسیر کنی، هم نمی‌گذارم بقیه اسیرت کنند، برای آزادی درونی‌ات، امور عبادی را واجب کردم، برای آزادی بیرونی‌ات هم ۱۲۴ هزار پیامبر فرستادم تا تو یک‌وقت اسیر نشوی. پس در نگاه خدا آزادی واجب است یا مستحب است یا دلبخواهی است؟ واجب است. مسئول تأمین آزادی فردی کیست؟ خودم چه جوری؟ با اثر تکوینی و وضعی عبادات مثل نماز، روزه، حجاب... آزاد شدن، اتفاق میافتد. @fakhrian_ir