پاسخ تفصیلی:
الف. در ديدگاه اسلام، حضور زن در امور اجتماعي يك مسأله پذيرفته شده است و ميتوان براي آن، مؤيدهايي را ذكر كرد:
۱. حضور جدي حضرت زهرا(س) و زينب كبرا(س) در امور اجتماعي و سياسي.
۲. حضور زنان در ميان سپاهيان پيامبر(ص) كه وظايفي هم چون رساندن آب و غذا به رزمندگان، پرستاري مجروحان، تهيه دارو، رساندن مهمات، انتقال شهدا، تشويق رزمندگان و… داشتند.
ب. سيره امام زمان(عج) ادامه سيره پيامبر(ص) و امام علي(ع) است و قطعاً در دولت امام زمان(عج) نيز زنان از ياري حضرت محروم نخواهند بود.
امام صادق(ع) به مفضل بن عمر ميفرمايد:
«با حضرت قائم سيزده زن همراه است». سؤال شد: «آنها چه كار ميكنند؟» حضرت فرمود: «مجروحان را مداوا و بيماران را پرستاري ميكنند؛ همانطور كه زمان پيامبر چنين بود». [ اثبات الهداة ج۳ ص۵۷۵]
نيز امام باقر(ع) فرموده است:
سوگند به خدا! سيصد و اندي مرد ميآيند كه ميانشان پنجاه نفر زن هستند. در مكه اجتماع ميكنند بيآنكه قبلاً وعده داده باشند. آمدنشان مانند ابرهاي پاييزي است. [ بحارالانوار ج۵۲ ص۲۲۳]
البته بايد توجه داشت كه ياري رساندن زنان به حضرت منحصر به جبهه جنگ نيست؛ بلكه عرصههاي مختلفي چون حوزه فرهنگ و سياست، امور اجتماعي و تربيتي را نيز در بر ميگيرد. حوزههايي كه در آنها ميدان ياري براي زنان با حفظ كرامت آنها، باز است و زنان در حكومت حضرت ميتوانند در اين عرصهها نقش داشته باشند.
@chashmbe_rah