بُعد چهارم
نامه ای به عزیزانی که دور قبل به آقای رای دادند سلام دوست عزیز در صحنه های دور قبل فضا را دوقطبی کردند من و تو را از هم کردند چون دلسوز ما نبودند به فکر بودند در صورتی که من و تو یکی بودیم سر یک سفره بودیم منفعتمان مشترک بود دردمان یکی بود ارزومان یکی بود هر دو دنبال عدالت بودیم هردو دنبال آزادی بودیم هردو دنبال رفاه بودیم هردو دنبال پیشرفت بودیم هردو دنبال سربلندی و ایرانی بودیم . جدایی من و تو به نفع انها تمام شد ولی سفره هر دوی ما کوچک شد ... درد ورنج بیکاری به هر دوی ما رسید! داغ پر پر شدن و وشهید فخری زاده به دل هر دوی ما نشست خسارت های و و... به هردوی ما وارد شد بد عهدی را هردو با چشم دیدیم و باور کردیم و البته چوبش را هم خوردیم آشی شوری بود که خودمان پختیم و مجبور شدیم خودمان بخوریم اینجا ایران است ایران آزاد هرکسی میتواند بیاید طبق یک چهار چوب حداقلی نظر من و تو را به خودش جلب کند🔆 و سبد خودش را پر کند من و تو نباید بودنمان فراموش کنیم فدای سرمان انتخاب غلطی بود که همه ما باهم رقم زدیم ولی عوضش کردیم خیلی چیزها برایمان روشن شد هرچند هزینه های زیادی دادیم الان همانها که فقط دنبال منافعشان هستند در بوق های رسانه ای شان فریاد رای بی رای سر دادند انها دلسوز ما نیستند!! یک لقمه نان هست همه با هم همان میخوریم کم یا زیاد ما درد کشیدیم ما بردیم الان وقت است ما دوباره با هم میتوانیم کنیم و کسی شایسته تر از همه هست را انتخاب کنیم و اوضاع رو به نفع خودمان عوض کنیم من و تو چه با حجاب چه بی حجاب چه ترک چه لر چه بلوچ چه با سواد چه بی سواد چه پولدار چه فقیر همه سر یک سفره ایم و کسی جز خودما دلسوز ما نیست همه ما با هم رای میدهیم و را خودمان تعیین میکنیم جوری که با کمترین هزینه بهترین ها رو برای خودمان به بار بنشانیم... @bode4om
108 مشاهده