باز خاطره ای دیگر و یادآوری بزرگواریها و صبوریهای صالح صبورم. این یادداشت را روز ۲۰ آذر سال ۹۷ در ص۲۰۳ کتاب سربلند یادداشت کردم. امروز از ص۱۸۹ تا پایان این صفحه را برای صالح با لهجه‌ی نجف آبادی می‌خواندم. وقتی تمام شد چشمانش پر از اشک شد و گفت: «کاش من به جای محسن بودم و شهید می شدم. متقابلا بغض گلوی مرا هم گرفت و از خدا خواستم عاقبت صالح مرا شهادت قرار دهد ..امروز بار اولی بود که در این سالها صالح می گفت :«ای کاش من جای (کسی)بودم. (سه شنبه ۲۰ آذر ۹۷) @DasTanaK_ir | داناب 👈